کامل‌ترین ایمان و عشق به معبود متعلق به نبی‌اکرم(ص) است

دریای یقین

روزی که فرشته مقرب الهی در گوش هوش جان نبی، وحی می‌نمود که بخوان به نام پروردگارت، ‌بشریت در گمراهی جهل و خرافه فرو رفته بود.

کد خبر: ۶۷۷۴۸۷

در هر گوشه از جهان، تاریکی و جهل حاکمیت داشت و صاحبان دین و دنیا به شدت و حدت در ظلمت و جهل می‌تاختند و فترتی عظیم بر عالم حکمفرما بود. مولای متقیان در وصف این زمان در نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «هنگامی آن بزرگوار بر رسالت و پیغمبری مبعوث شد که مدت‌ها بود کسی بر رسالت نیامده و مردم در انجام وظیفه از راه حق منحرف و امت‌های پیغمبران پیش در غفلت و نادانی سرگردان بودند.»

این آیت به غایت بزرگ الهی،‌نور امید را در دل‌های خسته بر افروخت. او آمده بود بگوید که دختران را زنده به گور نکنید، ‌سنت‌های جاهلیت را کنار زنید،‌ عدل و برادری پیشه کنید،‌ متصف به اخلاق نیکو باشید، ‌با همسایه و دوست مهربانی نمایید، ‌بر اهل خانواده مشفق و در کار و عمل جدی و راسخ باشید، ‌بر یکدیگر تندی نکنید و دل‌های هم را نیازارید.پیامبر ما که درود خدا بر او باد آمده بود تا اتمام نماید مکارم والای اخلاقی را و اکمال کند مراتب سلوکی و معنوی انسانی را تا به حدی که فرشته و ملک مقرب را نیز در آن آستان جایی نباشد.

بار دیگر از ملک پران شوم‌/ ‌آنچه اندر وهم ناید آن شوم

از این‌رو هرکه دلی صاف و ضمیری روشن داشت، آیینه دل سوی کعبه نمود و انوار آفتاب اسلام را که از دریچه وجود محمدی(ص) تابیدن گرفته بود در قاب دل خویش منعکس دید.

این امر آنچنان بود که نه تنها علی(ع)، سلمان، ‌ابوذر، ابن مسعود،‌ بلال، ابن عباس و... که وجود جسمانی حضرت را مشاهده می‌نمودند شیفته و واله او شده بودند، ‌بلکه کسی مانند اویس قرنی که تا پایان عمر، شرف دیدار جسمانی پیغمبر را نیافت از روحانیت حضرتش به تمام و کمال بهره‌ها برده بود و این پیوند معنوی چنان بود که در آن روز که سنگ جفا بر دهان مبارک رسول خاتم(ص) نشست و دندان مبارکش شکست،‌ در قرن نیز دندانی از اویس به متابعت رسول شکسته شد.و حال که چندین قرن از بعثت آخرین فرستاده خداوند بر زمین می‌گذرد، ‌همچنان قافله عشق در حرکت است و قافله سالارش یگانه سرور عالم.

قافله سالار عشق فخر جهان مصطفی است

بی‌علت نیست که قرآن عظیم حضرت را رحمتی بر عالمیان و اسوه حسنه معرفی نموده تا نسخه‌ای تام و تمام از حقیقت انسانیت و معنویت در عالم خاکی ارائه شود؛ ‌از این‌رو عرفا و حکمای این سرزمین با هر مسلک و مشربی روی سوی حقیقت محمدیه دارند و تمنای انوار محمدی از عالم غیب می‌نمایند تا آنچه حضرتش به عیان دیده گوشه‌ای نیز بر رهروان صدیقش بنمایاند و تشنگان وادی معرفت را از انوار معنوی خویش،‌ آنجایی که می‌فرمود مرا اوقاتی است که در آن نه نبی مرسلی است و نه فرشته مقربی، بهره‌مند گرداند.

نعت عطار در منطق الطیر شاید زبان حال هر مسلمانی باشد که خواستار درک وجود روحانی و نورانی رسول خاتم(ص) است.