سکونتگاهی مانده بین شهر و روستا! + عکس

«سمغان» بخشی از خاک پهناور ایران در شهرستان کهگیلویه است که با وجود قدمت فراوان هویتی نامعلوم دارد به گونه ای که مردمش هنوز میان شهری یا روستایی بودن سر در گمند.

پای درددل های مردم سمغان که بنشینی می بینی که دل هایشان آماس کرده است از درد بی توجهی مسئولان.

آنگونه که مردم سمغان می گویند هنگام انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، تبلیغات و وعده و وعیدهای کاندیداهای شورای اسلامی شهر دهدشت در سمغان شروع شده و در نهایت با آوردن صندوق های رأی شورای اسلامی دهدشت به سمغان و شرکت مردم این منطقه در انتخابات این شورا به اتمام می رسد.

اما نوبت به ارائه خدمات شهری که می رسد دیگر کسی سمغانی ها را از شهروندان دهدشتی به حساب نمی آورد و اعضای شورای شهر دهدشت نیز فراموش می کنند که روزی برای جمع آوری آرا و رسیدن به منصب درب خانه سمغانی ها را با چه حرص و ولعی می کوبیدند.

جای جای سمغان را که نگاه کنی تلی از زباله را می بینی که تهدیدی اساسی برای سلامت مردم به شمار می رود و اینجاست که می توان درد مردم سمغان از عدم توجه مسئولان به این منطقه را درک کرد مسئولانی که برای جمع آوری آرا پیش قدم می شوند اما نوبت به ارائه خدمات که می رسد خود را کنار می کشند.

علاوه بر این سمغان جایی است که حتی یک متر فضای سبز هم نمی توان در آن مشاهده کرد.

اینجا منطقه ای از شهرستان کهگیلویه است که حتی مسئولانش هنوز به درستی نمی دانند شهر است یا روستا و این امر بهانه ای برای عدم ارائه خدمات به مردم مظلوم این منطقه شده است.

مردم سمغان عدم اجرای کامل طرح هادی در این منطقه، قطع مکرر آب، بی توجهی مسئولان به وضعیت بهداشت و مهمتر از همه وجود سیل بند طویلی که سالهاست به محلی برای جمع آوری فضولات حیوانی و لجن و زباله تبدیل شده و بوی تعفنش ساکنان را می آزارد را از مهمترین مشکلات خود عنوان کردند.

یکی از اهالی این منطقه با بیان اینکه ما هنوز نمی دانیم روستایی هستیم یا از شهروندان دهدشتی محسوب می شویم، گفت: هنگام انتخابات سمغان را محله ای از شهر دهدشت به حساب می آورند و از ما خواسته می شود در انتخابات شورای اسلامی این شهر شرکت کنیم اما بعد از انتخابات ما را بلاتکلیف به حال خود رها می کنند.

حبیب الله دسترس مهمترین مشکل منطقه سمغان را وجود سیل بند طویلی دانست که حدود ۳۵ سال است به حال خود رها شده و تاکنون هیچ اقدامی برای بهسازی آن صورت نگرفته است.

وی افزود: در فصل زمستان هنگام بارندگی سیل بند به علت ازدیاد آب سرریز کرده و آب وارد خانه های مردم سمغان شده و مسیر عبور و مرور نیز مسدود می شود و در فصل تابستان نیز سیل بند از فاضلاب و کود حیوانی و زباله و لجن پر می شود و بوی تعفنش مردم اطراف سیل بند را آزرده خاطر می کند.

دسترس اظهار کرد: چندین بار برای حل این مشکل و بهسازی سیل بند پیگیری کردیم و هر بار وعده هایی داده شد اما متأسفانه تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.

سمغان کد روستایی ندارد

بخشدار مرکزی کهگیلویه در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: سمغان روستا نیست بلکه یکی از محله ها و مناطق شهر دهدشت محسوب می شود اما متاسفانه در خدمت رسانی به این قسمت از شهر سهل انگاری می شود.

شرمت الله حسینی پرور با اشاره به اینکه بخش مرکزی شهرستان کهگیلویه ۱۳۴ روستا دارد، افزود: سمغان از نظر تقسیمات بخشی از شهر دهدشت است و آمار جداگانه‌ای از جمعیت و تعداد خانوار آن وجود ندارد.

