فوتبال‌ من را بزرگ‌ کرد

او دلگرمی فوتبال و فوتسال کشورمان است و حضورش آرامش خاطری برای ایران و ایرانی. او کسی نیست جز فرشته کریمی بازیکن تیم ملی فوتبال و فوتسال کشورمان، دختری از یک خانواده 9 نفره و کوچکترین عضو خانه که سال 67 در محله فوتبال‌خیز نازی‌آباد به دنیا آمد.

فرشته کریمی که اصالتا آذری و از شهر زیبای زنجان است، داستان خود و علایق فوتبالی‌اش را با ما در میان می‌گذارد:

عاشق‌رشته‌ای‌شدم‌که‌تیم‌ملی‌نداشت

شاید کمتر دختری دوست داشته باشد که پا به توپ شود و با چند ضربه به آن دروازه حریف را باز کند.

از نظر من این یک حس ذاتی است که با آن متولد می‌شوی، اگر روی آن کار کنی و پرورشش دهی موفق خواهی بود، من 14 سال داشتم که وارد این رشته شدم.

زمانی که حتی تیم ملی‌ای برای بانوان وجود نداشت کسی باور نمی‌کرد یک دختر هم می‌تواند پا به توپ شود. البته در این مورد مدیون عمویم هستم که پدرم را قانع کرد تا به حکم دختر بودن دست از آرزوهایم نکشم.

درسی که ورزش به من داد

امروز به جایی رسیده‌ام که فوتبال تمام زندگی من را تشکیل داده است، فوتبال من را بزرگ کرد و بزرگ‌ترین درسی که به من داد این بود: شکست کوچک‌تر از آن است که از بلند شدن بترسی.

تمام فعالیت من تحت تاثیر این تک جمله است، کلا ورزش برای من مانند قرص آرامبخشی می‌ماند که هرگاه از موضوعی ناراحت یا دلگیر باشم سریع به او پناه می‌برم تا انرژی و شادابی‌ام را دوباره به دست بیاورم.

7 مقدسم را گرفتم

همیشه 7 را به عنوان یک عدد مقدس دوست داشتم و آرزویم این بود که با عدد 7 وارد میدان شوم، اما زمانی که به تیم ملی دعوت شدم این شماره متعلق به پیشکسوتانم بود و من مجبور شدم عدد 10 را به تن کنم.

اما بعدها 10 را دادم و 7 را گرفتم، البته باید بگویم این موضوع هیچ ربطی به رئالی بودن من ندارد زیرا کریستیانو رونالدو بعد از من به شماره 7 رسید.(با خنده)

جای مظفر و اردلان خالی بود

شهرزاد مظفر و نیلوفر اردلان نه تنها از نظر ورزش حرفه‌ای بلکه از نظر اخلاقی همیشه الگوی من بوده‌اند.

خاطرم هست زمانی که 15ـ14 سال داشتم در جام رمضان از طرف مدرسه شرکت کردم که در آن بازی مصدوم شدم و شروع کردم به گریه کردن، اما نیلوفر اردلان که یکی از بهترین‌های تیم ما بود و هست، دست بر سرم کشید و آرامم کرد.

به جرات می‌گویم خوب شوت زدن را از نیلوفر یاد گرفتم و متاسفم که یکی از بهترین‌های فوتسال ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا نتوانست در کنار تیم باشد.

شادی گلم را درخواب دیدم

معمولا شب قبل بازی به شادی بعد از گلی که می‌زنم فکر می‌کنم که چه حرکتی را انجام بدهم، گویا بر خود و تقدیرم تحمیل می‌کنم که من فردا گل زده و حتما این شادی را انجام خواهم داد.

اما شادی گل فینال متفاوت‌تر از همه شادی‌هایم بود، زیرا آن را در خواب دیدم و جالب‌تر این که مو به موی خوابم تعبیر شد و من از روی مانع‌ها، بدون توجه به بلندی و کوتاهی آنها و این‌که آیا می‌توانم یا نه پریدم و به سمت تماشاگران ایرانی که در جریان مسابقات برای ما سنگ تمام گذاشتند رفتم.

بعد از بازی هم زمانی که فیلمم را دیدم انگار رویایم زنده شده بود آن قدر که تمام لحظات شبیه خوابم بود.

من کجا و مسی کجا

واقعا که مسی و رونالدو از اعجوبه‌های فوتبال هستند و فکر می‌کنم هیچ گاه کسی نمی‌تواند به پای این دو بازیکن برسد، اما این نظر لطف آقای سردار آزمون بوده که به بنده این لقب را بخشیدن و با این حرف باعث خوشحالی من شدند.

از نظر من این لقب لایق تمامی بازیکنان تیم است و جا دارد از همین جا بگویم که این برد تنها اثر یک روز و یک شخص نیست.

این موفقیت‌ها حاصل هشت سال زحمات کسانی است که در کادر فنی بودند و هستند و تمام بازیکنانی که به هر دلیلی خط خوردند.

من صد هزار تماشاگر

فکر می‌کنم این بزرگ‌ترین آرزو و خواسته یک فوتبالیست زن باشد که روزی در ورزشگاه آزادی در مقابل صد هزار تماشاگر که برای تشویق و حمایت آمده‌اند بازی کند.

می‌شود گفت این یکی از زیباترین هیجان‌هاست که رویای ما را تزئین می‌کند، در مسابقات جام جهانی کوچک پرتغال، ما این جو را تا حدودی تجربه و در مقابل هزاران نفر بازی کردیم

و جالب اینجاست روزی که با میزبان بازی داشتیم اولین گل را ما به ثمر رسانده و مورد تشویق تماشاگران پرتغالی قرار گرفتیم و این بسیار حس خوبی بود. امیدوارم در کشور خودمان با به وجود آوردن تبلیغات برای فوتبال و فوتسال بانوان استارت بازی در سالن‌های پر زده شود.

هیس! پرسپولیسی هستم

به نظرم هر انسانی می‌تواند آزادانه تیم مورد علاقه‌اش را انتخاب کرده و از آن حمایت کند، من هم از این موضوع مستثنا نیستم، اهل کری خواندن هم نیستم، اما خب فکر می‌کنم در کل نصف دنیا پرسپولیسی‌اند نصف دیگر ترکیبی (با خنده).

متاسفانه انتشار عکسی که ما برای خنده عدد 6 را نشان داده بودیم باعث ناراحتی برخی استقلالی‌های عزیز شده بودیم در حالی که این یک عکس خصوصی بود و هیج منظوری برای کری خواندن با استقلالی‌ها نداشتم.

استقلالی‌ها را خیلی دوست دارم و برایشان احترام قائلم اینها همه‌اش برای داشتن لحظات خوش و خنده است نباید با توهین کردن آن را تلخ و بی‌معنی کنیم.

حیف کاپیتان، جایش پر شدنی نیست

هیچ گاه هادی نوروزی را از نزدیک ندیده بودم، ولی همیشه مسحور اخلاق و منش این شخص بودم که چطور در اوج هیجان و استرس و با توجه به مسئولیتی که در مقابل هواداران دارد می‌تواند اخلاق خود را در زمین حفظ کند، بی‌خود او کاپیتان با اخلاق پرسپولیس نام نگرفت.

گاهی فکر می‌کنم خداوند این انسان‌های مانند دسته گل را می‌برد تا درس عبرتی باشد برای من و شما که بدانیم زندگی خیلی کوتاه‌تر از آن است که حرص آن را بزنیم.

حمایت‌ باشد، جهانی می‌شویم

همیشه بر این موضوع تاکید دارم که وجود مربی مرد تاثیر بسیار مثبتی بر عملکرد بازیکنان و پیشرفت آنان خواهد داشت، نه‌فقط در فوتسال بلکه در تمام رشته‌ها وجود یک مربی و مشاور مرد می‌تواند مثمرثمر باشد.

از سوی دیگر ما بازیکنانی داریم که با هزاران آرزو برای بازی از روستا به شهر می‌آیند، اما به جرات می‌توان گفت حمایت‌ها به‌ویژه حمایت‌های مالی در حدی نیست که خستگی از تن بیرون رود، ما بانوان فوتبالیست نیز آرزو داریم مانند آقایان بتوانیم کمک خانواده باشیم و گوشه‌ای از زحمات آنان را جبران کنیم.

سونیا ضیایی

ضمیمه جام بانوان