24 ساعت در هفته سهم جوانان از اوقات‌ فراغت

طبق مطالعات انجام شده و بررسی صاحبنظران، اوقات‌فراغت دو بعد فردی و اجتماعی دارد. لازم است فرد اوقات‌فراغت و کارکردهای آن را بشناسد و برای گذران آن برنامه‌ریزی کند.

حتی اگر دولت و حاکمیت برنامه‌های فراغتی را تنظیم کنند، اگر خود فرد قصد گذراندن اوقات‌فراغت را نداشته باشد، برنامه‌ریزی‌های انجام شده کارکرد واقعی خود را پیدا نمی‌کند؛ پس در حوزه اوقات‌فراغت همه ظرفیت‌ها باید با هم هماهنگ شود.

رئیس مرکز مطالعات راهبردی وزارت ورزش و جوانان در این‌باره به ایسنا می‌گوید: با توجه به آن که مطالعات نشان داده است جوانان به گذران اوقات‌فراغت خود در کنار خانواده تمایل دارند، لازم است والدین فعالیت‌هایی را تدارک ببینند تا جوانان بتوانند در کنار خانواده اوقات‌فراغت خود را بگذرانند.

به گفته محمدتقی حسن‌زاده، خانواده‌ها تلاش نمی‌کنند فرزندان اوقات‌فراغت را به همراه خانواده بگذرانند. این در حالی است که جوانان ایرانی به طور میانگین هفته‌ای 24 ساعت اوقات‌فراغت دارند.

بر این اساس تا زمانی که سیاست‌های واحدی با رویکرد مشخص و کاربردی به حوزه اوقات‌فراغت تدوین نکنیم، نمی‌توانیم عملکرد مطلوبی در این زمینه داشته باشیم. بنابراین برنامه‌ها باید یکپارچه شود. البته مهم‌ترین عامل در گذران اوقات‌فراغت، خود فرد و در درجه بعد خانواده است.

اوقات‌فراغت ابعاد فرهنگی و اجتماعی نیز دارد. باید برای برنامه‌ریزی در این حوزه به تفاوت‌های جنسیتی و گروه‌های سنی توجه شود. بر این اساس نباید برای اوقات‌فراغت برنامه‌ریزی و مدیریت واحد انجام دهیم، چراکه اوقات‌فراغت، مخاطبان مختلفی از فرهنگ‌ها و قومیت‌های مختلف دارد. بنابراین هر حوزه‌ای باید برای اوقات‌فراغت گروه هدف خود برنامه‌ریزی کند و این کار باید هدفمند انجام شود و نباید یک نهاد این موضوع را در کشور به گونه‌ای واحد فرماندهی کند و مدیریت واحد در این حوزه اشتباه است.