وی اظهار کرد: به علت عدم همکاری شهرداری در ارائه خدمات شهری به سمغان، بنیاد مسکن مجبور به اجرای طرح هادی در این محله از شهر دهدشت شد.

حسینی پرور یادآور شد: به منظور حل مشکلات مردم این منطقه طرح توجیهی تهیه و شاخص های لازم در خصوص قرار داشتن سمغان در محدوده شهر دهدشت ارائه شد و پس از ارائه این طرح شهرداری پذیرفت که به مردم این منطقه خدمات ارائه دهد اما متاسفانه چون شهرداری دهدشت از نظر مالی در مضیقه قرار داشت از ارائه خدماتی مانند جمع آوری زباله ها خودداری کرد.

بخشدار مرکزی کهگیلویه گفت: همه این موارد و اجتناب شهرداری از ارائه خدمات شهری به سمغان در حالیست که بخشی از سرانه و اعتباری که به شهرداری اختصاص داده می شود مربوط به جمعیت این محله از شهر است.

حسینی پرور قدمت منطقه سمغان را همزمان با تأسیس شهر دهدشت دانست و افزود: این منطقه قدمت زیادی دارد اما متاسفانه پس از گذشت سالها هنوز بین شهر یا روستا بودن معلق مانده است.

وی در خصوص امکان تفکیک سمغان از شهر دهدشت و تبدیل آن به روستا، گفت: امکان تفکیک این منطقه به یک دهیاری جداگانه وجود ندارد.

اختلافات مالی آبفاهای روستایی و شهری علت اصلی قطع مکرر آب در سمغان

بخشدار مرکزی کهگیلویه علت اصلی قطعی مکرر آب سمغان را اختلافات مالی بین آبفای روستایی و شهری عنوان کرد.

حسینی پرور با بیان اینکه آب این منطقه نیز مانند تعدادی دیگر از روستاهای این شهرستان توسط آبفای شهری تامین و توسط آبفای روستایی توزیع می شود، افزود: آبفای شهری بابت این روستاها از آبفای روستایی مطالباتی دارد اما آبفای روستایی به علت کمبود اعتبار قادر به پرداخت این مطالبات نیست.

وی گفت: آبفای شهری به منظور حل اختلافات مالی بوجود آمده اقدام به قطع مکرر آب سمغان یا کاهش فشار این آب می کند تا از این طریق در میان مردم نارضایتی ایجاد کرده و اعتراض مردم آبفای روستایی را به پرداخت مطالبات آنها وادار کند.

بخشدار مرکزی کهگیلویه همچنین در خصوص سیل بند طویل واقع در روبروی مدرسه سمغان، افزود: هفت روستای بخش مرکزی دارای چنین سیل بندهایی هستند و اخیرا اعتبارات لازم برای پر کردن و بهسازی این سیل بندها مصوب شده است.

سمغان در محدوده طرح تفضیلی شهرداری نیست

همچنین شهردار دهدشت در این خصوص با بیان اینکه محدوده طرح تفضیلی شهرداری تا اداره امور عشایر شهرستان کهگیلویه است، گفت: شهرداری تنها در محدوده طرح تفضیلی قادر به ارائه خدمات است و سمغان در خارج از این محدوده واقع شده است.

جواد تخشا با اشاره به وجود ۵۰ هکتار زمین کشاورزی در محدوده بین شهر دهدشت و سمغان، افزود: برای متصل شدن سمغان به شهر دهدشت، کاربری این زمین ها باید تغییر کند.

وی اظهار کرد: در صورتی که در شورای برنامه ریزی استان منطقه سمغان به عنوان شهرک منفصله از شهر (به علت فضای خالی زمین های کشاورزی) مصوب شود شهردای ملزم به ارائه خدمات به آن خواهد بود.

تخشا با بیان اینکه تصویب الحاق سمغان به شهر دهدشت تاکنون محقق نشده است، یادآور شد: با وجود این در حال حاضر شهرداری دهدشت در طول هفته دو بار بوسیله یک دستگاه تراکتور اجاره ای نسبت به جمع آوری و حمل زباله های این منطقه اقدام می کند.

وی افزود: ایراد وارده به این موضوع این است که سمغان در هنگام انتخابات شوراهای اسلامی جزء شهر دهدشت محسوب می شود اما از لحاظ بهسازی و اجرای طرح هادی زیر نظر بنیاد مسکن اداره می شود.

شهردار دهدشت گفت: ملاک پیوستگی کالبدی سمغان به شهر جمعیت نیست بلکه تصویب موضوع به عنوان یک واحد منفصله حوزه استحفاظی است که می تواند پس از طی نمودن مراحل قانونی، توسط شهرداری ارائه خدمات شود.

تخشا افزود: با مراجعه ای به مرکز آمار مشاهده می شود که روستاهای حومه شهری دارای کد خاص جمعیتی هستند و چنانچه روستای سمغان فاقد چنین کدی باشد و ترجیحا جزء جمعیت شهری محسوب گردد تنها با مصوبه و مجوز شورای برنامه ریزی استان محقق می شود.

وی با اشاره به اینکه شهر دهدشت حدود ۶۰ هزار نفر جمعیت دارد، اظهار کرد: تنها شهرهای با جمعیت کمتر از ۵۰ هزار نفر مشمول کمک دولت هستند و دولت سرانه ای به شهرهای بالای ۵۰ هزار نفر اختصاص نمی دهد و بودجه شهرداری را بر اساس تعداد پروژه ها اختصاص می دهند.

سمغان یک محله از طرح جامع شهری دهدشت است

رئیس بنیاد مسکن شهرستان کهگیلویه نیز گفت: از نظر تقسیمات کشوری و آمار جمعیتی، سمغان یک محله از طرح جامع شهری دهدشت است.

سعید درخشیان لازمه تشکیل یک روستا را دارا بودن شورا و دهیاری دانست و افزود: محله سمغان این معیار را نداشته و دهیاری برای آن تعریف نشده است.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه اگر سمغان روستا نیست علت فعالیت بنیاد مسکن در این منطقه از شهر چیست؟، گفت: سمغان تا سال ۸۴ از روستاهای کهگیلویه محسوب می شد و قبل از اتصال به شهر دهدشت، بنیاد مسکن به عنوان متولی اجرای طرح هادی در روستاها در این روستا نقش آفرینی می کرد.

درخشیان یادآور شد: سمغان از سال ۸۵ و با ارائه شدن آمار جمعیتی جدید، به شهر دهدشت پیوست اما تا زمانیکه شهرداری مسئولیت ارائه خدمات در این محله را به عهده نگیرد بنیاد مسکن خود را موظف به ارائه خدمات در این محله از شهر دهدشت می داند.

وی در خصوص سیل بند واقع در روبروی مدرسه سمغان نیز گفت: بهسازی این سیل بند به عهده ستاد حوادث فرمانداری است و باید اعتبار لازم برای بهسازی آن مصوب شود.

رئیس بنیاد مسکن کهگیلویه در خصوص علت عدم اجرای طرح هادی در بخش هایی از سمغان، افزود: اولین بار در سال ۷۴ طرح هادی در سمغان اجرا شد که در آن سال بیش از ۱۰۰ خانوار در این منطقه زندگی می کردند اما به علت مهاجر پذیر بودن این روستا سالیانه جمعیت آن افزایش می یافت و بافت جدید مسلما به اجرای طرح هادی و خدمات جدید نیازمند است.

درخشیان اظهار کرد: تمامی معابر جدید سمغان از اعتبارات سال ۹۳ بنیاد مسکن زیرسازی شد.

وی همچنین از اجرای بیش از دو هزار متر جدول در سال ۹۴ در محله سمغان خبر داد.

رئیس بنیاد مسکن کهگیلویه تأکید کرد: در حال حاضر محله سمغان تنها منطقه ای از شهرستان کهگیلویه بوده که مهاجر پذیر است.

درخشیان افزود: ۳۶۵ روستا در سطح شهرستان کهگیلویه وجود دارد اما سمغان در نقشه روستاهای این شهرستان قرار ندارد.

قطع مکرر آب در سمغان دروغ محض است

رئیس آبفای روستایی کهگیلویه نیز گفت: سمغان کد روستایی ندارد بنابراین تاکنون اعتباری برای تأمین آب آن پیش بینی نشده است.

