مصرف داروهای تزریقی؛ بیشتر از نیاز واقعی

در حالی که باید در نظر داشته باشیم که مصرف داروهای تزریقی، به هیچ وجه به معنی بهبود سریع بیماری نیست و اتفاقا برخی اوقات، تجویز بی‌رویه داروهای تزریقی، عوارض جبران‌ناپذیری بر سلامت بیمار به جای می‌گذارد.

به طور مثال، تزریق داروهای کورتونی مثل دگزامتازون در کشور ما زیاد است و حتی در سرماخوردگی‌های ساده هم گاهی از این داروی حساس استفاده می‌شود. تزریق این دارو باعث شده که بیمار احساس کند حالش بهتر شده، اما در واقع بیماری بهبود پیدا نکرده و فقط علائمش کمرنگ شده است.

این در شرایطی است که در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، تجویز داروهای تزریقی فقط در بیمارستان‌ها انجام می‌شود و اصلا استفاده از داروهای تزریقی در مطب‌ها معنی ندارد. همچنین داروهای تزریقی در نظام‌های توسعه یافته درمان، اغلب در شرایط اضطراری تجویز می‌شود؛ یعنی در جایی که وضعیت بیمار اورژانسی است، برای تکمیل فرآیند درمانش از داروهای تزریقی بهره می‌برند، نه این که برای هر بیماری ساده‌ای هم از داروی تزریقی استفاده کنند.

بنابراین اعتقاد دارم که اصلاح فرهنگ بیمار که گمان نکند مصرف داروهای تزریقی بهتر از داروهای خوراکی است، همچنین بالا رفتن سطح نظارت‌ها بر میزان داروهای تزریقی تجویز شده و آموزش به پزشکان برای ایجاد محدودیت در تجویز آمپول‌ها و سرم‌ها می‌تواند افزایش بی‌رویه مصرف داروهای تزریقی در کشور را مهار کند؛ اینها راهکارهایی است که می‌تواند داروی تزریقی را از موقعیت تهدید فعلی به فرصتی برای درمان بهتر تبدیل کند.

دکتر بابک مصباحی - عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران