در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
دانشمندان دانشگاه آدلاید و Landcare در نیوزیلند پس از بازیابی»DNA«های قدیمی که از پرهای کشف شده موآ که 2500 سال قدمت دارد توانستند 4 گونه مختلف از این شترمرغ غولپیکر را شناسایی کنند.
این پرنده غولپیکر با قدی حدود 2.5 متر و وزنی معادل 250 کیلوگرم یکی از جانوران شگفتانگیز نیوزیلند در محیط ماقبل بشری بود که پس از رسیدن قبایل مائوری در سال 1280 پس از میلاد به نیوزیلند بسرعت رو به نابودی و انقراض گذاشت.
تاکنون در مطالعات قبلی مشخص نشده بود10 گونه مختلف موآ چه شکل و ظاهری داشتند، ولی با به کارگیری DNA کهن محققان توانستند این پرها را به 4 نوع مختلف نسبت دهند. با مقایسه این پرها با دیگر پرهایی که در رسوبات تهنشین شده مربوط به طوطی کاکل قرمز که هنوز نسلش منقرض نشده کشف شده، مشخص شد این پرها تغییر رنگ نداشتهاند.
پس از این محققان توانستند ظاهر موآی پاگنده، موای سنگین و کندرو، موآی کوهستانی و موآی غولپیکر جنوب نیوزیلند را بازسازی کنند. از آنجا که بسیاری از این گونهها پرهای قهوهای شبیه به هم برای استتار داشتند، بعضی گونهها دارای پرهایی با نوک سفید برای ایجاد ظاهری خالدار بودند.
محققان معتقدند شاید این نوع رنگبندی پرها به دلیل جلوگیری از شکار شدن توسط عقاب HAAST (قویترین و قدرتمندترین عقاب منقرض شده روی زمین) بوده است.
برخلاف تصورات قبلی که میگفت امکان بازیابی DNA فقط از طریق نوک پرهای پرنده وجود دارد، محققان توانستند این کار را با استفاده از تمام قسمتهای پر انجام دهند.
این یافتههای مهم راهی را برای مطالعه DNA بیشتر پرندگان موجود در موزه پرندگان هموار میکند، چرا که با چیدن قسمت بسیار کوچکی از پر این پرندگان تقریبا هیچ آسیبی به این نمونههای ارزشمند نمیرسد. این نتایج حاکی از آن است که شاید بتوانیم با استفاده از پرهای موجود در فسیل تهنشین شده دیگر پرندگان منقرض شده ظاهر آنها را بازسازی کنیم.
مترجم: آتنا حسنآبادی
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد