بچه‌ها به‌نوبت از والدین نگهداری کنند

وقتی یکی از اعضای خانواده بیمار می‌شود، تمام خانواده به نوعی درگیر هستند. اگر آن بیمار پدر، مادر یا یکی از سالمندان خانواده باشد اعضای خانواده با مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شوند.
کد خبر: ۷۳۹۶۲۳
بچه‌ها به‌نوبت از والدین نگهداری کنند

جام جم سرا: سهیلا نجفی مادری بیمار دارد که در خانه پدری او به تنهایی زندگی می‌کند. این بانوی پنجاه و چهار ساله که خودش شاغل، متاهل و دارای دو فرزند است در مورد مراقبت از مادرش می‌گوید: بعد از این که مادرم از کار افتاده شده، اختلافات زیادی در میان خانواده پیش آمده است.

برادرانم کلا خود را از ماجرای نگهداری مادر کنار کشیده‌اند و فقط من و خواهرم مراقبت از او را به عهده گرفته‌ایم. من و خواهر برای نگهداری از مادر خیلی از اوقات نمی‌توانیم همراه خانواده باشیم. در هفته سه روز من و سه روز ‌‌خواهرم نزد مادر می‌مانیم و یک روز آخر هفته را نیز به نوبت هر کدام از ما یک در میان از او مراقبت می‌کنیم.

او می‌افزاید: خیلی وقت‌ها پیش می‌آید که با دختر و پسر یا همسرم به دلیل در خانه نبودن بحثمان شده است. ما برای نگهداری از مادرم برنامه‌ریزی کرده‌ایم ولی هنوز هم مشکل زیادی برای مراقبت از او داریم. هر چهار خواهر و برادر حاضریم دست‌کم برای نیمی از روزهای هفته پرستار استخدام کنیم اما مادر قبول نمی‌کند.

برنامه‌ای برای همه خانواده

سهیلا نقدی، کارشناس ارشد پرستاری در مورد مراقبت از یک بیمار یا سالمند در خانواده می‌گوید: شما باید مطمئن باشید برای سالمند و خودتان بهترین کار را انجام می‌دهید اما اگر طوری رفتار کنید که فقط از سالمندتان مراقبت کنید و دیگر افراد خانواده را از دست بدهید، هیچ بردی نکرده‌اید.

نقدی به خانواده‌ها توصیه می‌کند: پیش از هر چیز یک تیم مراقبتی تشکیل دهید. کسانی که حاضر باشند به هر اندازه برایشان مقدور است، به شما کمک کنند.

حتی اگر دوستی دارید که حاضر است یک روز در ماه به شما در مراقبت از سالمند کمک کند، به او نگویید: نه! ممنون.

این می‌تواند یکی از روزهای مرخصی شما برای با خانواده به سر بردن باشد.

در کنار هم قرار دادن بودجه و امکانات می‌تواند برای شما وضعی فراهم کند که بیش از پیش رضایت خود و خانواده را فراهم کنید.

شرایط روانی خانواده را در نظر بگیرید

بیماری یک مشکل فیزیکی است اما حضور یک سالمند بیمار در خانواده برای او و دیگران تبعات روانی بسیاری دارد.

همان طور که فرزند بیمار به مادر یا پدر خود توجه زیادی می‌کند بناچار از دیگر اعضای خانواده ممکن است غافل شود.

حمیده دهقانی، روان‌شناس و مشاور به خانواده‌هایی که بیمار یا سالمندی را نگهداری و مراقبت می‌کنند توصیه می‌کند: باید پیوسته نیازهای روحی روانی خانواده را زیر نظر بگیرید و مراقب باشید از نیازهای همسر و فرزندان خود غافل نشوید زیرا این غفلت می‌تواند روندی پیش بیاورد که مراقبت از سالمندتان را نیز غیرممکن کند.

وی توصیه می‌کند: برای برنامه‌ریزی مراقبتی، وضع بیمار و خانواده را با کمک پزشک او و یک فرد قابل اعتماد مثل روان‌شناس یا مشاور خانواده بررسی کنید و از آنها کمک بگیرید.

روان‌شناس خانواده می‌تواند بار فشاری را که بر اثر مراقبت از بیمارتان بر دوش دارید، برای خانواده سبک و تحمل‌پذیر کند.

کمک‌های مردمی

برنامه‌های مراقبتی خانواده‌ها اغلب بر توان یک نفر در خانواده متمرکز می‌شود در حالی که بهترین برنامه آن است که از تمام نیرو‌ها کمک بگیرد.

این نیروها می‌توانند انجمن‌های خیریه، خیرین متمرکز در مساجد محل، داوطلبان مراجعه‌کننده به شورای محلات یا هر گروه امدادرسان و کمک‌دهنده‌ای باشد که باری از مشکلات خانواده بکاهد.

انجمن‌های مردمی وجود دارند که با موضوع سالمندی فعال هستند. شما می‌توانید از آنها کمک بگیرید یا به آنها پیشنهاد دهید بازوهای حمایتی را در این راستا فعال کنند.

همسایه‌ها، دوستان و اقوام از دیگر گروه‌هایی هستند که می‌توانند به شما در مراقبت از سالمندتان یاری برسانند. این کمک می‌تواند در هر زمینه‌ای باشد؛ از نگهداری کودکتان گرفته تا کمک به خرید خانه.

سعی کنید خود را در شبکه‌ای از یاری و پشتیبانی قرار دهید. تنها ماندن در مراقبت از یک بیمار یا سالمند شما و خانواده‌تان را خیلی زود خسته و فرسوده می‌کند، خصوصا اگر سالمند شما مشکلات زیادی داشته باشد و نیازمند مراقبت تمام وقت باشد.

بال‌هایم را بر سر شما می‌افکنم

سال‌های سال طول کشید تا من که مثل یک دانه در زندگی روییده بودم، بزرگ بشوم و شاخ و برگ بدهم و تنومند شوم.تمام این سال‌ها مادر و پدر بودند که مرا از توفان‌های زندگی حفظ می‌کردند. آنها زندگی و عمر خود را فرش راه من می‌کردند که مبادا خاری به پای من برود و امروز من باید دین خود را به آنها ادا کنم. امروز که مادر مانند نوزادی تازه به دنیا آمده باید از دست من تغذیه شود و بابا مثل یک افسانه قدیمی هر روز دارد کوچک‌تر می‌شود و چیزهای کمتری از دنیا را به‌خاطر می‌آورد.

امروز می‌خواهم مادر و پدر آنها باشم و چنان‌که خدا خواسته است، آنان را زیر پرو بال بگیرم.

ماندانا ملاعلی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۶
سوال
Iran, Islamic Republic of
۰۸:۵۰ - ۱۳۹۳/۰۸/۲۷
۰
۰
حدود 3سال هست كه خانم من از مادرشون پرستاری میكنند (یعنی از ابتدای آشنائی با همسرم )
به نظر من بیشتر وظیفه مراقبت از والدین به عهده پسرهای خانواده هست تا دخترها

دانیال
Canada
۰۶:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۱/۱۱
دلیل این طرز تفكر. چیه ؟
تفكیك جنسیتی چرا میكنین!!؟
اگر. مادر. خود شما بود. پس شما باید بیشتر. نگهداری كنین!
كمی منطقی فكر كنیم همه در نگهداری فرد ناتوان باید شریك باشن به یك میزان
اگر هم نه ،و فرد بهبود پیدا نمیكنه
نباید. احساسی رفتار كرد و باید. عقل رو بیشتر. وارد تصمیم گیریها كرد
چرا كه از. مقاله هم مشخصه اسیب های شدید. جدی دیگه با نگهدارنده ها وارد. میكنه
چون شیفتی نیست و فرد. مدام درگیره
و فرد چون اشناست همكاریش حتی كمتر میكنه
بهروز
United States
۱۰:۰۷ - ۱۳۹۴/۰۱/۱۱
۱
۰
سلام من در خانواده ای شلوغ زندگی میكنم فرزند آخرهستم 42ساله(یازده نفره)خودم ده ساله كه خانه دارم ولی یك شب درآن نبوده ام كنار مادرم مانده ام همه مسولیت نگهداری از مادر رابه دوش من انداخته اند .چهار برادریم وهفت خواهر دارم وقتی حرفی از همكاری میزنم میگویند اوبرای ما چه كاركرده كه مابرای اوبكنیم خلاصه به نحوی شانه خالی میكنند زمانی كه میخواهم بروم مسافرت مشكلات آنها شروع میشود ومسافرت من كان لم یكن میشودحتی زمانی كه همسر من مریض ودربیمارستان بستری است من باید برای مادر بیرون بربخرم حالا خودتان قضاوت كنید.بله جناب آقای دامادهمه چی گردن پسر است ولی...
م رضیه
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۵۶ - ۱۳۹۴/۰۳/۲۳
۰
۰
من عروس خانواده هستم 18ساله از پدر شوهرم نگهداری میكنم شوهرم تك پسره وسه خواهر داره ولی الان كه نیاز به همكاری دارم كسی كمك نمیكنه خسته شدم در رابطه منوشوهرم تاثیر گذاشته پدرشوهرم بیمار و بداخلاقه .دختراش هم تعارف برایه بردنش حتی دو روز نمیكنن.من چه كنم .ممنون
دانیال
Canada
۰۶:۴۴ - ۱۳۹۶/۰۱/۱۱
شما كاسه داغتر از اش شدی شما هم نگهداری نكن وقتی بچه هاش ول كردن حتی پول نگهداری یه پرستار. نمیدن به شما چه
دانیال
Canada
۰۶:۵۶ - ۱۳۹۶/۰۱/۱۱
۰
۰
سلام
عقل و منطق هم چیز خوبیه
من فرزدم اخر. مجرد. خونه هستم و دوتا برادرم چند. ساله ازدواج كرد ،بعد ازدواجشون خانواده شدیدا دچار. مشكلات مالی به دلیل كار نكردن پدرم و افزایش مخارج زندگی شد و از طرفی من هنوز سال اخر دانشگاه سرباز بودمو.. حالا به كلی وام بدهكار ی بهنام خودم. یه خونه حومه شهر. ساختم كه هرروز بانك مسكن اخطار میده و از یكم عید پدرم بدلیل بی توجهی به همه چیز افتاد لگنش شكست، با وجود پزشك بودن برادر. اولم هیچ كمكی نكرد و من و مادر دست تنها با این پدر. خودخواه بی مسولیتی درگیریم ،یك ماهی این وضع تحمل میكنم و ببینم نه ایشون خوب میشن كسی كمك میكنه میبرمشون بهزیستی !
چون من در مورد زندگی خودم و. اینده خودم هم مسیولم
كمك و مهربانیم حدی داره

نیازمندی ها