انگلیسی‌ها روحیه عجیبی دارند. نزدیک 50 سال است که در جام‌جهانی نتوانسته‌اند دلشان را به عنوانی خوش کنند اما هر بار که سر و صدای جام‌جهانی بلند می‌شود، با هزار امید خودشان را به کشور میزبان می‌رسانند.
کد خبر: ۶۸۵۸۱۶

چه زمانی که نسل طلایی‌شان را با فرانک لمپارد، جان تری، ریو فردیناند و دیوید بکام داشته‌اند و چه زمانی که با تیمی جوان مثل این دوره پا به رقابت‌ها گذاشته باشند. در هر دوره انگلیسی‌های خوش خیال هر کدام از این تیم‌ها را در حالی به جام‌جهانی می‌فرستند که می‌خواهند انتقام تمام این سال‌های ناکامی را از همه تیم‌های بزرگ و کوچکی که نگذاشته‌اند به قهرمانی برسند، بگیرند. چهار سال قبل وقتی انگلیس روبه‌روی آلمان قرار گرفت، گرچه برای هیچ یک از دو تیم با آن دشمنی تاریخی بازی ساده‌ای نبود، اما شکست 4 بر صفر انگلیس و گل جنجالی لمپارد که نادیده گرفته شد، چنان خاطره‌ای از جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی رقم زد که از آن جام‌جهانی نه‌چندان دلچسب، یکی از کمتر تصاویری است که هنوز براحتی می‌توانیم آن را به یاد بیاوریم. تیم کاپلو مقابل رقیب دیرینه بسختی باخت و بعد آن، این مرد ایتالیایی پایش را از جنگ آلمان‌ها و انگلیسی‌ها بیرون کشید، اما انتقادات به آن تیم و نسل طلایی‌اش پابرجا باقی ماند. تیم کهنه کار کاپلو به‌باد انتقاد گرفته شد و خیلی از انگلیسی‌ها حسرت داشتن یک تیم جوان را خوردند. حالا پس از چهار سال انگلیس جوان شده و یک رونی، یک جرارد و هارت باتجربه‌تر از آفریقای جنوبی، هنوز نامشان دیده می‌شود.

انگلیس بازی اول را به ایتالیا باخت و حالا امشب برای مرگ و زندگی با اروگوئه دیدار می‌کند. اروگوئه نگونبخت که شرایط بهتری از حریفش ندارد. اگر تابارز و تیمش ببازند باید به فکر جمع کردن چمدان‌هایشان باشد، اما انگلیس حتی با باخت هم می‌تواند امیدوار بماند گرچه با کلی اما و اگر. یک شروع ناامیدکننده برای انگلیسی‌های دمدمی مزاج کافی بود تا آنها حسرت تیم قبلی را بخورند. یکی از آنها هری ردنپ، رقیب پیشین روی هاجسون برای هدایت انگلیس است که این روزها خودش را سرگرم کویینز پارک رنجرز و آوردن این تیم به لیگ برتر کرده است. او تیم چهار سال قبل که متیو آپسون و دیوید جیمز را با خود داشت، بهتر از تیم کنونی می‌داند. «در این مدت خیلی از مردم می‌گفتند که تیم کنونی، بهترین تیمی است که انگلیس طی سال‌های اخیر داشته، اما این زیاد منطقی نیست. تیم بدی نیست اما با تمام احترام به گری کاهیل و فیل جاگیلکا، آنها هیچ کدام در حد و اندازه جان تری و ریو فردیناندی که در اوج خود قرار داشتند، نیستند. ما در آفریقای جنوبی تیم قوی‌تری داشتیم. تیم هاجسون در بازی اول دفاعی کار نکرد و بازی خوبی انجام داد. فقط بدشانس بودیم که مقابل ایتالیایی‌ها شکست خوردیم. ما حداقل شایسته یک امتیاز بودیم.»

انگلیس جام را با باخت شروع کرد، اما بازیکنانی چون رحیم استرلینگ و دانیل استوریج تصویری از آینده فوتبال انگلیس بودند. ردنپ بازی آنها را قابل ستایش می‌داند، اما مخالف سرسخت ذهنیتی است که اکنون در انگلیس وجود دارد. این ذهنیتی که این تیم در هشت سال اخیر بهترین است. «استرلینگ و استوریج فوق‌العاده بودند و خیلی از مهارت‌هایشان را نشان دادند. آنها در کنار دنی ولبک به نظر خوب هستند. راس بارکلی هم وقتی به زمین آمد مرا تحت تاثیر قرار داد. این‌که بازیکنان جوان تیم ما این‌طور خوب بازی می‌کنند حس خوبی دارد.»

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها