کشور بعدی کدام است؟

وی با چالش‌های مختلفی از جمله ناآرامی‌های قبیله‌ای در شمال‌، فعالیت‌های گسترده القاعده در شرق‌، فعالیت‌ جدایی‌طلبان در جنوب و همچنین نارضایتی مردم این کشور در مورد شرایط معیشتی مواجه است. وی اخیرا با تظاهرات‌ خیابانی مردمی که از سوی دانشجویان، اسلام‌گراها و یکسری مخالفان در اینترنت سازمان‌دهی شده بود، مواجه شد.

علی عبدالله صالح اخیرا پس از ناآرامی‌ها در مصر اعلام کرد که وی در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا نخواهد شد. این انتخابات قرار است در سال 2013 در یمن برگزار شود. اما معترضان در سوم فوریه(روز خشم) اعلام کردند که وی باید هرچه سریع‌تر قدرت را کنار بگذارد. با این حال برخی کارشناسان اعلام کردند که جایگاه علی عبدالله صالح متزلزل نیست و وی وفادارانی در نیروهای مسلح دارد.

همچنین از جمله دیگر کشورهایی که احتمال می‌رود در آن ناآرامی‌های مردمی روی دهد کشور سودان است. سودان که اخیرا جنوب این کشور را از دست داد هم‌اکنون شرایط مساعدی ندارد، برخی عمر البشیر، رئیس‌جمهور این کشور را عامل جدایی جنوب سودان از این کشور معرفی کرده و وی را عامل ناکامی در بهبود شرایط معیشتی مردم نامیده‌اند. در چند روز اخیر جوانان بیکار در سودان در خیابان‌های خارطوم علیه دولت تظاهرات کردند که در این تظاهرات 70 نفر دستگیر و یک نفر کشته شد. پلیس ضدشورش و نیروهای امنیتی نیز در دانشگاه‌های سودان برای جلوگیری از تظاهرات مستقر شدند. معترضان بر هزینه‌های زندگی متمرکز شده‌اند.

رهبران اردن، الجزایر و لیبی نیز کاندیداهای بعدی در مورد بروز اعتراض‌های مردمی هستند. کارشناسان همچنین از 2 کشور مراکش و عربستان نیز به عنوان کشورهایی یاد کرده‌اند که احتمال کمی وجود دارد که در این 2 کشور تظاهرات‌ ضد دولتی برگزار شود.