گفت و گویی که در ادامه می خوانید بخشی از مصاحبه مفصل و سریالی روزنامه الاخبار لبنان با سید مقاومت تحت عنوان «در محضر سید» است که این بخش آن به علایق و ترجیح های مرد شماره یک حزب الله لبنان اختصاص دارد:
** سید حسن نصرالله هیچ وقت در زندگی اش شکست نخورده بود مگر زمانی که تصمیم گرفت آرژانتین را در مسابقه فینال جام جهانی تشویق کند. آیا به فوتبال علاقه دارید؟
-بله دوست دارم. من با دوستان پیش از آنکه معمم شوم و بعد از آن، فوتبال بازی می کردم.
**طرفدار تیم ملی خاصی بودید؟
-در گذشته بله. از باب تغییر جو و فضا. همواره طرفدار برزیل بودم و گاهی نیز با آرژانتین، به ویژه وقتی مارادونا در تیم ملی بود. بازی اش برایم جالب بود.
** در جام جهانی اخیر چطور؟
-گفته شده است که من طرفدار برزیل (در جام جهانی 2014) بودم اما چنین نبود. من با کسی نبودم. در فضای حزب الله، عموما تایید برزیل دیده می شود و این برخاسته از تکنیک ها و بازی زیبای آنها (برزیلی ها) است. برخی موضوع را به این ربط دادند که پرچم برزیل از دو رنگ زرد و سبز ترکیب شده و این دو رنگ نزد شیعیان متمایز است.
** آیا امسال جام جهانی را دنبال کردید؟
-حقیقتا امسال حال و هوای ما اجازه دنبال کردن این مسائل را نمی داد، به دلیل اتفاقاتی که در لبنان و سوریه می افتاد، سپس آنچه در غزه و عراق رخ داد.
** هیچ رقابتی را ندیدید؟
-بخشی از بازی فینال را دیدم. به خاطر پسرم نه به خاطر خود مسابقه. چون پسرم طرفدار آلمان بود، خواستم فضایی از رقابت و تشویق بسازم، بنابراین من در صف آرژانتینی ها ایستادم.
**آیا با فیس بوک کار می کنید؟
-به علت شرایط امنیتی باید از هر چیزی که مربوط به تلفن همراه یا اینترنت می شود دوری گزینم. به همین علت ارتباط مستقیمی با فیس بوک ندارم اما دائما از آنچه در شبکه های اجتماعی می گذرد اطلاع دارم اعم از بحث ها، شایعات و گفت و گوها. این اطلاع را از طریق چکیده ها و گزارش هایی که به من می رسد حاصل می کنم.
**عادتا انسان با مکان ها انس می گیرد و به وسایل زندگی عادت می کند. اگر روزی جای خوابش عوض شود، خوابش نمی برد. با واقعیت جابجایی و تغییری که دایما در آن زندگی می کنید، چگونه سازگار می شوید؟
-این درست است. اما وقتی تغییر مکان ها و انتقال از جایی به جای دیگر، بخشی از زندگی انسان می شود، این به واقعیت عادی مبدل می شود.در مورد من، این مسائل به ویژه بعد از سال 2006 عادی شده اند اما قبل از آن، آنچه می گویید، دقیق است.
** غذای مورد علاقه شما چیست؟
در گذشته غذاهای (مختلفی) مورد علاقه من بود. اما اکنون، یک غذای مشخص نیست. هر چه فراهم باشد می خورم. وقتی از من پرسیده می شود که دوست داری چه بخوری؟ می گویم: مشکلی ندارم (با نوع غذا). این مساله مخصوصا در دوره اخیر جدی تر شد و من هر چه امکانش بود می خوردم. مانند یک نظامی که در جبهه گزینه برگزیدن و انتخاب غذاهای دلخواه را ندارد اما زمانی، غذاهای متعددی را از قبیل قرمه سبزی، عدس پلو و ماهی دوست داشتم.
**خیلی وقت است که رانندگی نکرده اید؟
-بله حداقل از سال 1986
** ضاحیه جنوبی پس از سال 2006 تغییر کرده است، آیا تصوری از شکل فعلی آن دارید؟
منظور من از تدابیر امنیتی حرکت محرمانه بود که در نهایت مرا از تحرک و گشتن باز نمی دارد. طبعا من از الضاحیه غایب نیستم و جزئیات آن را می دانم. اسرائیلی ها این موضوع را ترویج می کنند که برخی رسانه های عربی نیز به آن دامن می زنند که من در پناهگاه زندگی می کنم، دور از مردم، آنها را نمی بینم و با آنان ارنتباطی ندارم و حتی از برادرانم هم جدا مانده هستم.
من در پناهگاه زندگی نمی کنم و منظور از تدابیر امنیتی، حرکت مخفیانه است و نهایتا مرا از تحرک، گشت و گذار و آشنایی باز نمی دارد و هر چه اتفاق افتد را می بینم. مشکل در این است که دیگران مرا ببینند. بنابراین من از منظره ضاحیه و ساخت آن، به همراه پیشرفت و عدم پیشرفت و آنچه در جنوب به طور مشخص در بقاع رخ می دهد آگاهم.
** کدام منطقه لبنان را دوست دارید؟
-من در البقاع طی مرحله تکوین شخصیتم زندگی کردم. سال ها گذشت، گفتم می خواهم استراحت کنم. پیش از سال 2000 و حتی کمی بعد از آن به بعبلک می رفتم زیرا در آن دوران رفاقت های شخصی در آنجا برایم شکل گرفته بود.
در عمل و با گذشت زمان، احساس انسان در قبال مناطق، حتی در قبال مردمی که دوستشان داری و دوستت دارند، از امکان ترجیح دادن (جایی بر جای دیگر یا کسی بر دیگری) به دور می ماند. دیگر نمی توانی بگویی کدام منطقه را بیش از کدام دوست داری. یا کدام مجموعه را از دیگری بیشتر می پسندی. احساس می کنی که همه را دوست داری و تو با کل همراهی. می خواهی که همه با تو همراه باشد. اگر به قلب من وارد شوید تا ببینید کدام منطقه یا محله یا روستا را بیشتر دوست داشتم، چنین جایی را نمی یابی.
** آیا فیلم یا سریال می بینید؟
- اگر وقت داشته باشم. بخش هایی از سریال های مثل مهاجرت فلسطینی، یوسف نبی، حجاج بن یوسف، الغالبون (پیروزها) و امثال آن را مشاهده کرده ام.
** داستان می خوانید؟
زمانی تعدادی از داستان های جبران (جبران خلیل جبران) را خواندم. اما پنج سال است که چیزی در این زمینه (داستان) نخوانده ام. وقتی در چارچوب مسئولیت باشی، همه اینها متوقف می شود. اولویتت هم در خواندن آن چیزی می شود که در جریان باشد. مثلا الان من در موضوعات فرهنگی که پدیده تکفیر را درمان می کنند مطالعه دارم. تاریخ تکفیر، دلایل و رویکردهایش. مجموعه کتاب های خوبی در این زمینه از شیعه و سنی موجود است و اکنون این موضوع (تکفیر) ابتلایی واقعی است. در دوره پیش از 2006 بر موضوع اسرائیلی متمرکز بودم مانند خاطرات ژنرال ها، سیاسیون و احزاب (صهیونیستی) زیرا این موضوع، عرصه جنگ مان است. در این زمینه به تخصص دست یافتم.
**روزنامه الاخبار را می خوانید؟
-قطعا...مگر می توانم نخوانم؟ همراه برخی روزنامه های دیگر به من می رسید و اخیرا با اعمال برخی تغییرات، الاخبار را از طریق بولتنی که مرکز مشاوره تهیه می کند، می خوانم و این بولتن شامل اکثر مقلات روزنامه و خلاصه های آن است.
** آیا غیر از المنار شبکه های تلویزیونی دیگر را می بینید؟
من همواره بین شبکه ها جابجا می شوم.
** آیا از نویسندگان مشخصی مطلب می خوانید؟
-وارد اسامی آنها نمی شوم. مجموعه ای از نویسندگان هستند که اشتیاق دارم مقالاتی که می نویسند را بخوانم.
** طرفدار شما در سیاست هستند؟
-نه . اصلا. برخی با ما هستند و برخی هم با ما نیستند. خواندن از کسی که طرفدارت است کافی نیست. باید از هر دو طرف مخالف و موافق بخوانی تا به رویکردهای مختلف مطرح شده آشنا شوی.
** غیر از عربی و فارسی، به زبانی مسلطید؟
-زبان انگلیسی را بلد بودم اما به خاطر اینکه کم تمرین کردم، آن را می فهمم ولی فقط کمی می توانم صحبت کنم. اخبار را گوش می دهم و متوجه می شوم. وقتی با نمایندگان خارجی یا رسانه های بیگانه دیدار می کردم می توانستم متوجه سوال ها و بحث شوم. اما فارسی را کاملا بلدم، هرچند علاقه من به این زبان در درجه اول، سیاسی است. لکن با گذشت زمان در می یابید که اعراب از بخشی از فرهنگ اسلامی محروم هستند زیرا این بخش به زبان فارسی است.
جواد ارشادی-جام جم آنلاین
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»:
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم: