هر خودرو به طور موقت و لحظهای مالک قطعهای از راه است که حدود اربعه آن با دو خط سفید در طرفین و سپر خودروهای عقب و جلو مشخص میشود.
هیچ خودرویی حق ورود به این قطعه را ندارد و باید حرمت آن را پاس دارد. رعایت حرمت مالکیت لحظهای خودروها بر قطعهای که در آن رانندگی میکنند، سنگ بنای رانندگی است و بدون رعایت آن سنگ روی سنگ بندنمیشود.
همانطور که روابط اجتماعی و اقتصادی بدون رعایت حرمت حق مالکیت نابود میشود، رانندگی بدون به رسمیت شناختن و پاسداری از حق مالکیت لحظهای قطعات راه بیمعناست.
در دیگر کشورها، راندن روی خطوط به منزله ورود غیرمجاز به حریم دیگران تلقی میشود و حداقل جریمه آن لغو گواهینامه است و بسته به میزان خطرآفرینی حتی میتواند به جلب، دادگاه و زندان بینجامد.
ضمن اینکه از نظر اجتماعی آنقدر غلط، زشت، قبیح و ناشایست است که واکنش شدید همگان را به دنبال خواهد داشت، اما متاسفانه در کشور ما، این موضوع هیچ قبحی ندارد.
ناآشنایی عمومی جامعه و رانندگان عزیز کشورمان با این اصل بنیادین باعث شده تقریبا در همه راهها و بزرگراههای کشور شاهد نقض گسترده این اصل باشیم و شگفت این است که نه پلیس و نه قوانین جاری برخوردی در خور و متناسب با خاطیان ندارند.
در بزرگراههای شهری، ماموران مانند داوری بیطرف شاهدند که چگونه بین خطوط رسمی، تعدادی خط غیررسمی تشکیل شده و هر روز هزاران خودرو در سراسر طول بزرگراه روی خطوط میرانند و ایمنی و آرامش خود و دیگران را به خطر میاندازند، حتی شاید برخی از ایشان اینطور تصور کنند که به این ترتیب با پر کردن فضاها، استفاده بیشتر از بزرگراه به عمل آمده است!
تقریبا همه مسئولان بلندمرتبه کشور نیز سالهاست از این بزرگراهها عبور میکنند و نظارهگر این وضع عجیب هستند، اما دریغ از واکنش و اقدام مقتضی اما در این میان، حکایت رانندگان عزیزی که با خون دل شاهد تجاوز نهادینهشده به حریم خود هستند و جز خون دل خوردن و ضعف اعصاب کاری از ایشان ساخته نیست، داستانی است که باید سر فرصت به آن پرداخت.
دکتر حسن مقدم - استاد دانشگاه صنعتی شریف
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد