اسرار مادربزرگ و پدربزرگ‌ها

جام یک بار دیگر دست به دست شده و رکورد باز هم تغییر کرده است. حالا دینا مانفردینی کاپ را به خانه برده او این روزها در ایالت آیووا آمریکا زندگی می‌کند و می‌گوید از خانه و زندگی‌اش راضی است. 115 سال و هفت ماه. این رکورد زن ایتالیایی است. او عنوان پیرترین فرد جهان را یدک می‌کشد عنوانی که روز چهارم دسامبر با مرگ بس براون کوپر به وی رسید اما خود دیناهم می‌داند در باشگاه 110 ساله‌ها القاب هیچ تعهدی به وفاداری ندارند.

همین حالا 70 زن و مرد عضو باشگاه پیرترین‌های جهان هستند داشتن حداقل 110 سال سن و تائید رسمی آن توسط کارشناسان کتاب رکوردهای گینس دو شرط لازم برای عضویت در این کلوپ است.

بس براون‌کوپر پیرترین انسانی که به خاطر نارسایی تنفسی عرصه را برای رقیب ایتالیایی‌اش خالی کرد بیست و ششم اوت 1896 در ایالت تنسی آمریکا به دینا آمده بود و زندگی معمولی و ساده‌ای داشت او سال 1917 به شهرکی در جنوب آمریکا مهاجرت و در آنجا شغل معلمی را برای خودش انتخاب کرد. مدرسه‌ای که کوپر در آن درس می‌داد فقط دو کلاس داشت و خانم معلم که آن موقع زنی جوان و پرشور بود برای تدریس علاقه زیادی از خودش نشان می‌داد. او سال 1924 با لاترکوپر ازدواج کرد اما شوهرش فقط تا سال 1963 او را همراهی کرد و بس براون بعد از مرگ شوهر هرگز ازدواج نکرد. او چهار فرزند داشت که وقتش را با آنها سپری می‌کرد البته بتدریج 11 نوه، 12 نتیجه و دو ندیده نیز به جمع این خانواده اضافه شد.

وقتی از بس براون در جشن تولد صدوشانزده سالگی‌اش پرسیدند راز طول عمرت چیست، جواب داد: تمرکز بر کارهای زندگی و پرهیز از مصرف موادی که ارزش غذایی ندارند. او تا پایان عمر زنی جدی و سخت‌گیر بود طوری که پسر هفتاد و هفت ساله‌اش در روز مرگ مادر به خبرنگاران گفت: مادرم قوی، مصمم و نظم‌دهنده خوبی بود. وقتی او می‌گفت کاری باید انجام شود، آن کار را باید به بهترین شکل ممکن انجام می‌دادی.

بس براون هرگز نتوانست رکورد جین لویس کالمنت را بشکند. این زن که در جنوب فرانسه زندگی می‌کرد سال 1997 در حالی‌که 122 سال از عمرش می‌گذشت دار فانی را وداع گفت و هنوز هم رکورددار طول عمر در جهان است. حالا دینا مانفردینی‌ پرچم‌دار کاروان پدربزرگ و مادربزرگ‌ها شده است. او اولین ایتالیایی است که روی سکوی قهرمانی ایستاده اما حالا ایتالیایی‌های دیگری هم هستند که در باشگاه پیرترین‌ها جایی برای خود باز کرده‌اند و دینا را تعقیب می‌کنند. در فهرست 70 نفری مسن‌ترین‌ها، زنان و مردانی از آمریکا، ژاپن، ایتالیا، بریتانیا، آلمان، فرانسه، کانادا، استرالیا، اسپانیا و بلژیک گنجانده شده‌اند.

دینا که در شهری کوچک در ایتالیا به دنیا آمد در بیست و سه سالگی همراه شوهرش ریکاردو مانفردینی به آمریکا نقل مکان کرد او در طول جنگ‌جهانی دوم در کارخانه مهمات‌سازی کار می‌کرد اما بعد از آن دیگر دنبال شغلی نرفت البته تا نود سالگی خودش کارهای نظافت‌خانه را انجام می‌داد و پس از آن در خانه‌داری هم بازنشسته شد.

شوهر دینا سال 1965 در سن هفتاد و نه سالگی همسر و چهار فرزندشان را تنها گذاشت و از آن به بعد ماری، دانت، رودی وانس از مادرشان مراقبت می‌کردند. دینا که چهارم آوریل سال 1897 متولد شده است تا 42 سال بعد از مرگ شوهر در خانه خودش بود تا این‌که پنج سال قبل او را به آسایشگاهی بردند تا تحت مراقبت باشد. دینا فعلا هیچ بیماری خاصی ندارد و سالم به نظر می‌رسد البته مشکل شنوایی با توجه به سنش کاملا طبیعی است و او برای راه رفتن باید از عصا کمک بگیرد.

هنوز سه فرزند دینا در قید هستند و بزرگ‌ترین آنها به سن نودویک سالگی رسیده است. پیرترین فرد جهان همچنین هفت نوه، هفت نتیجه و 12 ندیده‌اش را دیده است. دینامی‌گوید: همیشه از دیدن اعضای خانواده‌ام خوشحال می‌شوم. مادربزرگ همیشه زندگی خانوادگی آرامی داشته است: با شوهرم هم رابطه خوبی داشتم او مرد خوبی بود با بچه‌هایم هم هرگز بدرفتاری نکردم. زندگی آرام را به هرچیزی ترجیح می‌دهم.

دینا تاکنون با هیچ‌یک دیگر از اعضای باشگاه پیرترین‌ها ملاقاتی نداشته اما می‌داند مردی ژاپنی به نام یرومون کیمیورا که فقط 15 روز از او کوچک‌تر است در پله دوم ایستاده این دو نفر تنها بازماندگان متولد شده در سال 1897 هستند.

نفر سوم لیست مسن‌ها هم ژاپنی است، زنی به نام کوتو اکابو که چهاردهم دسامبر سال 1897 به دنیا آمد. ژاپنی‌ها در طول عمر برای خودشان صاحب عنوان محسوب می‌شوند و نفر چهارم نیز از سرزمین آفتاب تابان است. او زنی به نام میساوآ اکتاوا است که پنجمین روز مارس سال 1898 به دنیا آمد. ریدرز دایجست در گزارشی درباره علل طول عمر چشم‌بادامی‌ها چنین نوشت: ژاپنی‌ها غذای خانگی را ترجیح می‌دهند. ماهی کباب شده، برنج، سبزیجات آب‌پز شده، سوپ میسو (نوعی سوپ خوراک دریایی و سبزیجات)، چای سبز و میوه خوراک اصلی آنها است. میانگین مصرف ماهی در جهان نفری ۱۷ کیلوگرم در سال است اما ژاپنی‌ها سالانه نفری حدود ۷۵ کیلوگرم ماهی می‌خورند و نسبت به آمریکایی‌ها پنج برابر بیشتر از گیاهانی مانند کلم بروکلی، کلم سفید، کلم‌پیچ و... استفاده می‌کنند. ژاپنی‌ها برای خوردن دستورالعمل‌هایی دارند؛ آهسته بخورید، بشقاب را پر نکنید، هیچ نوع غذا را زیاد مصرف نکنید، هر غذا را در بشقاب مخصوص خود سرو کنید. پخت غذا به آرامی انجام گیرد و اغلب به صورت بخارپز، کبابی و تفت داده باشد. از روغن‌های مفید برای قلب استفاده شود و ورزش را در برنامه روزانه خود بگنجانید.

البته هرکدام از این پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها برای طول عمرشان رازهای مخصوص به خود دارند. ماریا گومز والنتیئم زنی برزیلی بود که 114 سال و 314 روز عمر کرد. او راز جالبی دارد: هیچ‌وقت در زندگی دیگران دخالت نکردم و سرم به زندگی خودم گرم بود. برای همین هم زیاد عمر کردم البته کم خوردن و استفاده از میوه و سبزیجات هم بی‌تاثیر نبود.

والتر برویونین زمانی با ۱۱۴ سال سن برای خودش صاحب نام بود او به مردم توصیه کرده بود: تا می‌توانید کار کنید و سبک زندگی خود را تغییر بدهید. به مردم کمک کنید. روزی دو وعده غذا بخورید و البته فراموش نکنید مرگ یک واقعیت است.

خوردن ادویه کاری، نوشیدن زیاد چای، خوردن غذای سالم، شاد بودن و کمک به دیگران هم راز طول عمر فوجا سینگ بود که تا یکصد سالگی روزی 16 کیلومتر می‌دوید.

سارا لقایی