فیلم من قصه از دست دادن‌هاست

فیلم «یحیی سکوت نکرد» به کارگردانی کاوه ابراهیم‌پور که بازیگرانی چون فاطمه معتمدآریا، ماهان نصیری، تورج منصوری، رابعه اسکویی، صالح میرزاآقایی و ندا جبرائیلی در آن بازی می‌کنند، یکی از فیلم‌های حاضر در این بخش است. یحیی سکوت نکرد درباره پسربچه‌ای هفت ساله است که پدرش بنا به شرایطی او را به عمه‌اش می‌سپارد.

وقتی صحبت از گروه هنر و تجربه به میان می‌آید ناخودآگاه انسان فکر می‌کند با اثری مواجه می‌شود که پیچیدگی‌های فرمی و روایی داشته باشد ولی اثر شما اتفاقا خیلی سرراست بود.

یحیی سکوت نکرد، فیلمی داستان گوست. یک درام اجتماعی با ساختاری که عامدانه از هرگونه تمایل به ساختارگرایی یا شیفتگی فرمالیستی پرهیزکرده و سعی دارد به سر راست‌ترین شکل ممکن داستانش را بگوید. شاید هم همین شکل هیچ چیز دیگری نبودن فیلم است که باعث شده در بخش هنر و تجربه قرار بگیرد. یحیی سکوت نکرد در نگاه اول شاید، قصه پسر‌بچه‌ای باشد که در فصلی جدید از زندگی و در جریان ارتباطاتی که در پیچ و خم شکل‌گیری است، با مفهوم شکننده واقعیت مواجه می‌شود. کشفی که آستانه ورود او به دنیای پیچیده بزرگسالی است. ولی این تمام داستان نیست.این فیلم قصه از دست دادن‌هاست.

چرا این فیلم که درباره کودکان است، در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان حضور نداشت؟

نقش اول فیلم یعنی یحیی را کودکی هفت ساله بازی می‌کند، ولی فیلم درباره کودک یا حتی برای کودک نیست. فیلم روایت رویاهای تباه شده آدم‌های دیگری است که از ورای داستان یحیای خردسال بازگو می‌شود.

فاطمه معتمدآریا گریمی متفاوت در فیلم شما دارد. اصلا چگونه پذیرفت در کار شما بازی کند؟

فکر می‌کنم آخرین دغدغه ذهنی یک بازیگر حرفه‌ای با سابقه درخشانی مانند خانم معتمدآریا در یک فیلم این باشد که چگونه گریم شود، چگونه به نظر بیاید و چه طراحی لباسی داشته باشد. چون اگر همه اینها در خدمت نقش باشد، باعث درخشش بیشتر او می‌شود. نقش‌های ماندگار ایشان در سینما مهر تائیدی بر این امر است.

نظرتان در مورد استقبال مخاطبان چیست؟ فیلم‌تان مخاطب عام را جذب می‌کند؟

به نظر من فیلمی که به امیدِ درک شدن و استقبال توسط مخاطب خاص ساخته شده باشد از ابتدا محکوم به شکست است، ولی به هر حال فیلمی که دنباله رو فرم‌های رایج و جواب پس داده جریان سینما نباشد، قابل پیش‌بینی نیست. از نظر هیات انتخاب جشنواره فجر، فیلم من در رده فیلم‌های هنری و تجربی قرار گرفته، ولی فیلم یحیی سکوت نکرد دارای یک پیام انسانی است و رویکردی صرفا هنری و تجربه‌گرا ندارد و امیدوارم که عموم مخاطبان را جذب کند.

تینا پاکروان فقط تهیه‌کننده این کار بود یا در کارگردانی هم نظر می‌داد؟

خانم تینا پاکروان دوست و همکلاسی قدیمی من از زمان دانشگاه هستند و با وجود تجربه و اشراف بر مقوله کارگردانی، در این کار فقط زحمت تهیه‌کنندگی را متقبل شدند و انصافا سنگ تمام هم گذاشتند.

فکر می‌کنید چرا فیلم‌تان را در بخش هنر و تجربه قرار دادند و خودتان چه نظری درباره این نحوه نمایش در جشنواره دارید؟

داوری و انتخاب یک اثر هنری دارای قواعد نوشته شده و قطعی نیست، همان‌طور که خلق آن. به تعداد انسان‌ها سلیقه وجود دارد و هیچ دو سلیقه‌ای مثل هم نیست. انتخاب یک فیلم در یک جشنواره امری وابسته به سلیقه هیات انتخاب آن دوره است و نه لزوما نشانگر کیفیت آن. به هر حال من از حضور فیلم در بخشی که عنوان هنر و تجربه را بر پیشانی دارد بسیار خشنودم و امیدوارم که رویکردی در امتداد حرکت موفق نمایش فیلم‌های هنر و تجربه را که از سال گذشته شروع شده است نیز در پیش بگیرد.

معصومه جلالی ‌/‌ جام‌جم