یکی از زیباترین نامه های امیر المؤمنین نامهای است که آن حضرت به امیر لشگر و یار امینش مالک اشتر نخعی مینویسد؛ نامهای که اوج نگاه انسانی یک مدیر عادل نسبت به مردم خویش را نشان میدهد و منشور پاینده حکومت و حکومتداری برای آنانی است که میخواهند پیرو حکومت علوی باشند.
در نامه حضرت امیر چند نکته مهم وجود دارد؛ یکی از آنها لزوم دوستی ورزیدن حاکمان و امیران با مردم است، حضرت علی در نامه خود به مالک تأکید میکند که محبت با مردم دل حاکم را پالایش میکند و امیر یک مملکت باید با مردمش مهربان باشد و نرمخو، نه اینکه مانند حیوانی درنده با مردم رفتار کند...حضرت امیر به شدت نسبت به تندخویی با مردم هشدار میدهد.
مردمت یا با تو همکیش هستند یا هم نوع، پس با آنان مهربان باش
در متن نامه حضرت امیر به مالک اشتر آمده است: «... و مهربانی بر رعیت را برای دل خود پوششی گردان و دوستی ورزیدن با آنان را و مهربانی کردن با همگان و مباش همچون جانور شکاری که خوردنشان را غنیمت شماری! چه رعیت دو دستهاند: دستهای برادر دینی تواند و دسته دیگر در آفرینش با تو همانند. گناهی از ایشان سر میزند یا علتهایی بر آنان عارض میشود یا خواسته و ناخواسته خطایی بر دستشان میرود. به خطایشان منگر و از گناهشان درگذر چنانکه دوست داری خدا بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید...»*
حضرت امیر در این نامه بخشش در برابر اشتباه مردم را به مالک اشتر توصیه میکند و به او یادآور میشود که همانطور که به بخشش خداوند امیدوار است، در برابر مردمش بخشنده و مهربان باشد؛ در حکومت علوی، جایی برای مدیران تندخو نیست.
*نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، چاپ بیست و یکم، تهران، 1380؛ صفحه 326
مهدی جلیلی- جامجم آنلاین
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان