پایان عصر بازیسازان استثنایی

«پیرلو»ی 33 ساله با توجه به اتمام قراردادش با روسونری و تلقی شدن به عنوان بازیکن آزاد، بهترین صید ممکن برای یووه بود و این تیم تورینی مجبور نبود حتی یک لیر بابت جذب او به آث. میلان بدهد و فقط باید با خود پیرلو توافق می‌کرد که چنین نیز کرد.

جان لوییجی بوفون دروازه‌بان مشهور و 34 ساله یوونتوس که در تیم ملی ایتالیا هم با پیرلو همبازی بوده، درباره هافبک خلاقی که 73 بازی ملی و 9 گل زده در این میادین در کارنامه خود دارد، جالب‌ترین ایده را مطرح و بالاترین ارزش‌گذاری را روی پیرلو صورت داه است. بوفون به واقع او را بزرگ‌ترین خرید تاریخ حیات یوونتوس نامیده است.

پیرلو با میلان، فاتح دو عنوان اولی «سریA» و دو دوره جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا و یک دوره جام باشگاه‌های جهان شد و از 2002 به بعد بازیساز اصلی میلان از مرکز خط میانی به لطف قوه مدیریت و پاس‌های دقیق‌اش بود، اما همان طور که مصاحبه پیش رو نشان می‌دهد، پیرلو در جستجوی چالشی تازه و رهایی از تکرار مکررات در سن سیرو، به تورین پر کشید تا پیراهن گورخرها را به تن کند و اگر در پایان فصل باعث غلبه یوونتوسی‌ها بر یاران زلاتان ابراهیموویچ در کالچو شود، میلانی‌ها هرگز فاجعه فروش پیرلو به رقیب مستقیم خود را از خاطر نخواهند برد و هواداران میلان، سران این باشگاه را از این بابت هیچگاه نخواهند بخشید.

قرارداد من با میلان در شرف اتمام بود و باید موقعیت‌ها و چالش‌های تازه‌ای را جستجو می‌کردم. باید به باشگاهی دیگر می‌آمدم و جام‌های تازه‌ای را هدف می‌گرفتم و این کاری بود که با الحاق به یووه انجام دادم، وقتی 10 ـ 9 سال در یک تیم هستید، همه چیز برایتان تکراری می‌شود و انگیزه‌های خود را از دست می‌دهید. در این مواقع باید سمت و سوی کارتان را تغییر دهید و به جایی تازه بروید. تصمیم به جدایی از میلان توسط خود من و بر اساس فاکتورهایی اتخاذ شد که گفتم. باید چیزهای تازه‌ای را تجربه می‌کردم. این چنین بود که به یووه آمدم.

خوشبختانه اقدام کاملا صحیحی بود زیرا وقتی به این تیم آمدم دیدم که مثل من چقدر در پی پیروزی و تجدید افتخارات گذشته خود هستند. هماهنگی‌ها و برنامه‌های درست در این باشگاه، کاملا محسوس است و من از همان بدو ورودم به تورین متوجه شدم که عناصر و لازمه‌های پیروزی در اینجا فراهم است.

شاید هیچ باشگاهی به اندازه یووه نمی‌توانست آن چیزی را که من می‌خواستم نصیبم کند و من با آن تا این حد هماهنگ باشم. آنها می‌خواهند مجددا قهرمان سری A و یک غول در اروپا باشند و من نیز همین طور.

اصولا بازیگرانی در این سطح زیاد ظهور نمی‌کنند و از طرف دیگر مربیان مدرن هم چندان به دنبال یافتن این‌گونه بازیکنان یا ایجاد و تعریف چنین پست‌هایی در تیم‌هایشان نیستند. در فوتبال فعلی همه چیز سریع و قدرتی و مبتنی بر تلاش گروهی شده و مربیان به جای شماره 10‌های سنتی به دنبال کسانی هستند که در فوتبال فیزیکی و سریع این روزهای دنیا، مهره‌ای فعال و مبتنی بر دوندگی تیم‌شان باشند و هیچ چیز را به غرایز و تصمیم‌گیری شخصی افراد واگذار نکنند.

با این اوصاف دائما تعداد بازیکنان کارگر بیشتر و شمار بازیگران فنی برجسته کمتر می‌شود. همین حالا نیز مثل مسی و کریس رونالدو، شما کس دیگری را در جهان فوتبال نمی‌یابید و انگار به پایان عصر بازیسازان استثنایی نزدیک شده‌ایم.

از لطف او ممنونم. معمولا این جور مهارت‌ها به طور ذاتی در برخی افراد وجود دارد، اما تمرین و کار بیشتر روی آن باعث می‌شود شکوفایی و جلوه بیشتری در بازی آنها به وجود بیاید و در مورد من نیز چنین بوده است.

من طرفدار بازیکنانی هستم که توانایی فنی و غریزی بالایی دارند و از کاراکتر ورزشی محکمی بهره می‌برند؛ تعداد بازیکنانی که واقعا بتوانند آهنگ بازی تیم خود را براساس تفکر شخصی‌شان تعیین کنند، همان طور که پیشتر هم گفتم واقعا کم شده و این برای فوتبال که باید به زیبایی‌ها تکیه کند، واقعه بسیار تلخی است.