شبکه‌های اجتماعی برایم جدی نیست

تعریف؟ مهدی خسروی. فکر می&zwnj;کنم بهترین تعریف همین باشد. اولین اجرای زنده؟ گمانم سال 82 بود. حس&zwnj;اش چه بود؟ قبلا خبرنگار بودم. آن استرس وحشتناک را در آن شغل تجربه کردم. اجرای زنده چه؟ استرس&zwnj;اش کمتر شده بود. به خاطر همان تجربه خبرنگاری. خوب، خوشتان آمد از آن اجرا؟ خیلی لذتبخش بود. هنوز هم برایم شیرین است. اولین ویژگی یک اجرای حرفه&zwnj;ای چیست؟ مطالعه. قطعا مطالعه اولین چیز است. بعدش چه؟ استفاده از همه ابزارها. ابزارهای کار برای شما چیست؟ لباس، زبان بدن و واژگان. چقدر طول می&zwnj;کشد که یک مستعد تبدیل به یک مسلط شود؟ علاقه خیلی تعیین&zwnj;کننده است. علاقه، انگیزه می&zwnj;آورد. من معتقد به نظام رتبه&zwnj;بندی هستم. نظام رتبه&zwnj;بندی؟ بله. ساز و کاری که فرد بخواهد در آن پیشرفت کند. خوب، نگفتید بر فرض داشتن علاقه چقدر زمان می&zwnj;برد آب دیده شوی؟ گمان نمی&zwnj;کنم خیلی طولانی باشد. چقدر سازمان برای جذب استعدادهای تازه ظرفیت دارد؟ خیلی. این همه شبکه متنوع دارند فعالیت می&zwnj;کنند. کمبودی در این زمینه حس می&zwnj;کنید؟ بله. مجری&zwnj;های حرفه&zwnj;ای کم داریم. روی هم رفته آدم جدی&zwnj;ای هستید؟ در کارم بله. ولی به اقتضای مکان&zwnj;های مختلف منعطف و شوخ&zwnj;طبع هستم. گاهی هم درونگرا می&zwnj;شوم. بازنشستگی؟ به آن فکر نمی&zwnj;کنم. دوست ندارم. برای همین رسمی نشدم. بعد از این همه سال هنوز کارمند رسمی نیستید؟ نه، نیستم . اصلا یک دلیلش هم همین بازنشستگی است. یعنی خودتان نخواستید رسمی شوید؟ یک زمانی مشکل سربازی داشتم. ولی حالا هم رغبتی ندارم. چرا؟ اصل حرفه&zwnj;ای این است که شما را برمبنای کارت بخواهند و نه برمبنای تعهدی که به شما داده&zwnj;اند. یعنی روی کیفیت کار اثر می&zwnj;گذارد؟ بله. مطمئنی که به هر حال تو را نگه می&zwnj;دارند. توصیه دیگران چیست؟ می&zwnj;گویند برو رسمی شو. چقدر مطالعه می&zwnj;کنید برای کار؟ هر روز برنامه گفت&zwnj;وگو داریم. برای همین حداقل یکی دو ساعت مطالعه می&zwnj;کنم. آخرین کتابی که خواندید؟ «پایی که جا ماند» سیدناصر حسینی. نوجوان بودید مجری بود که الگوی شما باشد؟ شخص خاصی در ذهنم نیست. تپق؟ اجتناب&zwnj;ناپذیر است. ولی مهم برخوردی است که با آن می&zwnj;کنید. توضیح می&zwnj;دهید؟ می&zwnj;توانی به عنوان یک ضعف از خودت ارائه دهی. ممکن است از آن لحظه&zwnj;ای بسازی که به ماندگاری&zwnj;ات کمک کند. چطور مدیریت می&zwnj;کنید؟ مثلا می&zwnj;توانی آن را تبدیل به شوخی کنی. البته نباید لوس باشد. خلاقیت می&zwnj;خواهد؟ بیشتر حضور ذهن می&zwnj;خواهد مدیریت کردنش. شبکه&zwnj;های خبری آن طرف را هم دنبال می&zwnj;کنید؟ بله. اقتضای کارم است. سیاست؟ دیانت. جنگ؟ مذموم. روزی که دیگر جنگی نباشد؟ ظهور امام زمان(ع). میانه&zwnj;تان با کدام هنر بهتر است؟ موسیقی. آخرین باری که سینما رفتید؟ با همسرم بودم. رفتیم سینما فرهنگ شیار 143 را دیدیم. وقتی بچه بودید دوست داشتید چه کاره شوید؟ ایده خاصی نداشتم. همین چیزهایی که همه بچه&zwnj;ها دوست دارند. حالا چه؟ به شغل دیگری فکر می&zwnj;کنید؟ نه. شغلم را خیلی دوست دارم. راستش گرفتارش هم هستم. زیاد سفر می&zwnj;روید؟ شرایط شغلی اجازه نمی&zwnj;دهد. سفرهای یکی دو روزه. وقتی از کار خسته می&zwnj;شوید؟ راستش تفریح خاصی ندارم. همین سفرهای کوتاه آخر هفته. همیشه باخبر بودن گاهی کسالت&zwnj;آور نیست؟ اگر در شرایط حرفه&zwnj;ای کار کنی آن&zwnj;قدر تنوع دارد که فقط لذت می&zwnj;بری. مردم از شما هم انتظار دارند که از همه چیز مطلع باشید؟ بله. بخصوص در حوزه سیاسی. مخصوصا در این ماجرای اخیر مذاکرات. واکنش شما چه بود؟ سعی می&zwnj;کردم توضیح بدهم. البته بستگی به مخاطب هم داشت. یعنی چه؟ اگر کسی عمیق سوال می&zwnj;کرد سعی می&zwnj;کردم اطلاعاتم را در اختیارش قرار دهم. خوب، پیش&zwnj;بینی شما از سرانجام مذاکرات چه بود؟ فکر می&zwnj;کردم به نتیجه می&zwnj;رسد. ناراحتی عمیق از خواندن خبر را تجربه کرده&zwnj;اید؟ زلزله بم و C130 را مشخصا به یاد می&zwnj;آورم که خیلی تاثربرانگیز بود. بدون دروغ گفتن می&zwnj;شود در این شهر زندگی کرد؟ سخت است، ولی بله می&zwnj;شود. آدم&zwnj;های این شهر... کمی سطح فرهنگمان افت کرده است. از حال و هوای بچگی بگویید؟ بازی&zwnj;های کودکانه. تابستان. تابستان؟ به من آرامش می&zwnj;دهد. بعضی&zwnj;ها می&zwnj;گویند از چه چیز این گرما خوشت می&zwnj;آید. ولی دوست دارم دیگر. به خاطر همان کودکی. کسی هست در گذشته که دلتان بخواهد باز ببینیدش؟ یک نفر هست. ولی نمی&zwnj;شود دید. چه کسی؟ می&zwnj;ترسم تداعی تزویر شود. اگر قول بدهم نشود؟ دوست داشتم امام را ببینم. نشد. چیزی در گذشته جا گذاشته&zwnj;اید؟ نه. همه را با خودم آورده&zwnj;ام. چیزی هست که بخواهید پاکش کنید از گذشته؟ نه. بچه خوبی بودم. باز از همین راه می&zwnj;آیید، اگر بخواهید از اول بیایید؟ بله. از اول کار تلویزیون را دوست داشتم. پیری؟ بالاخره یک دوره&zwnj;ای است برای خودش. نمی&zwnj;دانم چطور بشود. شبکه&zwnj;های اجتماعی؟ همین شبکه&zwnj;های موبایل، تلگرام، وایبر و... . برایتان جدی است؟ نه. گروه&zwnj;های خبری هستند، فقط می&zwnj;خوانم. آخرین جمله&zwnj;ای که دوست دارید پشت میکروفن بگویید؟ حلالم کنید. الناز اسکندری - چمدان (ضمیمه پنجشنبه - روزنامه - جام جم)