اگر اشاره کنی کائنات می لرزد

استاد سازگار غزلی نذر حضرت زهرا(س) همین که دست قلم در دوات میلرزدبه یاد مهر تو چشم فرات میلرزدنهفته راز «اذا زلزلت» به چشمانتاگر اشاره کنی کائنات می لرزد«هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست»بدون عشق تو بیشک صراط میلرزدمگر که خار به چشمان خضر خود دیدیکه در نگاه تو آب حیات میلرزدتو را به کوثر و تطهیر و نور گریه مکنکه آیهآیه تن محکمات میلرزدکنون نهاده علی سر، به روی شانه درو روی گونه او خاطرات میلرزدغزل تمام نشد، چند کوچه بالاترمیان مشک سواری فرات میلرزدسپس سوار میافتد، تو میرسی از راهکه روضهخوان شوی اما صدات میلرزدو عصر جمعه کنار ضریح روی لبمبه جای شعر دعای سمات میلرزد... حمیدرضا برقعی تکرار پر از تکرار خشکیده و مغروریبیدلهره میریزیهمفصل شب و بادیهمخانه پاییزیزاییده شدی یک روزدر عمق خیالاتمتکرار شدی، ماندیدر یک یک ابیاتمای کاش که شعرم راسوگند نمیدادمهر قافیه را با توپیوند نمیدادمتکرار شدی در خواببیداری تکراریتکرار پر از تکرارتکراری تکراریبا تو غزلم گم شدای حس پریشانیای کاش که میرفتیبا مصرع پایانیاین شعر شروعت بودشاعر تو تمامش کندیروز حلالت بودامروز حرامش کن زهرا خفاجی پنچر پنچر ایستادهکنار جادهای که به تو نمیرسدپژویی سفیدو دامادی که شبانه راه افتادتا رنجهایش آفتاب شوندپنچر ایستادهکنار روزگارو کت و شلوار سیاهی که آویزان ماندتا خاطرههایش سپید شوندآنقدر ایستاد و ایستادکنار این همه!که این سکانس از رویا سینی چای، توی دستانت کات خورد نادر جابریژ غزل بازی باد با دامن صحرا سر بازی داردابر با چشم ثریا سر بازی داردزورق نقرهای ماه در آب افتاده استموج میرقصد و دریا سر بازی داردشبنمی روی گل سرخ لبت میلرزداشک هم با لبت آیا سر بازی دارد؟پشت پا یکسره بر بخت من و تو زده استدست ما نیست که، دنیا سر بازی داردفصل بیدردسر حضرت یوسف مرگ استتا در این قصه زلیخا سر بازی داردمژههایت گرهی کور به جانم زده استبا دلم چشم تو تنها سر بازی داردحرفهایت همه پنهانی و سر بسته شدندزخمهای دلت امّا سر بازی دارد امیرحسین آکار