مارچلو بی‌یلسا و دستاوردهای جالبش در فوتبال شیلی

مرد دیوانه آرژانتینی همچنان می‌تازد

راهیابی تیم ملی فوتبال شیلی به دور پایانی جام جهانی 2010 به عنوان تیم دوم منطقه آمریکای جنوبی و سبقت گرفتن از تیم‌هایی چون پاراگوئه، آرژانتین و اروگوئه، افتخاری قابل توجه برای فوتبال این کشور به حساب می‌آید. آن هم در شرایطی که توان بالقوه فوتبال این کشور و شمار ستاره‌های آن چندان زیاد نیست و با اواخر دهه 1990که ایوان زامورانو و مارچلو سالاس در آن حکم می‌راندند برابری نمی‌کند.
کد خبر: ۳۱۱۲۴۸

ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که در نظر بگیریم طراح پیروزی‌های شیلی یک آرژانتینی آشنا به نام مارچلو بی‌یلسا بوده است. او کسی است که چند سال پیش فوتبال آرژانتین را رها کرد و گوشه خلوت‌تر و کم‌استرس‌تری همچون شیلی را یافت، ولی از جانشینان او، خوزه پکرمن در جام جهانی 2006 ناکام ماند. آلفیوباسیله فقط تا نیمه راه پیکارهای جام جهانی 2010 دوام آورد، دیه‌گو مارادونای معروف که به جای باسیله آمد، آرژانتینی‌ها را جان به لب کرد تا فقط در روز آخر جواز صعود را بگیرد و مظهر ضعف و بداخلاقی جلوه کرد.

غیرقابل انکار

همه اینها به معنای ارجح شمرده شدن بی‌یلسا بر پکرمن یا باسیله نیست. زیرا اولی باخواست خود سرمربیگری آرژانتین را نپذیرفت تا بی‌یلسا که به سبب حرکات عصبی‌اش در کنار خط به او مرد دیوانه می‌گویند، از اواخر سال 1998 سکاندار شود. بی‌یلسا مربی‌ای است که آرژانتین را 3 بار فاتح جام جهانی جوانان کرده و باسیله نیز مردی است که به رغم ناکامی در 2 مقطع مربیگری‌اش در تیم ملی آرژانتین پیشینه‌ای طولانی و روشن در این حرفه دارد. با این حال برتری بی‌یلسا بر مارادونا که ثابت کرده است برخلاف عرصه بازیگری که در آن فوق درخشان بود، در زمینه مربیگری شم لازم را ندارد، غیرقابل کتمان است.

شیلی در روز ماقبل آخر پیکارهای انتخابی جام جهانی 2010 با نتیجه 24 بر کلمبیا چیره شد تا صاحب یکی از 4 سهمیه صعود مستقیم به جام جهانی نوزدهم از منطقه آمریکای جنوبی شود. از سال 1998 به این سو و به واقع از عصر زامورانو و سالاس (ملقب به زا‌‌سا) به بعد نخستین باری است که شیلی به مرحله پایانی جام جهانی راه می‌یابد و همین مساله نشانگر رشدی است که فوتبال شیلی نسبت به اوایل و اواسط این دهه داشته است.

در جستجوی رتبه دومی

حالا سوال این است که آیا شیلی می‌تواند در دور پایانی جام جهانی 2010 هم موفق باشد؟

در سال 2002 که آرژانتین به رهبری بی‌یلسا در مرحله نهایی جام جهانی کره ژاپن حاضر شد، راه به جایی نبرد و اصلا از گروهش بالا نرفت ولی اگر شیلی بتواند در آفریقای جنوبی از گروهش هم بالا برود، با توجه به این که همین دستاورد را در جام 1998 هم با همت‌زا سا داشت، از آن احساس رضایت خواهد‌کرد. شیلی برای نیل به این مهم باید در گروه خود در جام جهانی نوزدهم حائز یکی از 2 رتبه نخست شود و این گروه (دسته هشتم) شامل اسپانیا، سوئیس و هندوراس هم می‌شود.

اگر معتقد باشیم اسپانیا قهرمان سال 2008 اروپا و تیمی که در 3 سال اخیر فقط یک شکست داشته، در این گروه حتما اول خواهد شد، شیلی برای کسب رتبه دوم و دستیابی به دومین سهمیه صعود باید بر سوئیس فائق آید و این در صورتی است که هندوراس را فاقد بخت صعود بینگاریم که به نظر می‌رسد چنین باشد.

سوئیس بعد از انتصاب اوتمار هیتسفلد معروف به عنوان مربی این تیم تحول آشکاری داشته و در گروه دوم انتخابی اروپا اول شد، اما شیلی چاره‌ای جز هدف گرفتن این تیم نخواهد داشت. اگر بخواهیم بهترین نتیجه و رتبه حاصله شیلی در جام‌های جهانی را بجوییم، باید به سال 1962 سفر کنیم. در آن سال شیلی به لطف امتیازات میزبانی بعد از پیروزی یک بر صفر بر یوگسلاوی در دیدار رده‌بندی حائز رتبه سوم دنیا شد.

حتی اگر شیلی از تکرار آن کار بزرگ در آفریقای جنوبی محروم بماند (که 99 درصد می‌ماند) محبوبیت بی‌یلسا در شیلی در حال حاضر و بعد از صعود به دور پایانی جام به حدی باورنکردنی و غیرقابل وصف رسیده است و او بشدت تاخت‌و‌تاز میکند.