ولی جفتا با اشاره به اینکه در سال ۹۳ حدود دو کیلومتر خط انتقال برای سمغان اجرا شد، افزود: ادامه این پروژه و رفع مشکل آب این منطقه نیازمند تأمین اعتبار است بنابراین در سال جاری به عنوان مجتمع حومه شرقی به منظور جذب اعتبارات لازم پیشنهاد شده است.

وی با بیان اینکه سمغان به علت نزدیکی به شهر دهدشت بسیار مهاجرپذیر است، اظهار کرد: لوله آب این روستا به قطر سه اینچ حدود ۳۰ سال پیش کشیده شد و با توجه به افزایش مهاجرت در سالهای اخیر، در حال حاضر جوابگوی جمعیت موجود در روستا نیست.

جفتا افزود: در طی یک سال اخیر حدود ۸۰ انشعاب جدید در سمغان خریداری شد و آبفای روستایی در حال حاضر ۴۷۳ مشترک آب در سمغان دارد.

وی تأکید کرد: سمغان کد روستایی ندارد اما آبفای روستایی به عنوان یک روستا به آن آبرسانی می کند.

رئیس آبفای روستایی کهگیلویه مشکل قطع مکرر آب در سمغان را دروغ محض دانست و گفت: مردم سمغان هر روز آب دارند و تنها مشکل موجود کم بودن فشار آب در طی روز است و شب ها نیز فشار آب به حد نرمال می رسد.

شکستگی خط انتقال علت قطعی آب در منطقه سمغان

رئیس آبفای شهری کهگیلویه نیز گفت: سمغان یکی از مشترکین روستایی است که آبفای شهری آب آن را تامین می کند.

نادر صفاری مهمترین علت قطعی آب سمغان را شکستگی خط انتقال آب دانست و افزود: خطوط انتقال آب سمغان فرسوده هستند و به راحتی شکسته می شوند.

وی اظهار کرد: برخی افراد محلی و چوپان ها این خطوط را شکسته تا آب مورد نیاز احشام خود را تامین کنند.

رئیس آبفای شهری کهگیلویه افزود: پس از تعمیر لوله های شکسته شده مشکل قطعی آب سمغان رفع شد.

وی گفت: آبفای شهری در خصوص آبدهی به روستاها هیچ تعهد قانونی ندارد و تنها در نقاطی که امکان پذیر باشد در این خصوص با آبفای روستایی همکاری می کند.

رئیس آبفای شهری کهگیلویه با اشاره به اینکه این اداره از آبفای روستایی حدود ۸۰۰ میلیون ریال مطالبات دارد، افزود: این مطالبات بابت ۲۹ روستای اقماری شهر دهدشت است که آب آنها توسط آبفای شهری تامین و توسط آبفای روستایی توزیع می شود.

صفاری اظهار کرد: چنانچه این مطالبات توسط آبفای روستایی پرداخت نشود از طریق ادارات مربوطه رایزنی و در صورت عدم همکاری آبفای روستایی آب روستاهای اقماری قطع خواهد شد.

وی پراکندگی روستاها، شکستگی شبکه و خطوط انتقال، خرابی کنتورها، تأمین آب احشام از آب شهر و عدم کنترل و نظارت دقیق توسط آبداران را از مهمترین علل قطعی آب در روستاها دانست.

بلاتکلیفی سمغان بین شهر یا روستا بودن

فرماندار شهرستان کهگیلویه در این خصوص با بیان اینکه سمغان در حال حاضر بین شهر و روستا بودن بلاتکلیف است، گفت: این بلاتکلیفی باعث عدم ارائه خدمات مطلوب به این منطقه شده است.

سید کرامت الله کریمی افزود: طرح الحاق سمغان به شهر دهدشت تهیه شده اما هنوز در شورای برنامه ریزی استان تصویب نشده است.

وی اظهار کرد: در هفته های آینده پیگیر حل مشکل الحاق سمغان به شهر دهدشت به منظور ارائه خدمات مطلوب به مردم این منطقه خواهیم بود.

سمغان چه شهر باشد چه روستا، سکونتگاهی در شهرستان کهگیلویه و گوشه ای از خاک پهناور ایران است که کوه مشکلات، مردمانش را محصور کرده است و هم اکنون نیازمند یاری سبز مسئولان هستند.(مهر)