حالا که اومدی می‌فهمم کی اومده

 دیپلمش را که از دبیرستان بدر می‌گیرد، مثل قهرمان فیلم آینده‌اش، کفشش را ورمی‌کشد تا دنبال علاقه‌اش برود. کیمیایی کارش را با دستیاری خاچیکیان و ژان نگلسکو، کارگردان رومانیایی آغاز می‌کند و خیلی زود تبدیل به نام آشنایی می‌شود. قیصر که دومین ساخته کیمیایی است پرفروش‌ترین فیلم آن سال‌ها می‌شود؛ فیلمی که هنوز صحنه‌ها و گفت‌وگوهایش در ذهن تماشاچیانش مانده است. کیمیایی جوان به این ترتیب یکی از بنیانگذاران موج نوی سینمای ایران می‌شود. با فیلم گوزن‌ها کیمیایی چهره سینمایی‌اش را تکمیل می‌کند. او زمانی فیلم ساختن را شروع کرد که ابتذال اصلی‌ترین ویژگی سینمای ایران بود. در میان فیلمفارسی‌های بی‌محتوا او توانست حرف تازه‌ای بزند. در فیلم‌های کیمیایی همیشه چیزهای مشترکی وجود دارد مثل؛ رفاقت، انتقام، مردی و نامردی و اعتراض. سرب، دندان مار، ضیافت، سلطان، مرسدس، اعتراض، سربازان جمعه، حکم، رئیس و محاکمه در خیابان از معروف‌ترین فیلم‌های او هستند. منتقدان سرسخت و هواداران دو آتشه دارد و این همان چیزی است که سینمای او را جذاب‌تر کرده. اگرچه مسعود، جوان دیروز است اما قهرمان فیلم‌های اخیرش همیشه جوان‌ها بوده‌اند و فیلم‌هایش همیشه ردی از حال و هوای روزهای جوانی خودش را دارد. بعد از 6 سال غیبت، امسال با فیلم «جرم» مهمان جشنواره فیلم فجر است. قرار است برای این کارگردان سینمای ایران در روز افتتاحیه بزرگداشتی هم برگزار شود.