اجرای چنین طرحی البته به لحاظ قانونی و تئوری مشکلی ندارد، زیرا اینطور استنباط میشود که آزادسازی قیمت بلیت هواپیما باعث بهبود اقتصاد و ایمنی صنعت حمل و نقل هوایی میشود، دست شرکتهای هواپیمایی را برای سرمایهگذاری در خرید هواپیما باز میکند، تاخیرها را کم کرده و سرانجام کیفیت خدمات به مسافران را افزایش میدهد.
اما حلقه مفقوده در اجرای چنین طرحهایی این است که مسئولان به این پرسش باید پاسخ دهند که مردم بهطور مشخص در ازای این افزایش قیمت چه خدماتی را دریافت خواهند کرد؟
مسئولان بارها گفتهاند که آزادسازی قیمت بلیت هواپیما کیفیت خدمات را افزایش میدهد، اما هیچوقت بهطور جزئی و شفاف مقصود خود را از این عبارات بیان نکردهاند، بنابر این مشخص نیست که مردم در ازای گران کردن بلیت هواپیما قرار است چه نوع خدماتی را دریافت کنند.
باید توجه داشت که اگر این شفافسازی صورت نگیرد، افزایش کیفیت خدمات هوایی فقط روی کاغذ باقی مانده و بدون هیچ اقدام مشخصی، فقط قیمت بلیت افزایش یافته و شکل ماجرا اینگونه میشود که دولت به بهانه آزادسازی قیمت بلیت هواپیما را افزایش میدهد. نمونه این قضیه را اخیرا در شناورسازی قیمت بلیت قطارهای مسافربری شاهد بودیم.دیدیم که شرکتهای حمل و نقل ریلی پساز افزایش قیمت هیچ تغییری در خدمات خود ندادند و ماجرا را به سکوت برگزارکردند. از اینرو باید از سازمان هواپیمایی کشوری خواست اجازه ندهد مدل شناورسازی قیمت بلیت قطار در هواپیما نیز تکرار شود. راه پیشنهادی نیز این است که این سازمان خطوط هوایی را موظف کند تا به مردم اعلام کنند در قبال گران شدن قیمت بلیتشان، در مدت زمان مشخص برای افزایش کیفی و کمی خدماتشان چه خواهند کرد؟ در مرحله بعدی نیز سازمان هواپیمایی کشوری شناورسازی قیمت بلیت را در مدت محدود و بهطور آزمایشی اجرا کند تا اگر شرکتهای هواپیمایی در آن بازه زمانی مشخص، سطح خدمات خود را ارتقا ندادند، بازگشت به وضع فعلی قیمت بلیت بهعنوان اهرمی تنبیهی برای آنها در نظر گرفته شود.
کتایون مافی
گروه اقتصاد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
علی میرزابیگی، در گفت و گو با «روزنامه جامجم»: