به گزارش جام جم آنلاین، فیدل مانند سایر پسران خانواده های معتبر کوبا در مدرسه کاتولیک های ژزوییت جزیره تحصیل می کند. در سال 1942 میلادی او وارد کالج بلئن شهر هاوانا می شود. او یک دانش آموز ساعی بود که به گفته نزدیکانش همواره می خواست در جلوی صحنه قرار داشته باشد.
فیدل به خوزه مارتی نویسنده ، شاعر ، روزنامه نگار و قهرمان استقلال کوبا علاقه زیادی داشت. در سال 1945 پس ازکسب دیپلم وارد دانشکده حقوق هاوانا می شود و به سرعت رو به سیاست می آورد. او به یک گروه از طرفداران عدالت اجتماعی می پیوندد. در سال 1949 پس از کسب مدرک دکترای حقوق در شهر هاوانا یک دفتر وکالت باز می کند و وقت خود را صرف دفاع از فقرا می نماید.
فیدل در سال 1952 میلادی از سوی حزب ارتدوکس نامزد انتخابات مجلس می شود. انتخاباتی که هرگز برگزار نمی شود زیرا در روز 10 مارس 1952 میلادی فولخنسیو باتیستا در یک کودتا رییس جمهور وقت را سرنگون می کند.
از این زمان مبارزه سیاسی فیدل کاسترو با حکومت دیکتاتوری باتیستا آغاز می شود. او ابتدا دست به مبارزه سیاسی زده و اما پس از این که پی برد در مقابل دیکتاتوری باتیستا این نوع مبارزه بیهوده است مبارزه مسلحانه را آغاز کرد.
فیدل کاسترو و یارانش در روز 26 ژوییه سال 1953 میلادی برای به دست آوردن اسلحه به پادگان مونکادا حمله می کنند.در این حمله 3 نفر از یاران کاسترو کشته شده و 68 نفر پس از دستگیری شکنجه و سپس مخفیانه به قتل می رسند.
کاسترو به همراه سایر یارانش به کوهستان فرار می کند اما محل کاسترو لو رفته و او دستگیر می شود. به لطف دخالت اسقف اعظم شهر سانتیاگو فیدل کاسترو از مجازات مرگ نجات یافته و به 15 سال زندان محکوم می شود.
در سال 1955 میلادی باتیستا تحت فشار مخالفان زندانیان را عفو می کند. کاسترو پس از آزادی به مکزیک می رود.او در آنجا با 2 مردآشنا می شود که اهمیت به سزایی در زندگیش داشتند ، ارنستو چه گوآرا و آلبرتو بایو.
در روز 15 نوامبر سال 1956 میلادی فیدل به کوبا باز می گردد ، همراه او 82 مبارز از جمله چه گوارا و برادرش رائول کاسترو بودند اما ، عوامل باتیستا از تاریخ ورود کشتی حامل آنها آگاه شده و بسیاری از مردان کاسترو کشته می شوند.
پس از چند هفته یک گروه 12 نفری نخستین گروه چریکی را در منطقه سیئرا مائسترا تشکیل می دهند. در جریان چند ماه ، تعداد زیادی به آنها می پیوندند و یک لشکر واقعی را تشکیل می دهند. جنگ چریکی مدت 2 سال میان نیروهای فیدل کاسترو و ارتش باتیستا ادامه داشت.
در سال 1959 میلادی فیدل کاسترو و مردانش پیروزمندانه وارد هاوانا می شوند. فولخنسیو باتیستا از کوبا فرار می کند.
فیدل کاسترو در روز 16 فوریه سال 1959 میلادی رسما قدرت را در کوبا در دست گرفت و تا سال 2008 به رغم بیماری قدرت را حفظ کرد. سخنرانی های طولانی و پر شور این شخصیت کاریزماتیک که گاهی تا نزدیک به 10 ساعت نیز طول کشیده اند از شهرت به سزایی برخوردار است.
وی از یک رکورد دیگر نیز برخوردار است و آن تعداد توطئه های سازمان جاسوسی آمریکا، سیا ، برای قتل او بوده است که همگی ناکام ماندند.
کاسترو مردی است که با مبارزاتش دست استعمار آمریکا از کوبا که توسط دیکتاتوری پوشالی اداره می شد را کوتاه می کند.او تاریخ کوبا را تغییر می دهد.
فیدل کاسترو در تابستان سال 2006 برای چند عمل جراحی در بیمارستان بستری شد و قدرت را به طور موقت به برادرش رائول کاسترو واگذار کرد.
در 24 فوریه سال 2008 فیدل رسما رهبری کوبا را به برادرش رائول سپرد. با این که فیدل از قدرت کناره گرفته و فقط هر چند وقت یک بار تلویزیون کوبا تصاویری از او را نشان می دهد یا رسانه های این کشور خبرهایی از اورا منتشر می کنند، اما هنوز بسیاری از کوبایی ها او را رهبر واقعی کشور می دانند.
بهرام افتخاری / جام جم آنلاین
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگوی بیپرده با محمد سیانکی گزارشگر و مربی فوتبال پایه
گفتوگو با محسن بهرامی، گوینده کتاب «مسیح بازمصلوب»
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم