پلی در آخرین لحظات غروب

هنگامی که به ژاپن برگشتم، شروع به عکاسی کرده و سعی کردم تضاد بین زیرساخت‌ها و طبیعت اطراف آن را نشان دهم. در آن زمان ژاپن ترکیبی از فرهنگ غربی و سنت‌های قدیمی ژاپنی بود.

مکان خوبی برای عکاسی نبود، بنابراین تصمیم گرفتم این زیبایی را در ساختاری غیرطبیعی پیدا کنم؛ این موضوعی بود که بیشتر عکاسان به آن توجه نمی‌کردند.

من به صورت تصادفی مکان‌هایی همچون این پل را برای عکاسی پیدا می‌کردم. من این عکس را در سال 2007 و زمانی گرفتم که در حال رانندگی در استان کوچی در جنوب ژاپن بودم.

این مکان در نزدیکی روستایی به نام اوکاوا قرار دارد. نور طلایی آخرین لحظات غروب بر آن افتاده بود و با دیدن این صحنه بسرعت از ماشین پیاده شدم. خورشید بسرعت در حال پایین رفتن از کوهستان و این پل بود و در نتیجه مجبور بودم عجله کنم.

دوربین خود را گذاشته و سریعا عکس گرفتم. در عرض چند لحظه نور خورشید محو شد و آن لحظه از بین رفت.

همچون بسیاری از عکس‌هایم، این عکس نیز به صورت تصادفی زیبا شد. بسیار خوشحال بودم که در عرض چند لحظه توانستم این رنگ‌ها و نور خورشید را بگیرم. ده سال پیش عکاسی رنگی را شروع کردم و در بیشتر موارد دو رنگ مکمل قرمز و سبز وجود داشت.

تصور می‌کنم رنگ قرمز این پل به منظور جلوگیری از زنگ زدن آن است، اما از لحاظ اصول زیبایی‌شناسی بسیار زیبا و منحصر به‌فرد است.زمانی‌که این عکس را گرفتم، بسرعت از آنجا دور شدم.

تاکنون دو بار دیگر هم این پل را دیده‌ام که هر بار تفاوت‌هایی داشته است: همچون صورتی می‌ماند که آرایش‌های مختلفی دارد.

مردم زیادی به من گفتند که این عکس را دوست دارند و حتی کپی آن را برای خودشان چاپ کرده‌اند. وقتی تصورم را نسبت به این عکس می‌پرسیدند، تعجب می‌کنند که همیشه می‌گویم: به نظر من نوعی زیبایی است.

مکان‌های زیادی در ژاپن وجود دارد که از لحاظ تاریخی و سیاسی مهم هستند. دوست ندارم از قبل اطلاعاتی در مورد یک موضوع داشته باشم، زیرا در آن صورت نمی‌توانم بی‌طرف باشم.

کار مورد علاقه من این است که نقشه را بیرون آورده و پس از پیدا‌کردن مکان‌های جدید به امید پیدا کردن موضوعات جالب به آنجا بروم.

دوست دارم کاری را در محیطی آرام و بدون حضور دیگران انجام دهم. من مناطق غیرشهری ژاپن را بسیار دوست دارم. هر جایی که می‌روم شبیه یک استودیو زنده است.

درباره عکاس

متولد: سال 1949 در توکیو، ژاپن

تحصیلات: نقاشی با روغن در دانشگاه ملی هنرهای عالی و موسیقی توکیو

الگوها: ادوارد وستون؛ یکی از دلایلی که عکاسی را شروع کردم و علت این‌که عاشق عکاسی سیاه و سفید هستم.

فراز: دیدن تعداد زیادی از افراد جوان که به اولین نمایشگاه من در ژاپن آمدند.

فرود: در دهه 90 میلادی هیچ کدام از گالری‌هایم در ژاپن به فروش گذاشته نشد. در آن زمان به رها کردن این کار نیز فکر کردم.

پیشنهاد: به‌هیچ‌وجه تسلیم نشوید.

راوی: کارین اندرسون / گاردین - مترجم: حسین خلیلی - چمدان