کامبوج؛ شرق آسیا

آلیاژ طبیعت و تاریخ

چه به تاریخ باستانی علاقه‌مند باشید و چه به تاریخ معاصر، مخصوصا در مورد حکومت‌های خودکامه و مستبد جهان، چه بخواهید یک کشور استوایی را ببینید، چه بخواهید فرهنگ شرق آسیا را کشف کنید، چه کشوری را دوست داشته باشید که بیشتر مردم آن روستایی هستند باید به کامبوج، یکی از کشورهای مهم آسیا سری بزنید. کشوری که کمترین میزان بیکاری دنیا را دارد: صفر.

کد خبر: ۷۴۳۵۴۳

کامبوج در جنوب شرقی آسیا قرار گرفته و با لائوس، ویتنام و تایلند مرز مشترک دارد. حتما این سوال برایتان بوجود آمده که چرا باید کامبوج را دید. اگر تاریخ باستانی را دوست داشته باشید حتما باید مجموعه معابد آنگکور واقع در شهر سین ریم این کشور را تماشا کنید. این مجموعه متعلق به قرون 11 و 12 میلادی و شامل چند معبد و کاخ و البته دارای فضای طبیعی زیبایی است. این فضای طبیعی جنگل گونه است و حتی در دوره‌ای باعث دور شدن این مجموعه گرانبها از چشم مردم شده بود. قدمت این مجموعه به زمان خمرها برمی‌گردد. خمر نام قومی است که اکثریت مردم کامبوج را تشکیل می‌دهد. هنر خمرها در ساختن این مجموعه این بوده که همه چیز را از سنگ ساخته و صورت‌های پادشاهان خود را به صورت بسیار بزرگ (حتی تا 20 متر ارتفاع) در دل کوه درآورده‌اند. مجموعه معابد آنگکور بسیار بزرگ است به طوری که برای تماشای همه بناهای موجود در این مجموعه نیاز به استفاده از وسیله نقلیه است و می‌گویند برای دیدن این مجموعه معابد باید دو روز کامل وقت گذاشت. یادتان باشد که دیدن طلوع و غروب آفتاب از این معابد به خصوص معبدی که روی کوه قرار دارد یک سنت توریستی است که خوب است آن را به جای آورید. معبد اصلی موسوم به آنگکور وات که با سه مخروط گنبدمانند مشخص است؛ جزو میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. دیگر اماکن دیدنی کامبوج که مربوط به دین بودایی است پرستشگاه بایرون و معبد تاپروم است. ویژگی این دو اثر هم ساخته شدن از سنگ و البته ترکیب با طبیعت محل است.

از خمرها صحبت کردیم پس بد نیست بدانید که سال‌های منتهی به دهه 90 میلادی گروهی تحت عنوان خمرهای سرخ در کامبوج حکومت می‌کردند که عامل جنایات بسیاری بودند و امروز برخی از آثار جنایات آنها برای حفظ حافظه تاریخی مردم و عبرت دیگران باقی مانده است. اگر علاقه داشته باشید می‌توانید از مزرعه مرگ که در آن هزاران انسان بی‌گناه اعدام یا زنده به گور شدند دیدن کنید و از آن طرف سری به بازداشتگاه‎‌های خمرهای سرخ بزنید.

کامبوج برای طبیعت گردان و مردم شناسان هم جای جالبی است. سرزمینی که حدود 80 درصد از مردمش هم‌اکنون روستایی و به نوعی بومی محسوب می‌شوند و آداب و رسوم خاص خود را دارند. قرار گرفتن در منطقه مرطوب هم باعث شده کشاورزی در این کشور رونق داشته باشد به طوری که 34 درصد از کل تولید این کشور مربوط به محصولات کشاورزی است.

کامبوج از نظر اقتصادی، یک کشور قوی نیست. توریست‌هایی که به این کشور رفته‌اند از بدی زیرساخت‌هایی مثل راه و حمل‌ونقل گلایه دارند. بیکاری هم اگر چه صفر است اما 20 درصد مردم زیر خط فقرند و قبلا در یکی از شماره‌های همین چمدان (صفحه شگفتی) توضیح دادیم که بیشتر مردم شغل مناسبی ندارند. با این وجود، کامبوج، آن طرف آسیا منتظر است اگر بخواهید ترکیبی از بومی نشینی و تاریخ را با طبیعت ببینید.

چطور برویم؟

برای رفتن به این کشور، نیاز به اخذ ویزا دارید که ظاهرا باید در مالزی، ویتنام یا در کشورهای نزدیک ایران مثل امارات اخذ شود. پرواز مستقیم هم از ایران به کامبوج وجود ندارد و ناچار باید از کوالالامپور برای رسیدن به این کشور استفاده کنید. از این رو استفاده از تورهایی که معمولا با کشورهای مجاور مثل ویتنام هماهنگ شده و قیمتی تا حدود شش میلیون تومان دارد عاقلانه‌تر از این به نظر می‌رسد تا این‌که خودتان بخواهید اقدام کنید.