مخاطب ، تشنه نوآوری است

 تا 3 ـ 2 سال پیش پخش اکثر سریال ‌های جدی تلویزیون در کشور ما به شکل هفتگی بود. وقتی برای اولین بار سریال ساعت شنی 3 شب در هفته روی آنتن شبکه یک رفت، بیشتر مخاطبان تلویزیون ذوق‌زده شدند و از این نوع پخش به دلیل تازگی آن استقبال کردند.

در ادامه این نوآوری‌ها پخش ادامه یافت و سریال‌های زیادی به صورت پخش شبانه به روی آنتن شبکه‌های مختلف سیما رفتند. این روش باعث شد تا مردم به پخش شبانه هم عادت کنند. اما این آزمون و خطا باعث شد تا مدیران تلویزیون به این نتیجه برسند که مخاطب برای سرگرمی، آموزش یا هر هدف دیگری به تماشای سریال‌های نمایشی نیاز دارد.

مخاطبان تلویزیون را اقشار مختلف جامعه با سلایق متفاوت تشکیل می‌دهند. این طیف وسیع مخاطب را فقط می‌توان با موضوعات متنوع راضی نگه داشت و نوع پخش اهمیت چندانی در میزان رضایتمندی مخاطبان از تلویزیون ندارد؛ چون مردم به شرایط پخش خیلی سریع عادت می‌کنند و در ادامه بازهم مشتاق تماشای نوآوری هستند.

زمان پخش را نمی‌توان زیاد تغییر داد، اما موضوعات سریال‌ها را می‌توان متنوع کرد؛ درست اتفاقی که اکنون در تلویزیون رخ داده است. 6 شبکه داخلی تلویزیون، سریال‌های مختلفی را با زمان پخش‌‌های گوناگون روی آنتن می‌فرستند. اکنون برخی از سریال‌ها به صورت هفتگی، برخی 3 شب در هفته و تعدادی هم به صورت شبانه نمایش داده می‌شوند، اما با نگاهی به موفقیت یا عدم موفقیت این آثار در بین مردم می‌توان به این نتیجه رسید که نوع پخش در جلب مخاطب یا میزان رضایتمندی آنها موثر نیست بلکه داستان سریال، کارگردانی و بازیگری است که برای سریال، مخاطب پیدا می‌کند.

اکنون آنتن همه شبکه‌ها پر از سریال است، سریال‌هایی که می‌توانند مخاطبان با سلیقه‌های مختلف را راضی کنند. در این شرایط بیننده علاقه‌مند به یک سریال زمان خود را با زمان پخش سریال مورد نظرش تنظیم می‌کند.

همه این تجربیات 2 ساله اخیر به مدیران رسانه ثابت کرد که تعدد و تنوع سریال‌های نمایشی مهم‌تر از نوع پخش است. هر چند زمانی که تعداد سریال‌های در حال پخش زیاد باشند، موجب تنوع پخش هم می‌شوند.