اراده ما و محاسبات دشمن

مهم‌ترین فراز مورد توجه رهبر انقلاب در این سخنان «پرهیز از اشتباه محاسباتی» بود؛ هدفی که دشمن با تمام توان و بخصوص با استفاده از تکنیک‌های جنگ روانی درصدد دستیابی به آن است.

مقصود و هدف عملیاتی دشمن در این نبرد، بازداشتن جمهوری اسلامی ایران از تدبیر و عقلانیت در تشخیص، پیگیری و تحقق منافع ملی خود بوده و هست و کارآمدترین راهکار او در این میان، مصمم و بااراده نشان دادن خود و تضعیف و سست کردن ارده ماست، بنابراین در صحنه کارزار بین ما و دشمن آنچه امروز بیش از همه به چشم می‌خورد، «نبرد اراده»هاست!

دشمن برای تضعیف اراده ما تلاش می‌کند به ما القا کند که اولا اهداف و خواسته‌های شما ارزش مبارزه و قبول سختی‌ها و دشواری‌ها را ندارد.

ثانیا می‌کوشد تا با اغواگری ما را متقاعد کند تلاش ما راه به جایی نخواهد برد و ما نمی‌توانیم خواسته‌هایمان را محقق کنیم. ثالثا چنین فضاسازی می‌کند که ما در این راه تنها و منزوی بوده و همه دنیا با ما مخالف و همراه اوست.

برای بطلان و ناکام گذاشتن دشمن در این نبرد کافی است یک بار دیگر نخست اهداف بلند نظام اسلامی مرور شده تا معلوم شود این سختی‌ها در برابر آن آرمان‌ها ناچیز و کوچک‌ هستند.

ولی‌امر مسلمین در همین سخنان فرمودند: «ما دنبال آرمان‌های بلند هستیم؛ دنبال تشکیل جامعه اسلامی، نظام اسلامی، کشور اسلامی، امت اسلامی و تحقق بخشیدن به آرزوهای بزرگ پیامبران و صدیقان و شهیدان» و این همان هدفی است که انسان‌های بزرگ تاریخ چون امام علی (ع) و حسین بن علی (ع) در راه آن جهاد کردند و سختی‌ها کشیدند و شهید شدند بنابراین اهداف ما آنچنان بلند و گرانبهاست که هر هزینه‌ای در راه آن ناچیز است.

نگاه منصفانه به عمر سی و پنج ساله انقلاب اسلامی و توفیقات و دستاوردهای خرد و کلانش در عرصه‌های نظامی، سیاسی و علمی از یک‌سو و مشاهده ناکامی‌های پی‌درپی دشمن در شکست زودهنگام انقلاب اسلامی، جلوگیری از موفقیت‌های علمی کشور، جلوگیری از رشد اسلامگرایی، تحقق اسرائیل از نیل تا فرات، عراق در اختیار خود و سوریه بدون بشار، از سوی دیگر اغواگری دشمن را در القای «نمی‌توانیم» به بن‌بست می‌کشاند و اتفاقا با فریاد بلند به ما می‌فهماند که «می‌توانیم».

و مشاهده صحنه تحولات منطقه نیز پنبه تنها و منزوی بودن ایران اسلامی و همراهی همه با دشمن را می‌زند و ثابت می‌کند مدل جمهوری اسلامی ایران به تدریج در حال تکثیر است و اتفاقا این آن چیزی است که دشمن را نگران و هراسان کرده است.

از منظری دیگر، آیا نظامی با اهداف پوچ و بی‌ارزش و ناتوان در تحقق خواسته‌هایش و منزوی و تنها، اولا امکان ادامه حیات و بقا دارد؟ و آیا مقابله با چنین نظامی نیاز به این همه تلاش و تهدید و تطمیع دارد؟

اگر دشمن ما را به حال خود می‌گذاشت و برای نابودی و شکست ما این همه تلاش و سختکوشی از خود نشان نمی‌داد، جا داشت ما در اهدافمان و توانمان دچار تردید بشویم، ولی امروز ذره‌ای تردید نداریم.

اعتماد به وعده‌ها و سنن الهی، بی‌اعتمادی به دشمن، اعتماد به مردم، خودباوری و تجربه موفق «ما می‌توانیم» و عمل به تکلیف و مجاهدت در راه هدف، بزرگ‌ترین سرمایه ما و مهم‌ترین نقطه امید ما به آینده راهی است که انتخاب کرده‌ایم و مادامی که در این راه ثابت قدم بمانیم، تردیدی در موفقیت و کامیابی آن راه ندارد.

سخن آخر این که، ما می‌توانیم با اراده و عزم خود محاسبات دشمن را به هم بریزیم و او را وادار به تسلیم کنیم.

مهدی فضائلی