معتادانی که به شلترها میآیند افراد آسیبدیدهای هستند، بهویژه زنان که معمولا با مشکلات روحی و روانی، بیماریهای جنسی، کمخونی، استرس شدید و بیتعادلی فشار خون به این مراکز مراجعه میکنند. پس باید به این افراد کمک کرد و دست رد به سینه هیچ کدامشان نزد. گرچه به ته خط رسیدهها به شلترها میآیند، اما این خوابگاههای شبانه فرصتی هستند برای درمان معتادان، بازگشت افراد آسیبدیده به اجتماع و سکویی برای پرتاب به سمت زندگی سالم.
اما خیلیها به شلترها با این دید نگاه نمیکنند، حتی وقتی پای بگیر و ببندهای پلیسی پیش میآید کسی به کارت سبزی که نشانه سکنای معتادان در شلترهاست اهمیت نمیدهد و خشک و تر با هم میسوزند. از سوی دیگر وقتی در یک محله شلتری تاسیس میشود مخالفتهای شدیدی میشود، هم از ناحیه مردم و هم نهادهای دولتی. در شلتر بانوان ما بارها با مردمی مواجه شدهایم که شیشههای مرکز را شکستهاند یا به مسئول فنی حملهور شدهاند تا بساط خود را جمع کنند و از محله بروند. بعضیها میگویند شلترها باید به خارج از شهرها منتقل شوند و جلوی دید نباشند، در حالی که اگر قرار است یک کارتنخواب روی پای خودش بایستد باید این مکانها در دسترسش باشد.
لیلا نادری
مسئول فنی شلتربانوان جمعیت تولد دوباره
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد