بهترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا

رکورد جدیدی از شکست‌ناپذیری برایشان ثبت شده و حالا می‌توانند به 36 بازی بدون شکست خود ببالند؛ رکوردی که باعث شده از تیم کنونی بارسلونا تحت هدایت لوئیز انریکه به عنوان بهترین تیم تاریخ فوتبال اسپانیا یاد شود. وقتی تاریخ لیگ را از سال 1928 مرور می‌کنیم، تیم‌های افسانه‌ای بارسا کم نبوده‌اند که در خاطرمان باقی مانده‌اند، اما قدرت خط حمله تیم کنونی را هیچ یک از آنها در اختیار نداشتند و همین، ‌دلیلی بر تمایز بارسلونای انریکه با سایر تیم‌های تاریخ این باشگاه شده است. پس از تیم رومانتیک پپ گواردیولا که توانست 6 قهرمانی را به‌دست آورد، کسی تصور نمی‌کرد، تیمی بتواند به محدوده قدرت رویایی این تیم نزدیک شود اما مسی، سوارز و نیمار نشان دادند که می‌توان هر خاطره زیبایی را فرو ریخت و زیباتر از آن را بار دیگر بنا کرد بازیکنانی که بارسلونا را در این فصل به محبوب‌‌ترین تیم برای قهرمانی در همه رقابت‌ها و موثرترین تیم در مقایسه با هر تیم دیگری در 87 سال گذشته لالیگا، تبدیل کرده‌اند.

تکامل بارسلونا

عده‌ای می‌گویند،‌ استعداد ناب این سه بازیکن است که توانسته تیم را در موقعیت کنونی قرار دهد؛ استعدادهایی که انکار شدنی نیست، اما باید پذیرفت تیم انریکه چیزی فراتر از این در خود دارد که توانسته تیمی فراتر از تاریخ باشد. قوه ذهنی، انسجام و جاه‌طلبی بی‌رحمانه ویژگی‌هایی است که باعث شد، بارسا برای تکرار سه‌گانه قهرمانی تاریخی فصل قبل شایسته باشد و بی‌هیچ چون و چرایی شانس اول قهرمانی لالیگا باشد. مهم‌تر از همه اینها درجه‌ای از بلوغ و تکامل و اعتماد به نفسی است که تیم انریکه به آن دسته یافته و باعث شده تا تکامل یافته‌‌ترین تیمی باشد که عاشقان فوتبال اسپانیا تاکنون دیده‌اند. توانایی بازیکنان این تیم در حفظ خونسردی و وفاداری در شیوه پاسکاری سنتی‌شان حتی در زمان عقب بودن از حریف و تمرکز کامل روی هر حریفی که با آن مواجه می‌شوند، یک پیمان نامه دائمی و مشخص است که با آمدن مربی جدید تغییر نمی‌کند و حتی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بر‌خلاف همه تیم‌های رکوردشکن پیشین بارسا، تیم کنونی می‌داند که چه زمانی باید ریتم بازی خود را تغییر دهد. زمانی که تیم حریف تصمیم دارد مقابل پاس‌های دنباله‌دار این تیم دست به دفاع بزند، آنها این ظرفیت را دارند که سرعت و شیوه بازی خود را بسرعت تغییر دهند. این تغییر با افزایش پاس‌های در عمق، گسترش بازی شناور در میانه میدان، حرکات مستقیم پشت مدافعین و ایجاد ترکیبات مثلثی همراه است.

هنرنمایی انریکه

بارسلونا در شرایطی وارد یک‌سوم پایانی فصل شده که بسیاری از بازیکنان مصدوم خود در ابتدای فصل از جمله رافینیا را در اختیار دارد و حالا با همه ستاره‌هایش به روزهای پایانی فصل نزدیک می‌شود. آنها از نظر فیزیکی در بهترین شرایط خود قرار دارند و اعتماد به‌نفس قابل توجهی پیدا کرده‌اند. از سوی دیگر، راهکار لوئیز انریکه برای غلبه بر این مشکل قابل ستایش است. او در ابتدای فصل از سیستم چرخشی بازیکنان استفاده کرد تا همه بازیکنان به آمادگی نسبی دست پیدا کنند. همچنین با توجه به بازیکنانی که در اختیار داشت، سیستم تیمی خود را می‌چید تا ناچار نباشد از بازیکنان در پست‌های غیرتخصصی استفاده کند. استعدادهای متنوعی که در دسترس مربی قرار دارند و حرکت رکوردشکنانه تیم باعث شده تا در مدت اخیر موجی از رضایتمندی از سوی هواداران کاتالانی در اطراف تیم شکل بگیرد.

پاشنه آشیل

همه نکات مثبت بارسلونا را گفتیم، اما همه چیز برای این تیم در بهترین حالت قرار ندارد و با کمی دقت می‌توان پاشنه آشیل بارسایی‌ها را نیز پیدا کرد. بارسلونا در این فصل از 18 پنالتی خود تنها 10 پنالتی را به گل تبدیل کرده که این برای انریکه به‌ویژه در بازی‌های حساس پیش رو در لیگ قهرمانان اروپا جای نگرانی دارد. آنها فرصت قابل توجهی برای برطرف کردن این مشکل تیم دارند. در حالی که مسی، نیمار و سوارز به آسانی می‌توانند توپ‌هایی را که در جریان بازی قرار دارد، به گل بدل کنند، زمانی که توپ روی نقطه پنالتی قرار دارد و تنها دروازه‌بان را برای گلزنی باید شکست دهند، با مشکل مواجه هستند. باید دید انریکه برای برطرف کردن این مشکل چه راه‌حلی پیدا می‌کند؛ آیا او همچنان به سه بازیکن خط هجومی خود برای زدن ضربات پنالتی اعتماد می‌کند یا به بازیکنی همچون ایوان راکیتیچ که خلاقیت او بارها به کمک بارسا در این فصل آمده، روی می‌آورد؟

نباید فراموش کنیم راکیتیچ در دوران حضورش در سویا پنالتی زن اول تیمش بود و رکورد بسیار خوبی از خود بر جا گذاشته بود. چیزی که برای بارسلونا غیرقابل قبول است از دست دادن چنین موقعیت‌هایی در بازی‌های حساس است. آنها باید بتوانند همان‌طور که از توپ‌های برگشتی پنالتی‌ها استفاده می‌کنند، از خود پنالتی‌ها هم به‌خوبی بهره ببرند.

منبع: ESPN

عرفان خماند