عضویت دائم در پیمان شانگهای به تسریع رفع کامل تحریم ها کمک می کند

مجیدرضا حریری در گفت و گو با خبرنگار جام جم آنلاین افزود: گرایش سازمان شانگهای از سال 2008 به مسائل اقتصادی بیشتر شده است و در امتداد آن ابتکار دولت چین برای احیای جاده ابریشم که در سال 2012 مطرح کرد، وجهه اقتصادی آن را پررنگ تر کرد بنابراین برای ما عضو دائم شدن در این پیمان دو فایده دربردارد یکی در جهت بهره بردن از مزایای صندوق جاده ابریشم، دیگر آنکه خود سازمان شانگهای دارای یک صندوق اعتباری است که برای توسعه زیرساخت های کشورهای عضو می توان ازآن استفاده کرد.

این کارشناس حوزه بازرگانی بر این باور است که قرار گرفتن در یک پیمان چند جانبه بین المللی اقتصادی می تواند به توسعه زیر ساخت ها کمک کند و استفاده از منابعی که در صندوق های توسعه ای که توسط چینی ها راه اندازی شد، مثل بانک توسعه زیر ساخت ها که ایران نیز سهامدارش است یا صندوق سازمان کنفرانس شانگهای و صندوق ابریشم، همه اینها می تواند برای توسعه زیر ساخت ها مثل توسعه راههای ریلی، زمینی و هوایی، کشتیرانی و بنادربه ماکمک کند و با عضویت در این سازمان زمینه دسترسی به بازارهای موجود در سازمان کنفرانس شانگهای سهل تر می شود .

وی عضو دائم شدن در این سازمان را یک موضوع سیاسی و و دیپلماتیک دانست و گفت : ما از اولین سالی که به عنوان عضو ناظر این سازمان درآمدیم تلاش کردیم که به عضویت دائم آن درآییم، اما موانع جدی به دلیل تحریم ها وجود داشت که با برداشته شدن تحریم ها و رفتن به شرایط آزاد در اقتصاد به ما کمک می کند به این خواسته نزدیک تر شویم، مضاف بر اینکه این رابطه دو جانبه است و پیوستن به یک چنین پیمانی هم می تواند به تسریع رفع کامل تحریم ها به ما کمک کند.

نمی توانیم خودمان را از دنیا جدا کنیم

وی در پاسخ به این پرسش که عضو این سازمان شدن چه تعهداتی را برای کشور در پی دارد گفت: به هر حال شرکت در پیمانهای چند جانبه و جمعی یک جاده یک طرفه نیست و قاعدتا سهم بازار ما با کشورهای عضو سازمان کنفرانس شانگهای به مشارکت گذاشته می شود، یعنی علاوه بر اینکه به بازارهای کشورهای عضو می توانیم صادرات داشته باشیم، از طرف دیگر بخشی از بازار هایمان را باید در اختیارشان قرار دهیم.

حریری در پاسخ به این پرسش که آیا بحث تعرفه های ترجیحی مطرح است، گفت: فعلا چیزی مطرح نیست ولی همواره این احتمال می تواند وجود داشته باشد که در این فضا ما از تعرفه های ترجیحی هم استفاده کنیم، در نوع صادراتی که داریم که عمدتا متکی بر نفت و مواد خام و مواد نفتی است این طبیعتا در هر پیمان دو جانبه یا چند جانبه ای می تواند دست و بال ما را ببندد، چون اصولا مواد خام تعرفه بالایی ندارند و بالعکس ما وارد کننده ماشین آلات و تکنولوژی و کالاهای ساخته شده هستیم که آنها تعرفه دارند.

وی افزود :باید یاد بگیریم اگر قرار است توسعه صادرت غیر نفتی داشته باشیم ازصادرات مواد خام فاصله گرفته و به سمت محصولات صنعتی ساخته شده که دارای ارزش افزوده است برویم، تا زماینکه درصنعت مان تولید قابل عرضه در بازار جهانی نداشته باشیم واز نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت نباشد ما همواره دچار این بلیه هستیم وکاری نمی شود کرد و به این دلیل نمی توانیم خودمان را از دنیا جدا کنیم.

حریری تاکید کرد باید علت اینکه در پیمان های چند جانبه نمی توانیم برنده نهایی باشیم مورد توجه قرار دهیم، چون ما درسیستم تولید ضعف داریم و تولیدات قابل رقابت و مزیت دار نداریم.

نایب رییس اتاق ایران و چین در باره وزنه اقتصادی کشورهای عضو این سازمان اظهار کرد: اگر به مجموع کشورهایی که عضو دائم وهمچنین کشورهای ناظری چون هند و بنگلادش در سازمان کنفرانس شانگهای نگاه کنید، این کشورها بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند و بخش عمده ای از ثروت های جهان هم در این بخش است. با توجه به اینکه چین و هند و روسیه نقش اصلی در تجارت جهانی دارند اگر مجموع تجارت این کشورها را باهم در نظر گیریم حجم وسیعی از تجارت جهانی را به خود اختصاص می دهد، چون خود چین اولین تاجر جهانی است و حدود 4 هزار میلیارد حجم تجارتش است و هند و روسیه هم تجارت بالایی دارند .

وی افزود :با پتانسیل عظیم اقتصادی که درکشورهای حوزه آسیای میانه و حوزه آسیا وجود دارد با توجه به گرایشات اقتصادی که در سازمان کنفرانس شانگهای هر روز در حال تقویت شدن است قطب جدیدی از اقتصاد دنیا را نشان می دهد. چین هند و روسیه سه اقتصاد نوظهور دنیا هستند که با کشورهایی که در جناحشان قرار گیرند به عنوان کشورهای مصرف کننده یا دارنده منابع قوی زیر زمینی درآسیای میانه بالقوه یک پتانسیل عظیم است که امکان بالفعل شدنش با یک برنامه ریزی وجود دارد .

سیما رادمنش - جام جم آنلاین