محمود جوانبخت: او را اولین‌بار سال 72 در اهواز دیدم. 33 ساله بود، ولی چهره‌اش خیلی بیشتر نشان می‌داد. 50 ساله و شاید هم بیشتر، باور نکردم. به شوخی گفت: شناسنامه بدم خدمتتون! آنهایی که مستند درخشان «شهری در آسمان» سید مرتضی آوینی را دیده‌اند، بعید است لحن گرم و صمیمی و چهره مهربان و دوست‌داشتنی‌اش را فراموش کرده باشند.
کد خبر: ۲۸۸۱۴۴

او در میان «بقیه‌المجاهدین» مقاومت 44 روزه خرمشهر، نادره مردی است که هنوز قفل از گنجینه سینه‌اش برنداشته است.

حاج‌ محمد نورانی از یاران محمد جهان‌آرا و عبدالرضا موسوی و از فرماندهان روزهای مقاومت، همه 8 سال جنگ را در جبهه گذراند.

بارها و بارها طعم تیر و ترکش را چشید و زخمی و مجروح شد.

بر قلب مهربانش داغ‌های بسیاری نشست؛ داغ دوستان و همرزمان و داغ 2 برادر عزیزش، رسول و غلامرضا.

21 سال از پایان جنگ می‌گذرد، اما هنوز جنگ دست از سر آن جوان 20 ساله روزهای مقاومت برنداشته است.

دیروز حاج‌محمد در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری شد تا زخمی از زخم‌هایی را که بر بدن دارد و هرازگاهی یکی از آنها سر باز می‌کند درمان کند.

[(الان که این کلمات را می‌نویسم او در اتاق عمل است و زیر تیغ جراحان، نمی‌دانم کاری از دست دعاهای امثال ما ساخته است یا نه؟] اما این را می‌دانم که او سند افتخار سرزمین ماست. شاهد زنده‌ای است بر شرافت و حیثیت و جوانمردی مردانی که از جان مایه گذاشتند تا یک وجب از این خاک به دست دیوانه تکریتی نیفتد.

با این همه جز دعا کاری هم از دست ما مگر بر می‌آید؟ پس بیایید از درگاه حضرت احدیت برای این فرزند رشید خرمشهر سلامتی طلب کنیم و خدا را به خون پاک یاران شهید او قسم بدهیم که درد و رنج و بلا را از جان عزیز حاج محمد نورانی دور کند.

آمین یا رب العالمین.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها