تفاوت اوقات فراغت و درآمدهای خیابانی

به گزارش خبر ایرانی، موسیقی یکی از هنری های است که خیلی از افراد به آن علاقه دارند. برخی از کودکی برای علاقه خود سرمایه گذاری می کنند تا در بزرگسالی بتوانند بهره ای از آن ببرند. اما عده ای هم هستند که فقط می خواهند سرگزم باشند و دست به سازی برده باشند تا از قافله موسیقیدانان و نوازندگان عقب نمانند.

اگر با کمی دقت به گذشته برگردیم متوجه می شویم که در زمان قدیم پدر و مادرها برای گذران اوقات فراغت فرزندان آنها را به بازار می بردند که با انواع شغل و کسبه های محلی آشنا و مشغول به کار شوند. اما اکنون و با گذشت زمان شاهد تغییرات زیادی در نوع و سبک زندگی شدیم. به طوری که زندگی از سبک سنتی و قدیمی به سبک شیک و صنعتی تبدیل شده است. دیگر کمتر جایی یافت می شود که فردی حجره یا دکانی داشته باشد و دارای شغلی معمولی باشد. زندگی صنعتی امروزه تحولی عظیم و نو در همه زمینه ها پدید آورده است.

امروزه والدین برای گذراندن اوقات فراغت فرزندان به کلاس های مختلف و متنوع مراجعه می کنند تا فرزندشان به نوعی اوقات خود را پر کند.

موسیقی یکی از هنری های است که خیلی از افراد به آن علاقه دارند. برخی از کودکی برای علاقه خود سرمایه گذاری می کنند تا در بزرگسالی بتوانند بهره ای از آن ببرند. اما عده ای هم هستند که فقط می خواهند سرگرم باشند و دست به سازی برده باشند تا از قافله موسیقیدانان و نوازندگان عقب نمانند.

استفاده از این ساز ها در موسیقی بستگی به ذوق هنری و سلیقه دارد. افرادی که به دنبال هنر موسیقی می روند باید با دل و جان برای هنرشان وقت و هزینه صرف کنند. با سبک و پیشینه موسیقی آشنا باشند تا بتوانند در این عرصه هنرنمایی کنند. فقط به صرف داشتن ساز نمی توان آهنگساز یا موسیقیدان شد!

با ورود رشته موسیقی به دانشگاه افراد اهل دل و ذوق روانه دانشگاه شدند تا به خواسته خود جامه عمل بپوشانند. برخی که در این زمینه استعداد داشتند موفقیت های خوبی کسب کردند برخی دیگر که فقط به دنبال اسم آن بودند ازادامه دادن آن رشته منصرف شدند.

با توجه به اینکه موسیقی سال هاست در ایران همانند دیگر کشورها رواج پیدا کرده و از آن استقبال هم می شود امروزه با پدیده نوینی به نام موسیقی خیابانی روبرو هستیم. در کشورهای اروپایی و امریکایی دانشجویان رشته موسیقی برای مخارج تحصیل به موسیقی خیابانی روی آورند. در ایران هم شاهد خیلی از این گروه های موسیقی خیابانی هستیم که برخی دانشجو و برخی فارغ التحصیل رشته موسیقی هستند که از این طریق گذران زندگی می کنند.

با توجه به رواج موسیقی خیابانی در سطح خیابان های شهر تهران به گفتگو با شهروندان تهرانی پرداخته و نظر آنها را در این زمینه جویا شده است.

خانمی جوانی درباره گروه موسیقی خیابانی گفت: من این نوع موسیقی را دوست دارم... به نظرم خیلی خوب می آید ... شادی و اشتیاق به مردم می دهد ...در کل خیابان را هم از یکنواختی در می آورد ....البته که منبع درآمد کمی هم برای هنرمندان جوان هست.

خانم دیگری نیز گفت: موسیقی را ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ. در ﭘﺎﺭک ﻻﻟﻪ ﻭ ﺩﺭکﻪ گروه های موسیقی خیابانی را ﺯیﺎﺩی ﺩیﺪﻡ که ﺑﻌﻀی ﺍﺯ ﺍیﻦ ﺟﻮانها استعداد خیلی خوبی در این زمینه دارند دارند. با این کار هم می توانند ﻣﻨﺒﻊ ﺩﺭآﻣﺪ داشته باشند ﻫﻢ کار ﺷﺎﺩی ﺁﻭﺭی را در جامعه ایجاد کنند. گروه های موسیقی خیابانی می توانند با این کار خودر را ﻣﺤک بزنند تا بدانند چقدر طرفدار دارند!

آقای جوانی نظر خود را اینگونه بیان کرد: موسیقی خیابانی اگرحس بد در آدم ایجاد نکند خوب است.

خانم دیگری دراین باره گفت: البته اگر هدف این گروهای موسیقی صرفا تکدی گری نباشد قشنگ تر هم می شود.

آقای مسنی گفت: موسیقی روح انسان را جلا می دهد. اگر جوانان این گروه ها سبک های خود را داشته باشند و تقلید و کپی برداری از آهنگسازان و خواننده های قدیمی نداشته باشند کارشان جدید و جذاب تر خواهد بود.

پیرزن خمیده ای درباره موسیقی جوانان خیابانی گفت: هر چه مردم را خوشحال کند دوست دارم و چون آهنگ ها در فضای باز خوانده و پخش می شود لذتی بیشتری دارد و روح آدم تازه می شود.

مرد جوان دیگری نیز گفت: در خارج از کشور گروه های موسیقی خیابانی را زیاد دیده ام، فوق العاده بودند، مردم زیادی هم در اطراف آنها جمع می شدند و لذت می بردند، اگه کسی هم کمکی می کرد، با لبخند قبول می کردند، ولی اینجا اصلا توجهی به این افراد نمی شود و مردم خیلی سرد از کنارشان عبور می کنند، البته این به فرهنگ ما بستگی دارد که این کار را با تکدی گری یا درخواست وجه بابت تهیه مواد قیاس می کنند.

خانم جوانی افزود: من از موسیقی خیلی سر رشته ندارم! اما بعضی از نوازنده ها و خواننده های این گروه ها نسبت به افرادی که از نظر مالی تامین بودند و آلبوم هم به بازار ارائه دادند بهتر اجرا می کنند!