خاطره خواننده ایرانی از رو به رو شدن با دزدان دریایی

به گزارش جام جم آنلاین، این خواننده درباره زندگی و علاقه اش به موسیقی به هنرآنلاین گفت: کار اصلی من دریانوردی است و از سال 73 در استخدام شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران هستم. در 12، 13 سال گذشته با سمت کاپیتانی در کشتی‌های تجاری-مسافری فعالیت می‌کنم و اکنون در آستانه بازنشستگی هستم. در سال‌های 70 و 71 دو ترانه به زبان انگلیسی سرودم ولی به هر دلیلی آن کار برایم جدی نشد تا این‌که در سال 84 به صورت جدی‌تر کار ترانه‌سرایی و موسیقی را در پیش گرفتم. از آن زمان یک همکاری خوب بین من و آقای علی امیری شکل گرفت. 20 ترانه سرودم که به همراه آقای امیری که از سال 86 تا به حال وظیفه نوازندگی، تنظیم و میکس و مستر آثار مرا بر عهده دارد، هشت‌ تای آن گزیده‌وار انتخاب شد و در قالب آلبوم «شکوفایی» (Bloom) در مهرماه سال 89 به بازار آمد. آلبوم "شکوفایی" اولین آلبوم در تاریخ فرهنگ و هنر ایران است که تماماً به زبان انگلیسی خوانده شده است.

او افزود: این علاقه پیش‌تر نیز وجود داشت. از سال 71 در باکو یک تار قفقازی داشتم که بعدها با سلیقه خودم هم‌خوان شد و اسم آن نیز به «دلنگ» تغییر کرد، چون این ساز صدای خاص خودش را دارد. این ساز برای من پایه‌گذار ورود به موسیقی بود. البته یک مدت کلاس تنبک یا کلاس سازهای دیگر هم رفتم ولی پیگیری آن‌ها خیلی جسته‌گریخته بود. زمان ضبط آلبوم «شکوفایی» نیز در کلاس سلفژ، صداسازی و گیتار شرکت کردم تا بتوانم اتود آهنگ‌هایم را بزنم.

کریمی درباره این که چرا آلبومش را به انگلیسی منتشر کرده است هم توضیح داد: از زمان دبیرستان به زبان انگلیسی علاقه داشتم و از سال اول دبیرستان دانشجوی کانون زبان ایران بودم. از طرفی حدود 30 سال دریانوردی و ناخودآگاه آشنا شدن با فرهنگ‌های گوناگون در گرایش من به سمت زبان انگلیسی دخیل بود. شعر و نثر فارسی می‌سرودم ولی ترانه هرگز. فقط به یک اتفاق احترام گذاشتم و هیچ تلاشی نکردم که حتماً به زبان انگلیسی بسرایم. الآن نزدیک به 100 ترانه انگلیسی و 15، 16 ترانه فارسی دارم. اخیراً مشغول ضبط اولین آلبومم به زبان فارسی هستم که "بارانم ده" نام دارد و امیدوارم در بهار یا تابستان سال آینده منتشر شود.

او درباره ارتباط و تاثیر دریانوردی روی موسیقی هم گفت: سرشت من ذاتاً کنجکاو است، یعنی به دریا نرفته‌ام که با درآمد آن خانه و ماشین بخرم و افتخار اداری کسب کنم. با مردم گپ می‌زدم و کارم را یک جور دیگر می‌دیدم. وقتی شما شهاب باران می‌بینید، افق را برای چند ساعت گم می‌کنید و یا با کشتی در گله نهنگ‌ها شنا می‌کنید، اتفاقات نادری را تجربه کرده‌اید و خواسته یا ناخواسته آن محیط روی‌تان تأثیر گذاشته است. علاوه بر آن دریانوردی مسئولیتی دارد که وقتی شما آن را می‌پذیرید، برای سال‌ها در مورد امانت‌های زیادی که در دست دارید، تصمیم‌گیرنده می‌شوید. این امانت‌ها پرسنل کشتی، پرچم کشور و محموله یا مسافران هستند که پذیرفتن مسئولیتشان، آدم را زمخت و سخت‌خو می‌کند.

این خواننده یک خاطره جالب هم دارد و آن هم برخورد با دزدهای دریایی است، کریمی گفت:در دریا به دزدان دریایی برخورد کرده‌ام. موقعیت خیلی سختی است و آدم نمی‌تواند نترسد. آن زمان مسئولیت من کمتر بود و معاون کاپیتان بودم. این اتفاق مربوط به سال 70 در تنگه مالاکا می‌شود که دزدان دریایی بعد از حمله‌ به کشتی، مقداری اجناس دزدیدند و رفتند. اخیراً که من مسئولیت بیشتری دارم، دزد دریایی خیلی زیاد شده و در این زمینه باید احتیاط بیشتری داشت. مهم‌ترین کاری که ما باید انجام دهیم این است از قبل گارد داشته باشیم تا به آن‌ها برخورد نکنیم. برای این کار نیرو تربیت می‌شود و همه کاپیتان‌ها و معاون‌های آن‌ها آموزش می‌بینند. اصولاً بدون اسکورت نباید به آن مناطق رفت. همچنین باید نگهبانی را بیشتر کرد و با احتیاط بیشتری پیش رفت. ما در صورتی که با دزدان دریایی مواجه شویم، نباید آرتیست‌بازی دربیاوریم تا کسی آسیبی نبیند.