
انگار یاد نگرفتهایم که همیشه کارهای تابلو و بزرگ و پرخرج و پرسروصدا جواب نمیدهد، یاد نگرفتهایم که فرستادن فلهای پیامکهای بیمحتوا به موبایل خلقالله «تبلیغ» نیست، تبلیغ مستقیم و تابلو نه تنها تبلیغ محسوب نمیشود که خود ضدتبلیغ است.
یاد نگرفتهایم که تبلیغ لزوما نباید در «خیابان» باشد؛ میشود از روی تبلیغ ماهوارهای و خارجی تقلید نکرد. یاد نگرفتهایم که خلاقیت را از جلوی چشمان، از نزدیک خودمان شروع کنیم. تبلیغ و خلاقیت میتواند خیلی دمدستتر و سادهتر و جلوی چشمتر باشد. زیباسازی و بومیسازی میتواند خیلی سهلالوصولتر از آن چیزی باشد که فکر میکنیم.
کمتر یادمان هست که عرصه و میدان بروز ذوق و خلاقیت حتما یک تابلوی غولپیکر کنار بزرگراه نیست، میتواند خیلی کوچک تر و زیباتر باشد، میتواند روی قوطی مقوایی یک «دستمال کاغذی» به تجسم درآید. یک ایدهپرداز خوشسلیقه در یک کارخانه دستمال کاغذی که لابد دلش خیلی با کاشیکاریهای یزد و اصفهان بوده، طرح «کاشی معرق اسلیمی» را انداخته روی قوطی مقوایی دستمال کاغذی. هم برای فرهنگ بومی و تاریخی و اسلامی ـ ایرانی تبلیغ کرده و هم برای ذوق و خلاقیت خودش؛ به همین سادگی! به همین کوچکی، به همین موثری!
بهمن هدایتی / جامجم
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتوگو با یک جامعهشناس، تهدیدات و فرصتهای هوش مصنوعی برای خانوادههای ایرانی را بررسی کردهایم
سعید شیخزاده در گفتوگو با «جامجم» عنوان کرد