برخورد با آلودگی صوتی از تهران تا ونیز

از مقایسه شرایط این دو شهر می‌توان به میزان آرامش شهروندان و خواسته‌های آنها نیز پی برد و هشدار داد که پایتخت‌نشینان به آلودگی صوتی عادت کرده‌اند، زیرا برخلاف این‌که آلودگی صوتی مانند آلودگی هوا به آنها آسیب می‌زند، اما شهروندان مانند آلودگی هوا نسبت به آن حساس نیستند و از مسئولان شهری بهبود شرایط را مطالبه نمی‌کنند.

به همین دلیل روز به روز به تعداد موتورسیکلت و خودروهای غیراستاندارد که در پایتخت تردد می‌کنند، اضافه شده و آلودگی صوتی بیشتر از قبل روح و روان مردم را آزرده می‌کند.

این در حالی است که باید تاکید کرد ساخت و ساز‌هایی نیز که در پایتخت انجام می‌شود بی‌برنامه‌ صورت گرفته و مقرراتی مانند ساعت کار برای افرادی که در این کارگاه‌ها فعالیت می‌کنند بی‌مفهوم است و جدی گرفته نمی‌شود به همین دلیل کارفرمایان و کارگران در هر ساعتی از شبانه‌روز که دلشان بخواهد فعالیت کرده و با ایجاد آلودگی صوتی به سلامت روانی شهروندان آسیب می‌زنند.

افزون بر این باید یادآور شد که بیشتر شهروندان تمایلی برای رعایت نکات لازم در کاهش آلودگی صوتی ندارند.

برای نمونه می‌توان به صدای دزدگیر اتومبیل‌ها در مناطق مسکونی اشاره کرد که دیگر به جزئی از زندگی شهرنشینی بدل شده یا از شغل‌های کاذبی نوشت که بر پایه ایجاد آلودگی صوتی شکل گرفته‌اند، مانند دادزن‌هایی که در محدوده خیابان انقلاب به کتاب‌ها چوب حراج می‌زنند یا افرادی که در پایانه‌های مسافربری با داد و فریاد مسافر شکار می‌کنند.

هرچند بهبود شرایط نیاز به مطالبه جدی شهروندان از مسئولان دارد، اما باید یادآور شد قانونگذاران در این میان نقش تعیین‌کننده‌ای دارند.

برای نمونه می‌توان به وضع قانون جدیدی در ونیز اشاره کرد که این روزها سبب تعجب برخی گردشگران شده است.

به گزارش فارس براساس این قانون جدید که بتازگی اجرایی هم شده است؛ هر شخصی که با کشیدن چمدان‌های چرخ‌دارش روی سنگفرش خیابان‌های ونیز صدای ناخوشایند، تولید کند به جرم ایجاد آلودگی صوتی تا 500 یورو جریمه خواهد شد.

این در حالی است که روزانه 60 هزار گردشگری که از ونیز بازدید می‌کنند، چنین چمدان‌هایی دارند، اما نکته اینجاست که کاهش آلودگی صوتی به طور حتم ونیز را به شهر بهتری برای گردشگران و ساکنانش تبدیل می‌کند، به همین دلیل مسئولانش چنین قانونی وضع کرده‌اند.

مهدی آئینی - گروه جامعه