آنچه مسلم است این که فرانسوی‌ها یک کار را بخوبی بلد هستند: چگونه اعتراض کردن. اعتراض و اعتصاب به دلیل افزایش سن بازنشستگی طی روزهای اخیر در فرانسه این امیدواری را به وجود آورد که حرکتی اعتراضی در برابر سیاست‌های دولت محافظه‌کار ساکوزی شکل گرفته است. اعتراضات خیابانی و توقف کار از طرف کارفرمایان بخش حمل و نقل که بیشتر نقاط فرانسه را تحت تاثیر خود قرار داده بود‌ تا روز جمعه تا حدودی کاهش یافت، اما روسای اتحادیه‌های مختلف کارگری هشدار دادند که در صورت ادامه مخالفت‌های دولت با خواسته معترضین، دور جدید اعتصاب‌ها طی هفته‌های آتی برگزار خواهد شد. اتحادیه‌ها قصد دارند با فراخوان دوباره مردم، زمینه حضور 3 میلیون نفری را ایجاد کنند که در اعتصاب 12 اکتبر شرکت داشتند. اعتصاب آن روز سیستم حمل‌و‌نقل ریلی و هوایی فرانسه و همچنین مترو‌ی پاریس را مختل کرد.
کد خبر: ۳۶۱۴۰۰

مقاومت صنفی شدید در برابر اصلاحات قانون بازنشستگی در واقع بازی‌ای است که در یک طرف آن اتحادیه‌های معترض و در طرف دیگر نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه قرار دارد. سارکوزی تاکنون درخواست معترضین را جواب نداده و حاضر به مذاکره با آنها نیست. برنارد تیبالت، دبیرکل حزب کارگری فدراسیون فرانسه، روز جمعه در مصاحبه با یکی از شبکه‌های تلویزیونی گفت: «دولت قصد دارد از این اعتراض‌ها به نفع خود استفاده کند، ولی عقیده من این است که این حرکت تلاش‌های آنان را به یاس تبدیل می‌کند. این حرکت اعتراضی در سرتاسر فرانسه برنامه‌ریزی شده است.»

اما سوالی که هم‌اکنون پیش می‌آید این است که چه چیزی باعث اطمینان خاطر تیبالت می‌شود؟ با شروع اعتصاب در 2 پالایشگاه از 12 پالایشگاه فرانسه از صبح جمعه، این حدس و گمان به وجود آمد که طی روزهای آتی با ادامه این روند، کمبود بنزین به مشکلی جدی برای دولت تبدیل شود. در این میان اتحادیه‌های رانندگان تریلرها و کامیون‌ها از اعضای خود خواسته‌اند با مسدود‌کردن بخشی از بزرگراه‌های فرانسه طی این هفته، به اعتصاب‌ها بپیوندند. مقامات رسمی‌ این اتحادیه‌ها امید دارند که تاخیر در روند حمل و نقل موجب شود تا شهروندان فرانسوی این موضوع را ناشی از سیاست‌های غلط دولت سارکوزی بدانند.

حضور دانش‌آموزان

البته در این میان معترضین راهکاری را استفاده کردند که شاید از لحاظ روان‌شناسی بسیار موثر باشد. به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین چالش و نگرانی دولت حضور دانش‌آموزان و دانشجویان در این تظاهرات باشد که اصلاح حقوق بازنشستگی هیچ ارتباطی به آنها ندارد. طبق اعلام خبرگزاری‌ها از زمان تظاهرات روز 12 اکتبر تاکنون 340 مدرسه از 4300 مدرسه فرانسه تحت تاثیر این شرایط قرار گرفته است.

در این میان سیاستمداران محافظه‌کار از اتحادیه‌ها و گروه‌های چپ انتقاد کرده و عقیده دارند آنها تنها از راه احساسات این افراد را وارد عرصه اعتراضات کرده‌اند. شرایط زمانی برای سارکوزی سخت می‌شود زیرا از روز چهارشنبه تاکنون در نتیجه خشونت‌ها، 2 نفر از دانشجویان به دست نیروهای پلیس به شدت زخمی‌ شده‌اند. تحت این شرایط است که روزنامه فرانسوی لیبراسیون، تشدید و ادامه این وضعیت را «جنبش انفجاری جوانان» می‌نامد.

اعتراض‌های دانشجویی در گذشته نیز به مقابله با سیاست‌های اقتصادی دولت‌های محافظه‌کار فرانسه پرداخته بود. این اعتراض‌ها زمانی نمود بیشتری پیدا می‌کرد که پس از دخالت نیروهای پلیس و دستگیری و ضرب و شتم دانشجویان و دانش‌آموزان، والدین نیز در کنار آنها قرار می‌گرفتند. آخرین نمونه این برخورد به سال 2006 بازمی‌گردد که اعتراضات خشونت‌آمیز به دلیل قانون جدید استخدام افراد جوان، دولت محافظه‌کار وقت فرانسه را مجبور به لغو اصلاحیه جدید قانون اساسی کرد.

البته فرانسوی‌ها به غیر از سال 2006، سابقه چنین اعتراضاتی را دارند. 15‌سال پیش یعنی سال 1995 ژاک شیراک، رئیس‌جمهور وقت فرانسه قصد داشت اصلاحات بسیار جزئی را در نظام بازنشستگی کشور ایجاد کند، اما اعتصاب‌های 3 هفته‌ای بخش حمل و نقل عمومی‌ وی را مجبور به عقب‌نشینی از سیاست‌هایش کرد. حال پس از 15 سال رئیس‌جمهوری در کاخ الیزه نشسته است که لجاجت‌هایش در زمان مقابله با معترضین و منتقدین یکی از ویژگی‌های اصلی او بود . طبق اعلام نظر کارشناسان کسری احتمالی بودجه سالانه فرانسه حدود 13 میلیارد دلار خواهد بود که تا سال 2050 این میزان به 123 میلیارد دلار خواهد رسید.

سارکوزی برای جبران این کسری، سن بازنشستگی را از 60 به 62 سال و سن لازم برای دریافت کامل حقوق بازنشستگی را از 65 به 67 سال افزایش داد.

منتقدان وی عقیده دارند که نظام بازنشستگی این کشور نیاز چندانی به چنین سیاست‌های سختگیرانه‌ای ندارد. البته سارکوزی در این میان موافقینی هم دارد. بسیاری از آنها معتقدند شرایط زمان سارکوزی با زمان شیراک بسیار متفاوت است.

استدلال آنها این است که به‌دلیل‌ بحران‌ بازارهای مالی جهان، بسیاری از کشورها تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. آنها معتقدند که در صورت عملی نشدن این اصلاحات، کسری بودجه امسال فرانسه بسیار بیشتر از آمار احتمالی خواهد بود.

ماندن یا رفتن سارکوزی

به نظر می‌رسد بحران کسری بودجه در دیگر کشورهای پیشرفته نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال سیستم امنیت اجتماعی آمریکا از سال 1983، برای اولین بار امسال میزان پرداخت‌هایش بسیار بیشتر از هزینه‌های دریافتی بود. طبق برآورد‌های انجام شده تا سال 2037 ذخایر این سیستم از بین رفته و جریان حقوق‌ها تنها می‌تواند 75 درصد از مزایا را تحت پوشش خود قرار دهد. کسری حقوق بازنشستگی دولت و کارفرمایان بخش عمومی ‌آمریکا حدود 3 تریلیون دلار است. با توجه به همین شرایط است که فرماندار کالیفرنیا و 15 ایالت دیگر آمریکا اصرار فراوانی بر اصلاح نظام بازنشستگی دارند.

البته کارشناسان معتقدند پافشاری سارکوزی بر تصمیم خود دلیل دیگری نیز دارد. به نظر آنها در صورت شکست سارکوزی در مقابله با این اعتراض‌ها، متحدانش نسبت به او دلسرد شده و شانس وی برای پیروزی مجدد در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2012 بسیار پایین خواهد بود. حال باید دید با ادامه این روند، آیا سارکوزی رفاه مردم را ترجیح می‌دهد یا همچنان در صدد تحقق حضور دوباره در کاخ الیزه است؟

مجله تایم / مترجم: علیرضا ثمودی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها