کد خبر: ۵۹۴۴۲۱
فراموشی

محمد حمیدی

همه چیز تمام شد. درست از جایی که همه چیز باید از آنجا شروع می‌شد، تمام شد. بردن کره‌جنوبی در حضور انبوه تماشاگران پر سروصدایش و رفتن به جام‌جهانی برای چهارمین بار آغازی بود و پایانی. آغازی  برای کشمکش‌ها و پایانی بر همبستگی‌ها. درست از جایی که باید میوه همبستگی در فوتبال چیده می‌شد، فصل جدایی از راه رسید تا هر کس ساز خود را کوک کند. این روزها همه مردان فوتبال ایران مقصد و هدف راه‌شان را پاک از یاد برده‌اند و سخت سرگرم تماشای مسیرند.
کارلوس کی‌روش در پایان بازی در اولسان به هزار و یک چیز فکر می‌کرد ولی بدون تردید حساب این را که در فرصت چند ماهه تا رسیدن به جام‌جهانی 2014 برزیل باید برای بدیهی‌ترین و ابتدایی‌ترین‌ها بجنگد، نکرده بود. او که در بازگشت به تهران با استقبال وزیر و وکیل و ... رو‌به‌رو شده تا خود و مردانش را در قامت قهرمان ملی می‌دید، حالا باید برای یک‌قران دوزار کند، عجز و لابه و التماس کند، تهدید و توبیخ و اعتراض کند تا شاید بخش کوچکی از برنامه بلندبالایی که برای آماده‌سازی تیمش در جام‌جهانی 2014 آماده کرده بود، اجرایی ببیند. شاید ...
فدراسیون فوتبال پول ندارد و چون پولی در بساط نیست، برنامه‌ و برنامه‌ریزی‌ای در کار نیست. این تازه‌ترین دستاورد فوتبال (ورزش) حرفه‌ای است. فوتبالی که در آماتورترین روزهایش هم چنین روزهای تنگدستی را به خود ندیده بود، اکنون باید با نداری‌اش بسوزد و بسازد.
در کنار بی‌پولی نمایش دیگری هم در فوتبال امروز ایران روی پرده است: "تو بکش، من بکش مهدی تاج و کارلوس کی‌روش" علی کفاشیان هم که بر اساس نقش خود در راس هرم فدراسیون فوتبال داور این مناقشه باشد، عافیت‌طلبانه خود را کنار کشیده و محو تماشای نبرد سرپرست سازمان لیگ و سرمربی تیم ملی فوتبال شده است. مثل روز هم روشن است که این فوتبال ایران است که در آتش این هماهنگی‌ها خواهد سوخت. از جام جهانی 1998 هنوز دیرزمانی نگذشته و هنوز هم شیرینی برد استرالیا زیر زبان فوتبال‌دوستان ایران است. تیم ملی در فرانسه نمایش درخوری داشت و در پایانش نگاه‌های بیشماری به ستارگان گمنام فوتبال ایران دوخته شد. از آن جام جهانی نسلی پدید آمد که این روزها اعتبار فوتبال ایران در دنیا هستند و دست کم نقش بزرگ و کوچکی در فوتبال ایران و آسیا و دنیا برعهده دارند.
مهدی تاج که همین چند روز پیش در نشست خبری پس از جلسه با کارلوس کی‌روش و علی کفاشیان گفته بود: "جلسه خوبی برگزار کردیم." و بیان این واقعیت که "مثل سرمربی تیم ملی اعتقاد دارم باید از تیم ملی حمایت شود." یا این که "رفتن به جام جهانی مهم است اما مهم‌تر از آن عملکردی است که باید در این مسابقه‌ها داشته باشیم و زنگ تفریح نشویم." حال با فراموش کردن آن حرف‌ها در تازه‌ترین واکنش می‌گوید:‌ "برگزاری جام حذفی ضرورت فوتبال و مصوبه هیات رئیسه است. من قصد بی احترامی به هیچکس را نداریم ولی عرف فوتبال ما این است که طبق مصوبه هیأت رئیسه رقابت های جام حذفی و لیگ برتر فوتبال تا 20 فروردین به پایان برسد .از اول هم اجرای این برنامه در دستور کار قرار داشت. حضور نمایندگان کشورمان در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا بدون حضور ملی پوشان، مورد قبول این باشگاه ها نیست و سازمان لیگ هم امکان چنین کاری را ندارد! ممکن است از این گفته عده ای راضی نباشند ولی سیاست هیات رئیسه مشخص است."
کی‌روش هم برای تاج شمشیر را از رو بسته و می‌گوید: "تاج می‌خواهد همه را از خود راضی نگه دارد و این باعث می‌شود که او از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند!  واقعیت این است که هیچ‌وقت نخواستم تحمیل کنم که بازیکنان ملی‌پوش در لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی شرکت نکنند. تنها حرف من این است که فوتبال ایران باید تصمیم بگیرد که اولویت با کیست. یکی از این افراد تاج است که باید تصمیم بگیرد، اما او دارد از زیر بار مسئولیت شانه خالی می‌کند."
سرمربی تیم ملی بار دیگر به صحبت‌های تاج اشاره می‌کند: "او گفت که طبق صحبت‌های من می‌خواهد لیگ و جام حذفی را تا تاریخ 17 فروردین تمام کند، اما سوال این جاست که پشت این کار چه منطقی وجود دارد؟ البته این برایم تعجب آور نیست چون تاج این برنامه را بر اساس خواست قلبی خودش و با بی احترامی کامل به برنامه‌ای که من 5 ماه پیش به سازمان لیگ داده بودم، تنظیم کرده است. بیایید فوتبال، مربیان و بازیکنان را فدای سرعت کنید و سه روز، سه روز بازی بگذارید تا لیگ و جام حذفی 17 فروردین تعطیل شود؛ آن هم در شرایطی که تا یک ماه بعد از اتمام لیگ چهار باشگاه ما که 90 درصد از بازیکنان ملی‌پوش را تشکیل می‌دهند، همچنان درگیر لیگ قهرمانان آسیا هستند و ما تنها دو هفته‌ برای آماده سازی جهت حضور در جام جهانی زمان داریم! این من هستم که در کنار باشگاه‌ها و مربیان ایستاده‌ام تا این فشار به بازیکنان و باشگاه‌ها وارد نشود. در نهایت حرف من این است که فوتبال ایران باید این تصمیم را اعلام کند که آیا دو هفته‌ زمان مناسبی برای آماده کردن تیم ملی است؟ این موضوعی است که اکنون باید به آن پاسخ داده شود."
تیم ملی در 2006 آلمان هم حاضر بود. با اقتدار و بدون دردسر ولی تنش‌های رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی و فدراسیون فوتبال باعث شد کمتر کسی از آن جام جهانی خاطره خوشی به یاد داشته باشد. ما ایرانیان هم بارها نشان داده‌ایم با تاریخ بیگانه‌ایم و از گذشته درس نمی‌گیریم، حالا جنگ دوباره‌ای را از سر گرفته‌ایم. لیگ و جام حذفی را برگزار می‌کنیم که فقط برگزار کرده باشیم. بدون آن که به یاد بیاوریم این لیگ باید زمینه‌ساز تیم ملی قدرتمندی باشید در ویترین جام جهانی. برای تیم ملی برنامه می‌ریزیم و لیگ را فشرده می کنیم بدون توجه و نگاه به بازیکنانی که فرسوده و بیزار از فوتبال راهی برزیل خواهند شد.
فراموشی بهترین نامی است که برای فوتبال امروز ایران می توان برگزید.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها