امت محمد (ص)

امروز با درک شرایط خطیری که متوجه مسلمانان است وظیفه علما، نخبگان و صاحبنظران شیعه و سنی بیش از گذشته است.

اینک «امت محمد (ص) » در دنیا وضعیت مناسبی ندارد؛ گسترش اسلام‌هراسی و شیعه هراسی که همانا تقابل با اسلام و فرهنگ اسلام گرایانه و نشانگر تبعیض و طرد مسلمانان از زندگی اقتصادی، اجتماعی و عمومی است، دلالت بر این دارد که دشمنان و استکبار جهانی و عملکرد تخریبی گروهک ها و فرقه هایی چون داعش، طالبان و وهابیت که همگی داعیه اسلام را دارند نیز بر این هراس جهانی تأثیر گذاشته است.

در دنیا اگر از آوارگان، جنگ، بی خانمانی و کشتار سخن گفته می شود، در ابتدا توجه جهانیان به کشور های اسلامی جلب می شود و این موضوع ننگ مسلمانان است!!

این وضعیت موجب شده تا بیداری و مقاومت اسلامی علیه بیگانگان و استکبار که توسط جوانان غیور سرزمین های اسلامی شکل گرفته است و امید زیادی در میان مسلمانان برای رهایی از عقب ماندگی، استحمار و استبداد رژیم های مرتجع عربی و سازشکاران با رژیم غاصب به وجود آمده بود، خود را آن‌گونه که هست، نشان ندهد. اسلام به عنوان آخرین دین آسمانی، قرآن به‌عنوان آخرین کتاب الهی، وجود مقدس پیامبر اعظم حضرت محمد(ص) به عنوان پیامبر خاتم و کعبه قبله واحد، عناصر و مؤلفه های وحدت‌بخش الهی میان مسلمانان و فرق گوناگون آن است.

اسلام دومین دین جهان (پس از مسیحیت) است و حدود یک میلیارد و ششصد میلیون نفر (برابر با آمار سال 2010 – 23 درصد جمعیت جهان) مسلمان هستند. بخش اعظمی از منابع نفت و انرژی جهان در اختیار مسلمانان است؛ اما با کمال تأسف شاهد رقت بارترین وضعیت در میان مسلمانان هستیم.

عقب ماندگی، استثمار، نزاع، جنگ و برادر کشی و با کمال تأسف بسیاری از این وقایع به نام اسلام انجام می‌شود.

راه برون رفت از این وضعیت وحشتناک، بیداری، تمسک به سرمایه ها و حبل المتین وحدت میان مسلمانان (شیعه و سنی)، آگاهی و شناخت دشمن مشترک است که جز نابودی و محو اسلام با کمک استبداد مرتجع عربی، چیز دیگری نمی خواهد.

همچنین قیام علما، نخبگان، صاحبنظران شیعی و سنی برای وحدت عملی در راستای کاهش تنش ها و افزایش اشتراکات و باور به جامعیت اسلام به مثابه نظام جامع در اداره امور مسلمانان، بخشی از راهکارهای خروج از وضعیت فعلی است که همه آنچه گفته شد، مستلزم بیداری اسلام است.

آری؛ اگر کسانی یا جریاناتی به دنبال نهضت های اصلاحی و اسلامی هستند معیار و ضابطه آن، اصول پیش گفته بالا است.

امروز اگر از وحدت سنی و شیعه سخن می گوییم، مراد رنگ باختن هویت های این دو مذهب به نفع دیگری نیست بلکه با حفظ موازین، افزایش رفاقت و مدارا، کاهش اختلافات و تنش ها، تمسک به اصول و ارزش‌های مشترک در گفتمان و رفتار و خیزش عمومی علیه استکبار و فرقه سازی های آنان برای بد معرفی کردن اسلام اصیل است.

این نیاز امروز مسلمانان برای وحدت است. رهبران، روحانیون و نخبگان جهان اسلام بیش از همه مسئولیت دارند.

دکتر علی دارابی - استاد دانشگاه