برنامه حل معظل زبالههای الکترونیکی در گزارشی پیش بینی کرد، زباله های الکترونیکی با بیش از یک سوم افزایش تا سال 2017 به 65.4 میلیون تن در سال خواهد رسید.
این زبالهها شامل یخچال و فریزرهای قدیمی، تلویزیون، تلفن های همراه، کامپیوتر، مانیتور و سایر محصولات الکترونیکی– اگر در کامیون های 40 تنی جای گیرند، میتوانند زنجیرهای به طول سه چهارم طول خط استوا پر کنند.
زبالههای الکترونیک همچنین میتواند خطرات بهداشتی نیز داشته باشند.
سازمان بهداشت جهانی در فهرست «خطر تماس مستقیم با مواد مضر» اسامی برخی عناصر را نام برده است که در زباله های الکترونیک وجود دارند مانند: سرب، کادمیوم، کروم، ضد شعله برمی یا بی فنیل های پلی کلرینه (بورد مدار چاپی) که خطر استنشاق گازهای سمی تولید شده از آنها وجود داشته و می تواند موجب انباشت مواد شیمیایی در خاک، آب و مواد غذایی شود.
در همین حال، برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) و سازمان های وابسته به آن، از جمله سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) در برنامه «فکرکن.بخور.صرفه جویی کن» (Think.Eat.Save) خود اذعان کردهاند، یک سوم از مجموع مواد غذایی تولید شده در هر سال که معادل 1.3 میلیارد تن میشود، از دست رفته یا تبدیل به زباله میشود.
حدود 300 میلیون تن از این مواد غذایی توسط تولید کنندگان، فروشندگان و مصرف کنندگان دور ریخته میشود. این میزان از مواد غذایی برای تغذیه حدود 870 میلیون نفر در سراسر جهان که با گرسنگی روزانه مواجه اند کافی است.
ضررهای این مواد تنها به این موارد ختم نمیشود، این مواد غذایی مصرف نشده برای تولید شدن نیاز به انرژی،آب،کود و زمین دارند.
همچنین سرنوشت بسیاری از این مواد در محل های دفن زباله به پایان میرسد، جایی که این مواد تجزیه شده و گاز گلخانه ای مهم متان را تولید میکنند.(فارس)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد