اینجا خانقاه عرفان شهیدان است

پاوه را فقط با اسم شهید چمران می‌شناختم. قصر شیرین را بخاطر بازگشت آزادگان در خاطرم حک کرده بودم...  تا این که به همراه کاروان رسانه توفیقی شد که چند روزی میهمان شهیدان غرب در کرمانشاه باشیم.

در این سفر با اهالی رسانه های داخلی و خارجی از بازی دراز گرفته تا پاوه- از قصرشیرین تا سرپل ذهاب و... همه مناطق را بازدید کردیم . رسانه های خارجی از کشورهایی چون ترکیه-افغانستان-عراق –سوریه با ما همراه بودند.

واقعا شهیدان غرب غریبند و مظلوم ...

دلم از بازی دراز پر از غربت شد.

وقتی به بازی دراز رسیدیم و از اتوبوس پیاده شدیم ، ابهت رشادت های رزمندگان غرب تنم را لرزاند.

تازه فهمیدم بازی دراز کجاست! اینجا به خاطر طبیعت کوهستانی صعب العوری که دارد اصلآ ماهیت دفاع مقدسش با مناطق عملیاتی جنوب تفاوتش از زمین تا ناکجا آباد است.

آری حتی اگر کتاب فاتح بازی دراز را خوانده باشی باز هم به خوبی نمی توان درک کرد که حاج محسن و دوستانش چه ها کردند.

جایی که با بلندی‌های صعب العبور و قله های بلند و بریدگی های ممتد و شیب های تندش؛همه و همه دست در دست هم داده بودند تا اراده رزمندگان اسلام را به بوته آزمایش در آورند اما...ارادت این رزمندگان به امام خوبان نشان دهنده عزم راسخشان برای فتح بازی دراز بود.

از بازی دراز فرماندهان بزرگی به آسمان پرواز کردند؛ از حاج محسن وزوایی –علی اکبر شیرودی قهرمان –موحد دانش پهلوان و...

نه فقط من، بلکه همه اعضای کاروان مبهوت بودند و مجنون. آنجا بود که دو بیت شعری به خاطر آوردم و آنرا  برای امام زمان (عج)زمزمه کردم.

مثل تموم شهدا / به کام من عسل بزار

ارواح خاک مادرت/ یه کم به من محل بزار

اصلآ آنجا بود که معنی جمله شهید دکتر بهشتی را فهمیدم.

«عرفان واقعی؛ خانقاهش بازی دراز است»(خبرگزاری بسیج)