خانم مهندس در دادگاه: مادر شوهرم خسته‌ام کرده

با همین حكم صادر نكردن هاست كه زندگی ها به تباهی و جنایت كشیده می شود
قانون كه نباید كاسه داغ تر از آش شود!
وقتی زن و مرد به هر این نتیجه رسیده اند این دیگر خنده دار است كه بگوییم طلاق نمی دهیم بروید بزور زندگی كنید!
اصلا وقتی تصمیم به اینجا كشیده بشه طلاق خود بخود جاریست.

شماكه به زبان قانون گفتیداین حكم صادرنكردنی است زندگی راتباه میكند اصلا معلوم نیست كه حق باچه كسی باشد برای هرچیزكوچكی نباید زندگی رابرهم زد خودخواهی كارخوبی نیست اگرزن زندگی باشد تآمل می كند درست میشود

این خانم این فكرها رو باید قبل از ازدواج میكرد ، اگه میخاست با كارش زندگی كنه پس چرا ازدواج كرد ؟ ضمناً ماندن زن در خانه و رسیدگی به امور خانه و خانواده نه تنها عیب نیست بلكه باعث تحكیم خانواده میگردد .

با نظر جناب بی طرف كمی موافقم، با این توضیح كه:اولاً ما كه همه ماجرا را نمی دانیم، پس چطوربگوییم حق باكیست؟ ثانیاً حالا كه قرار است با همین اطلاعات حداقل نظر خودمان را بگوییم( ونه رأی)، این خانم باوجود اینكه اول ازدواج از این موضوع آگاهی داشته، باید با دقت بیشتری به انتخاب خود فكر می كرد. من خودم یك زنم و هم شاغلم هم محصل، ولی این را می دانم كه هر زمان لازم باشد باید هركدام را كه اولویتش از زندگیم كمتر است كنار بگذارم. صحبت این خانم مبنی بر اینكه: با شغلم زندگی میكردم، حرفی كاملاً اشتباه است. خودمان قضاوت كنیم، كدام یك از مرد و یا زن راضی می شود كه همسرش با شغلش زندگی كند؟! مخصوصاً برای یك خانم! و اینكه به فرمایش احسان، این زن می توانست با این شغل آدم مفیدی برای اجتماع و همون خانواده اش باشه، به عقیده ی نمی توان این خانم را ندیده، این قضاوت را داشت، كه با توجه به رشته ای كه خانم دارند اتفاقاً این رشته برای مردان می تواند واقعاً مفید باشد(البته تا قبل از اینكه اشباع شده باشد!!) و چرا باید فكر كنیم كه زنان اگر در جامعه جای مردان را بگیرند، خوب است؟ مگر آنان توان كاری مردان را دارند؟ و مگر هزینه زندگی بیشتر از همه متوجه مردان نیست؟ جناب احسان اگر خدای ناكرده(والبته هزار بار خدای ناكرده) از جانب همسرشان با چنین برخوردی روبرو شوند، باز هم همین عقیده را خواهند داشت؟ ولی درعین حال با محدودیت های بی اساس گذاشتن برای زن ها هزار بار مخالفم. برخی مردان متاسفانه نه از روی تعصب بلكه چون دست خود را باز می بینند بر همسر خود سخت گیری می كنند! و اینجاست كه باید تأسف خورد.

با سلام و عرض پوزش، شاید 10 سعی كردم پیامم را بفرستم، نمی شد عاقبت برای امتحان كردن، علامت كوتیشن را برداشتم، نصف متن را كه كپی كرده بودم فرستاد!! نگفته بودید ازین علامت ها استفاده نكنیم!
متن پیامم این بود، لطفاً متن كامل را درج بفرمایید. بسیار سپاسگزارم.

با نظر جناب بی طرف كمی موافقم، با این توضیح كه:
اولاً ما كه همه ماجرا را نمی دانیم، پس چطوربگوییم حق باكیست؟
ثانیاً حالا كه قرار است با همین اطلاعات حداقل نظر خودمان را بگوییم( ونه رأی)، این خانم باوجود اینكه اول ازدواج از این موضوع آگاهی داشته، باید با دقت بیشتری به انتخاب خود فكر می كرد. من خودم یك زنم و هم شاغلم هم محصل، ولی این را می دانم كه هر زمان لازم باشد باید هركدام را كه اولویتش از زندگیم كمتر است كنار بگذارم. صحبت این خانم مبنی بر اینكه: با شغلم زندگی میكردم، حرفی كاملاً اشتباه است. خودمان قضاوت كنیم، كدام یك از مرد و یا زن راضی می شود كه همسرش با شغلش زندگی كند؟! مخصوصاً برای یك خانم! و اینكه به فرمایش احسان، این زن می توانست با این شغل آدم مفیدی برای اجتماع و همون خانواده اش باشه، به عقیده ی نمی توان این خانم را ندیده، این قضاوت را داشت، كه با توجه به رشته ای كه خانم دارند اتفاقاً این رشته برای مردان می تواند واقعاً مفید باشد(البته تا قبل از اینكه اشباع شده باشد!!) و چرا باید فكر كنیم كه زنان اگر در جامعه جای مردان را بگیرند، خوب است؟ مگر آنان توان كاری مردان را دارند؟ و مگر هزینه زندگی بیشتر از همه متوجه مردان نیست؟ جناب احسان اگر خدای ناكرده(والبته هزار بار خدای ناكرده) از جانب همسرشان با چنین برخوردی روبرو شوند، باز هم همین عقیده را خواهند داشت؟ ولی درعین حال با محدودیت های بی اساس گذاشتن برای زن ها هزار بار مخالفم. برخی مردان متاسفانه نه از روی تعصب بلكه چون دست خود را باز می بینند بر همسر خود سخت گیری می كنند! و اینجاست كه باید تأسف خورد.
سوماً همسر این خانم (آنچه از متن گزارش برمی آید) فقط درخواست منصرف شدن همسر خود را دارد بی آنكه كوچكترین نرمشی نشان دهد!! و از آنجایی كه روحیه زن بسیار لطیف است كافی است مردان در زندگی اندكی تلطف به خرج داده و از غرور خود بكاهند.
چهارماً اگر نظر مردان به این باشد كه كار زن همان شستن و رفتن است، این نظری بسیار خودخواهانه و به شكلی بسیار زشت مغرورانه است(ببخشید نظرم این است) چرا كه اگر خواهان احترام از جانب همسر خود هستند، این تقاضا از جانب زنان نیز مطرح است(و چه بسا بیشتر). زن حتی اگر شاغل نباشد نیاز به تعالی اجتماعی دارد(كه صد البته به شكل صحیح) و شاید كه نه، مطمئناً شكوفایی زن در خانه، بسیار وابسته به رفتار احترام آمیز همسرش می باشد واینكه این درخواست نیست بلكه یك وظیفه ی فراموش شده ی مردان است: زنان انسان اند، موجودی زنده كه قادر به تصمیم گیری هستند، با رفتار ناشایست خود آن ها را از حق خود محروم نكنید.
و این چه نكته بزرگی است كه اسلام به بشر می آموزد كه : بزرگی به نژاد و قومیت و جنسیت و .. نیست، بزرگی به انسانیت است، انسانیت رشد یافته با تعالیم حق.
در پناه حق باشیم.