وسواس عجیب

میزان ارادت شیلیایی‌ها به او به میزانی رسیده که در نظرسنجی اخیر نشریه فوتبال ال مرکوریو در این کشور، بی‌یلسا به عنوان محبوب‌ترین مربی شاغل در فوتبال شیلی در تمام تاریخ رواج این ورزش در این کشور شناخته شد. میشل باچه‌لت، رئیس‌جمهوری شیلی نیز او را یک الگوی مناسب برای جوانان این کشور خوانده است.

برتری بی‌یلسا بر مارادونا که ثابت کرده است برخلاف عرصه بازیگری در زمینه مربیگری شم لازم را ندارد غیرقابل کتمان است

به گفته باچه‌لت، بی‌یلسا درس خوبی به سایرین داده است، زیرا ثابت کرده با تلاش و دیسیپلین و برنامه‌ریزی می‌توان به اهداف بزرگ هم نایل آمد.

بی‌یلسا با لقب ال لوکو (همان مرد دیوانه که از آن یاد کردیم) وسواس عجیب و دقت شدیدی روی کارش و نتایج و پیامدهای آن دارد و همیشه در جریان مسابقه‌ها کنار خط در حال رفت و‌‌آمد وحرکت مستمر با حالتی عصبی مشاهده می‌شود و آرام و قرار ندارد و بارها با بازیکنان تیمش صحبت و به آنها توصیه‌هایی را ارائه می‌کند، ولی این سیستم در شیلی همانند اواخر دوران حضور او در فوتبال ملی‌آرژانتین جواب داده و دستاوردهای مثبتی داشته است.

در دوران مذکور تیم ملی این کشور با هدایت بی‌یلسا نایب‌قهرمان کوپاآمریکا 2004 و برای اولین بار برنده مدال‌ طلای رشته فوتبال در المپیک (2004 آتن) شد اما بلافاصله بعد از موفقیت دوم و در حالی که به نظر می‌رسید جوانگرایی‌های بی‌یلسا سرانجام ثمر داده و از این طریق امثال ته‌وز ، دی‌ماریا ، ابوندانزیری ، ماسکرانو، ساویولا، ریکلمه، ایمار و هاینزه در تیم ملی این کشور جا افتاده‌اند، ال‌ لوکو استعفا داد و ماه‌ها از مقابل چشم‌ها دور شد و بعد از مدتی سر و کله‌اش در فوتبال شیلی پیدا گشت.

تقلید از هلند

او کوشیده است سبک ویژه و اختصاصی دهه 1970 هلند موسوم به توتال فوتبال را از نو باب و اجرا کند و موفقیت‌هایی ولو کوچک داشته است. روش انتخابی او برای تیم ملی شیلی اغلب 334 بوده است که در دنیای کنونی فوتبال و بین تیم‌های این رشته کمتر اجرا می‌شود ولی همین سیستم سبب شده شیلیایی‌ها متحدتر و یکسان‌تر بازی کنند و گروهی هجوم ببرند و دسته جمعی دفاع کنند و بردن 10 بازی از 18 مسابقه تیم در مرحله انتخابی جام جهانی 2010 محصول این سیستم بوده و در این راستا شیلی 32 گل هم به ثمر رساند که بیشترین گل زده در میان تیم‌های منطقه آمریکای جنوبی بعد از برزیل بود.

یکی از فلسفه‌ها و شعارهای کاری بی‌یلسا این است: «هر بازیکنی در هر مقطعی از یک مسابقه شرایط و دلایل لازم را برای تحرک و دویدن و فعالیت دارد و تحت هیچ شرایطی پذیرفته نیست که یک بازیکن ساکن بایستد و هیچ کاری انجام ندهد و در انتظار جریان و روال برگزاری یک مسابقه بماند.»

تیم فعلی شیلی بیشتر براساس جوان‌ترها پایه‌گذاری شده و یکی از آنها الکسیس سانچز، مهاجمی 20 ساله است که در ایتالیا برای اودینزه بازی می‌کند و دیگری کارلوس کارمونا 22 ساله که عضو رجینا، تیم دیگری از کالچو است. ماتیاس فرناندنز 23 ساله از اسپورتینگ لیسبون پرتغال دیگر مهره‌ای است که در این ارتباط به ذهن می‌آید و بجز آنها جوانان مستعد دیگری هم هستند که در انتظار رسیدن نوبت خود به سر می‌برند و مایلند در میدانی چون جام جهانی نوزدهم خودنمایی کنند.

خاطره بد

این که این جوانان در آفریقای جنوبی و در برابر رقبایی که برشمردیم چه خواهند کرد مشخص نیست اما این مساله روشن است که خاطره بد جام جهانی 8‌‌سال پیش در شرق آسیا هنوز در ذهن بی‌یلسا هست؛ جامی که در آن البی سلسته (آرژانتین) با هدایت بی‌یلسا در گروه خود بعد از سوئد و انگلیس سوم شد و بالا‌‌نرفت و این مربی قادر به تکرار کار سلف خود پاسارلا که در 98 آرژانتین را به یک‌چهارم نهایی رساند و جانشین‌اش پکرمن که در سال 2006 همان دستاورد را تکرار کرد، نشد.

مترجم: وصال روحانی
منبع: Times

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها