با عباس پژمان، مترجم و نویسنده

مترجمی مثل اجاره‌نشینی است

عباس پژمان فارغ‌التحصیل رشته پزشکی است اما بیش از آن که در کار طبابت باشد به ترجمه آثار درخشان ادبیات جهان پرداخته است و او را مترجمی می‌شناسیم که بهترین ترجمه‌ها را با بهترین انتخاب‌ها از ادبیات داستانی آن سوی مرزها داشته است.

کد خبر: ۸۲۰۷۵۴

مترجم رمان‌های «کوری»، «شازده کوچولو»، «سالمرگ ریکاردو ریش» و «موز وحشی» این روزها وارد حوزه تالیف هم شده است و آن طور که خودش می‌گوید این بار به جای ترجمه، نوشتن رمانی تازه را در دست دارد.

این روزها مشغول انجام چه کاری هستید؟

نگارش رمان تازه‌ام را به پایان رسانده‌ام و در حال انتخاب اسم و تایپ آن هستم تا برای انتشار به ناشر بسپارم.

این رمان درباره چیست؟

رمانی است که می‌توانم بگویم نزدیک به داستان‌های علمی ـ تخیلی است و بیشتر مورد توجه علاقه‌مندان این ژانر قرار می‌گیرد، موضوع آن پیچیدگی‌های حافظه و ذهن انسان است.

به نظر می‌رسد مترجمان طی چند سال گذشته علاقه زیادی به کوچ کردن از ترجمه به سمت تالیف داشته‌اند.

اتفاقا به نظرم تعداد زیادی نیستند. چون نوشتن صرفه اقتصادی ندارد، درحالی که ترجمه سریع‌تر صورت گرفته و به‌صرفه‌تر است. یک مترجم می‌تواند درسال سه تا چهار کتاب خوب را ترجمه و منتشر کند، اما امکان تالیف چند اثر خوب و قابل قبول طی یک سال برای نویسنده میسر نخواهد بود.

می‌گویند از کتاب‌های ترجمه استقبال بیشتری هم می‌شود. به‌عنوان کسی که تجربه تالیف و ترجمه را دارد، درباره این موضوع چه نظری دارید؟

همیشه مردم از کتاب‌های ترجمه استقبال بیشتری می‌کنند. چون اصولا آثار نویسندگان مطرح دنیا ترجمه می‌شود و شهرت آنها می‌تواند بهترین و مهم‌ترین انگیزه مردم برای خرید این آثار باشد. اما مواجهه و آشنایی با یک مولف و آثارش اتفاقی است که در گذر زمان رخ خواهد داد و نمی‌توان از مردم توقع داشت با کتاب‌های تالیفی همچون اثری که در دنیا مطرح و شناخته شده است، رفتار کنند.

اما با این همه شما طی سال‌های گذشته نویسندگی را ترجیح داده‌اید. چرا؟

راستش خیلی به این موضوع فکر نکرده‌ام اما به نظرم مترجم بودن یک چیزی مثل اجاره‌نشینی است و من دلم می‌خواست صاحبخانه باشم، بنابراین نویسندگی را هم تجربه کردم.

اجازه بدهید نکته‌ای را هم در زمینه ترجمه از شما بپرسم. این روزها نسبت به گذشته بیشتر با ترجمه‌های بدخوان مواجه هستیم. کتاب‌های ترجمه به مسیری رفته که خواندن آثار برخی مترجمان بزرگ و قوی کشورمان هم دشوار است و به‌نظر می‌رسد جمله‌ها درهم ریختگی دارد. نظر شما در این باره چیست؟

در عالم ترجمه هم شاهد کارهای خوب و بد، ضعیف و قوی در کنار هم هستیم. نمی‌توانم بگویم ترجمه‌ها ضعیف شده اما انگار همه عجله داریم، وقت کافی نداریم و کارها با سرعت بیشتری انجام می‌شود. این موضوع لطمه‌هایی به کار زده اما قطعا هنوز هم در بازار نشر ترجمه‌های خوب و پاکیزه وجود دارد.