تله‌ای به نام آتش‌بس

این در حالی است که جامعه بین‌المللی هیچ حرکتی از خود نشان نداده و شورای امنیت نیز هیچ گونه بیانیه‌ای در محکومیت این موارد نقض آتش‌بس صادر نمی‌کند. هدف این تحرکات از میان بردن روند سیاسی برای حل بحران سوریه است. حتی به نوعی اینها قصد دارند جامعه بین‌المللی و همراه آن، کنفرانس ژنو را سرگرم کنند و با طرح انتقال سیاسی، آن را ناکام بگذارند. چه انتقالی و چه سیاستی؟ آن هم در شرایطی که هر روزه ده‌ها نفر به صورت بی‌گناه شهید می‌شوند و جنایات تروریست‌ها بدون محاکمه یا مجازاتی استمرار دارد. کجاست جایی که دولت‌های عربستان سعودی و ترکیه را به دلیل حمایت از تروریست‌ها محاکمه و مجازات کند؟

این مساله آشکار شده است که با استمرار گفت‌وگوهای ژنو 3 دو دولت مذکور از مخالفان ریاض حمایت کردند تا ترک اعمال خصومت‌آمیز را به آتش‌بس تبدیل کنند تا در پرتو آن به تروریست‌های خود فرصتی برای استراحت بدهند و بعد با ناکام گذاشتن مذاکرات و به بن‌بست کشاندن راه‌حل سیاسی دوباره به اعمال تروریستی خود بازگردند.

واقعیت این است که ترک مخاصمه در اینجا تبدیل به آتش‌بسی شد که در جریان آن گروه‌های افراطی و تکفیری از نو رشد کردند و توانستند به اجزای تکه‌پاره خود سر و سامان بدهند و جراحت‌های خود را درمان کنند و بعد دوباره با انرژی مضاعفی اعمال جنایتکارانه خود را از سر بگیرند. درست مثل کاری که باندهای صهیونیست در طول تاریخ و از یک قرن پیش می‌کنند. باندهای صهیونیستی و تکفیری در هدف، شیوه‌ها و استراتژی‌ها مثل هم هستند. بین آنها فرقی نیست و هر دو فقط با حکومت‌های ملی و عربی است که دشمنی می‌کنند. بین صهیونیسم، عثمانی‌گری و وهابیت تفاوتی نیست.

آیا در چنین شرایطی می‌توان به صورتی واقعی به ترک مخاصمه دل بست و آیا این ترفند و تله‌ای واقعی نیست؟ اما چه کسی در این تله خواهد افتاد؟

رهبری سیاسی سوریه نسبت به این موضوع درک کامل و آگاهی لازم را داشته و به مسئولیت تاریخی، ملی و انسانی خود واقف است. دولت سوریه می‌داند چگونه باید از روند سیاسی در مقابله با دشمنان سوریه حمایت و چگونه باید با توطئه‌هایی که می‌شود مقابله کند. تاکنون بارها پیشنهاداتی برای حل بحران و توقف خونریزی‌ها و انهدام زیرساخت‌های دولت ملی مطرح شده است. پذیرش این امور از سوی دولت سوریه صرفا برای آزمودن میزان صداقت مخالفان، اعم از مخالفان داخلی یا باندهای تروریستی یا دولت‌هایی که در این آتش دستی دارند یا حتی جامعه بین‌المللی بوده است.

بر این اساس، دولت سوریه حتی بعد از خروج مخالفان ریاض در گفت‌وگوهای ژنو 3 شرکت کرد و نشان داد دولت سوریه به گفت‌وگوهای سوری ـ سوری اهمیت می‌دهد. این در حالی بود که مخالفان ریاض به افزایش تنش‌ها در نقاط مختلف سوریه تهدید کردند.

از این رو باید گفت کسی که در تله افتاده مخالفان ریاض با طیف‌های مختلف تروریستی وهابی و عثمانی‌شان هستند. تحولات جاری نشان داد آنها مخالفانی ملی نیستند، بلکه باندهایی وحشی و غیربشری هستند. آنها هرگز مخالفان سیاسی تلقی نمی‌شوند، بلکه گروه‌هایی تروریستی هستند که متکی بر اصل جنایتکاری بوده و با هر‌گونه حس مسئولیت ملی بیگانه‌اند. آنها گروه‌هایی منزوی و توسری خورده‌اند که فقط به حکومت می‌اندیشند و می‌خواهند به هر شکلی شده به قدرت دست یابند. تا وقتی نخستین شرط یعنی کنار گذاشتن باندهای جنایتکار و تروریستی محقق نشده باشد انتقال سیاسی چه اثری می‌تواند داشته باشد؟

به نظر می‌رسد بازگشت هیات ریاض به ژنو در آینده سودی نداشته باشد. زیرا هدفش از میان بردن گفت‌وگوهای سوری ـ سوری و تخریب روند سیاسی برای حل بحران سوریه است. هیأت ریاض بشدت اصرار دارد بگوید نماینده طیف‌های مختلف مخالفان است. از این رو شورای امنیت باید مسئولیت مبارزه با تروریسم را به عهده بگیرد و اقداماتی بازدارنده را بر دولت‌ها و سازمان‌های حامی تروریسم تحمیل کند. این یک وظیفه انسانی و مسئولیتی تاریخی است و شورای امنیت باید به دولت سوریه کمک کند؛ دولتی که به اعتراف بسیاری از سازمان‌ها و شخصیت‌های بین‌المللی مسئولیت مبارزه با تروریسم را به نمایندگی از جامعه بین‌المللی بر دوش می‌کشد. روشن است هیچ رفتاری ما را از استمرار این مبارزه باز نخواهد داشت.

منبع: البعث چاپ سوریه