دیابت، یک بیماری شایع مزمن و متابولیک و مشخصه اصلی آن افزایش قند خون است. دیابت به دو نوع تیپ 1و 2 تقسیم می‌شود. در دیابت تیپ یک به علت تخریب سلول‌های تولید‌کننده انسولین، بدن توانایی تولید این هورمون را به میزان کافی از دست می‌دهد. این بیماری، شایع‌ترین بیماری غدد درون‌ریز در کودکان و نوجوانان است. در دیابت تیپ 2، علاوه بر این که بدن ممکن است توانایی تولید انسولین را به میزان کافی از دست بدهد، سلول‌های ماهیچه، کبد و بافت چربی نسبت به انسولین مقاوم می‌شوند.
کد خبر: ۹۵۷۲۷۹

برخی مکمل‌های غذایی می‌توانند با زیان‌های قند خون بالا مقابله کنند و برخی دیگر می‌توانند در کنترل قند خون نقش پشتیبان داشته باشند. گاهی اوقات نیز افراد دیابتی به خاطر وضعیت بیماری یا عادت‌های نادرست تغذیه‌ای که تاکنون داشته‌اند، دچار کمبود ویتامین و مواد معدنی هستند و باید با مصرف مکمل‌ها مطمئن شد که این مواد مغذی اصلی به بدنشان می‌رسد.

یکی از مواد معدنی مورد نیاز بدن، کروم است که در سال‌های اخیر تحقیقات زیادی در رابطه با تأثیر آن بر میزان قندخون افراد دیابتی انجام گرفته است. در بیشتر این مطالعات، تأثیر کروم بر کاهش قندخون به اثبات رسیده است. مکانیسم دقیق تأثیر کروم روی قندخون مشخص نیست، ولی بعضی محققان اعتقاد دارند کروم باعث افزایش حساسیت عضلات بدن نسبت به انسولین و از این طریق باعث کاهش قندخون می‌شود. همچنین مصرف کروم در افراد دیابتی باعث کاهش چربی و تری‌گلیسیرید خون هم می‌شود.

منیزیم از دیگر مواد معدنی مورد نیاز بدن است که موجب کاهش مقاومت به انسولین و نیز کاهش فشارخون می‌شود. در واقع، منیزیم نیز مانند کروم، حساسیت سلول‌ها به انسولین را بیشتر می‌کند و باعث عملکرد بهتر انسولین در بدن می‌شود.

زینک نیز یک ماده معدنی است که مقدار آن در افراد دیابتی کمتر از سایرین است. این کمبود ممکن است به خاطر کم بودن مقدار جذب روی یا افزایش دفع آن در بیماران دیابتی باشد. هنوز علت دقیق بروز این دو حالت در میان دیابتی‌ها مشخص نیست ولی این دو عامل سبب کاهش میزان زینک در بدن افراد دیابتی می‌شود. مصرف زینک با بالا بردن مقاومت بدن در پیشگیری از طولانی شدن بهبود زخم‌های سطحی در دیابتی‌ها مؤثر است.

از ویتامین‌های ضروری و مورد نیاز بدن که در افراد دیابتی باید با احتیاط بیشتری مصرف شود، ویتامین C است. مقدار مورد نیاز روزانه بدن به این ویتامین، حدود 90 میلی‌گرم است.

کسانی که از دوز بالای ویتامین C استفاده می‌کنند، ممکن است دچار افزایش عوارض عروقی شوند. بنابراین نباید در مصرف این مکمل زیاده‌روی کرد.

کلسیم نیز در حفظ و نگهداری استخوان‌ها و تقویت آنها نقش بسیار تعیین‌کننده دارد. این ماده معدنی در تولید انسولین به لوزالمعده کمک می‌کند.

اگر از متفورمین برای درمان دیابت استفاده می‌شود، ممکن است بیمار دچار کاهش جذب اسید فولیک و ویتامین B12 شود. مصرف روزانه 1200 میلی گرم مکمل کلسیم می‌تواند با این مشکل مقابله کند.

براساس آخرین تحقیقات صورت گرفته، مصرف مکمل‌های حاوی کوآنزیمQ10 که در تولید انرژی در سلول‌ها نقشی بسیار حیاتی دارد، در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، به کنترل فشار و قند خون کمک می‌کند. معمولا 100 میلی گرم از این مکمل به‌عنوان حداقل دوز مصرفی روزانه تجویز می‌شود که باید در سه وعده مصرف شود.

دکتر کاوه سالارمند

داروساز

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها