یکی از بعدازظهرهای گرم تابستان مردم انگار برای فرار از گرما به خیابان هجوم آورده اند. خیابان کریم خان حجم زیادی از سواره ها و پیاده ها را در دل خود جای داده و مثل همیشه چه با طرح چه بی طرح شلوغ است.
کد خبر: ۴۳۹۹۵

اتوبوس سانتی متری حرکت می کند و سواری ها که معلوم نیست از گرما کلافه شده اند یا از هجوم خودشان ، حاضر نمی شوند لحظه ای دستشان را از روی بوق بردارند.
مردمی که داخل اتوبوس نشسته اند سکوت کرده اند، اما چهره شان درهم است و معلوم نیست سکوتشان از خستگی یک روز کاری است یا ترافیک کلافه کننده. صدای آمبولانسی از دور می آید؛ شاید هم ماشین آتش نشانی است.
صدای آژیر در حال نزدیک شدن است. راننده های زیادی شاید از سر دلسوزی یا از این که صدای آژیر اعصابشان را به هم ریخته است راه را هر طور هست باز می کنند تا خودروی آژیرکش بگذرد.
آمبولانس به پل کریمخان که می رسد روی پل گیر می کند. هیچ کس نمی تواند جابه جا شود و راه را برای او باز کند. راهی برای بازشدن وجود ندارد. آمبولانس همچنان آژیر می کشد.
احتمالا برای خودروهایی که انتهای پل و در خیابان هستند هشدار خوبی است ؛ اما مردم نزدیک به آن از صدای آژیر تقریبا به مرز جنون رسیده اند. مریض بدحال داخل آمبولانس چه حالی دارد؛ یا حادثه دیده ای که منتظر اورژانس است ، معلوم هست چه سرنوشتی پیدا می کند؛
نیم ساعتی گذشت ، اما آمبولانس هنوز روی پل کریمخان آژیر می کشید.


آنها که هنوز دیر می رسند
گفته می شود میانگین رسیدن اورژانس تا محل حادثه در تهران 14 دقیقه است ، در حالی که این زمان در حد استاندارد حدود 7 دقیقه است.
7 دقیقه زمان برای رخ دادن حادثه ها وقت مناسبی می تواند باشد؛ اما پرسش اینجاست که آیا وضعیت ترافیکی همه شهرهای دنیا مثل تهران است؛
در حالی که گره کور ترافیک تهران همه کارشناسان و مسوولان شهری را حیرت زده کرده است ، چگونه می توانیم توقع داشته باشیم که اورژانس بموقع برسد؛
اورژانس تهران از سال 1381 برای حل مشکل دیررسیدن بر بالین حادثه دیدگان ، اورژانس موتوری را به شکل آزمایشی راه اندازی کرد.
بدین ترتیب که چند موتور با سرعتهای بالا را به وسایل امدادرسانی اولیه مجهز کرد و قرار شد برای خیابان های پرترافیک تهران امداد موتوری به عنوان پیشتاز، به محل حادثه برود و خودروی اورژانس به دنبال او برای دیگر اقدامات امدادرسانی به محل اعزام شود.
هنجارشکنی ترافیکی به وسیله موتورسوارها اینجا انگار می تواند فایده هم داشته باشد. موتوری ها هر زمان که به ترافیکی کور برمی خورند از پیاده رو، خط ویژه یا جایی که امکانش باشد می گذرند، همان کاری که امدادهای موتوری هم گاهی انجام می دهند.


این موتورها کجا هستند؛
سیما مهردادی می گوید: تاکنون امدادهای موتوری را ندیده ام. شاید دقت نکرده ام یا شاید تعدادشان آنقدر کم است که من متوجه نشده ام ؛ اما هرچه هست ، اگر بتوانند امدادرسانی خوب و بموقع داشته باشند قطعا برای ترافیک تهران مناسب است.
مهدی موذن زاده که دانشجوست و در یک خوابگاه اطراف ترمینال جنوب زندگی می کند، می گوید: امداد موتوری را در حوالی خوابگاه آن هم نیمه های شب دیده ام که یک موتورسوار با یک آژیر کوچک بسرعت لابلای کوچه ها گم شد.
ابتدا فکر کردم موتور پلیس است ، اما با کمی دقت به لباسهای موتورسوار و نوع موتور متوجه شدم که پلیس نیست ؛ هرچند آن زمان از وجود امداد موتوری مطلع نبودم، اما بعدها متوجه شدم موتور آژیرکش همان امداد موتوری است.


موتورسوارهای امدادرسان
امداد موتوری اکنون دومین سال زندگی خود را پشت سر می گذارد؛ اما هنوز بسیاری از تهرانی ها از وجود آن بی خبرند.
این که محدوده کار آنها یا تعداد محدودشان باعث شده است از دید بسیاری از مردم پنهان بماند، مساله چندان مهمی نیست.
آنچه حائز اهمیت است ، میانگین رسیدن امداد موتوری به محل حادثه است که به حدود 9 دقیقه کمتر از میانگین اورژانس امداد کاهش یافته است. امین جوادی ، تکنسین فوریت های پزشکی ، موتورسوار امداد است.
جوادی می گوید: موتور امداد به عنوان پیشرو عمل می کند. به این شکل که در محدوده های خاصی از شهر که ترافیک سنگین است ، ما به عنوان پیشرو به محل اعزام می شویم تا اقدامات اولیه امدادرسانی را انجام دهیم و ادامه می دهد: خیابان 17 شهریور، میدان شهدا، میدان خراسان ، بازار تهران و چند خیابان پرترافیک دیگر محدوده فعالیت ماست.
جوادی می افزاید: گاهی اوقات مسیری را که به وسیله اورژانس در فاصله زمانی 20دقیقه طی می شده است در کمتر از 4 دقیقه طی کرده ایم. این امدادرسان می گوید: مزیت موتور این است که در بسیاری از کوچه های باریک جنوب شهر یا حتی قسمتهایی که اصلا خودرو نمی تواند عبور کند، می رود. جوادی به این پرسش که آیا با موتور خلاف هم می کنی؛ این طور پاسخ می دهد:
اگر مجبور باشم بله ، بارها شده است از پیاده رو عبور کرده ام و حتی گاهی کوچه هایی که با میله و زنجیر بسته شده بود با موتور از روی میله ها پریده ام. بعد هم می گوید: بیشتر موتورسوارهای امداد حرفه ای هستند.
می پرسیم اگر در حین انجام ماموریت برای خودتان اتفاقی رخ دهد چه می شود می گوید: ما با کلاه ایمنی به محل حادثه می رویم و تاکنون در طول این دو سال برای هیچیک از ما اتفاقی نیفتاده است و اگر موتورتان در حین ماموریت خراب شود؛
بازهم تاکید می کند: این اتفاق تاکنون نیفتاده است چرا که موتورهای ما جدید است و صبح به صبح آن را چک می کنیم.
معمولا میزان رخداد حادثه ، شبهای تعطیل بیشتر است ، به طوری که دریکی از شبهای اعیاد، در میدان شهدا موتورسواری مسیر خط ویژه را به سمت شمال می رفت که با سرعت زیاد با یک خودروی عروس که از مقابل می آمد برخورد کرد و من پیش از این که همراهان ماشین عروس برسند به محل حادثه رسیدم.
در حین انجام درمان های اولیه بودم که به دلیل این تصادف ، همزمان 4 تصادف دیگر هم رخ داد و اگر آنجا نبودم معلوم نبود چه اتفاقی رخ می داد.
در این گونه مواقع ، معمولا از طریق بی سیم با پزشک مشورت می کنیم و می توانیم اقدامات اولیه را حتی در مراحل حاد به موقع انجام دهیم.


10 هزار و 736 ماموریت موتوری
دکتر رضا دهقان پور، قائم مقام مدیر اورژانس تهران در خصوص امداد موتوری می گوید: از مرداد سال 1381 به شکل غیر رسمی اورژانس موتوری کار خودش را آغاز کرد؛ اما سال 1382 به این نتیجه رسیدیم که وجود این اورژانس مناسب شهر تهران است ، به همین علت رسما آغاز به کار کرد.
وی می افزاید: درحال حاضر 10 دستگاه اورژانس موتوری در سطح شهر فعالیت می کنند و طبق پیش بینی ها امیدواریم تا پایان سال 15 دستگاه موتور داشته باشیم.
دکتر دهقان پور خاطر نشان می کند: در بسیاری از موارد اورژانس های سواری در ترافیک شهر متوقف می شوند و متاسفانه نمی توانند به آسیب دیدگان خدمات بموقع ارائه کنند، به همین دلیل امداد موتوری با تجهیزات پزشکی مورد نیاز مثل کپسول اکسیژن ، سرم ، وسایل ساکشن و حتی وسایل انتوباسیون به صحنه می رود تا پیش از این که آمبولانس برسد اقدامات اولیه را انجام دهد و اقدامات انتقال صورت گیرد.
وی می گوید: اورژانس موتوری از زمان راه اندازی تا پایان سال 82، 10 هزار و 736 ماموریت انجام داد و میانگین رسیدن آن بین 9 تا 10 دقیقه است.


این گره باز نمی شود
چند روزی از تهیه این گزارش می گذرد. در مسیر بلوار کشاورز به سمت بیمارستان امام خمینی ره اورژانس 115 در ترافیک متوقف شده است.
مدام آژیر می کشد تا بلکه راه برایش باز شود؛ اما ناهمسطح بودن این بلوار امکان هرگونه جابه جایی را گرفته است. فرض بگیریم امداد موتوری اقدامات اولیه را انجام دهد.
اگر میزان جراحات وارده آنقدر باشد که بیمار باید هر چه سریع تر به بیمارستان برسد تکلیف او با این ترافیک چیست.

مریم زنگنه
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها