کتک بعد از رفتن به سینما، دلسردم نکرد

از اولین باری که حس کردید صدایتان با بقیه فرق می‌کند، بگویید.

به زمان کودکی و نوجوانی‌ام برمی‌گردد وقتی متوجه این موضوع شدم رفتم و در امتحان گویندگی شرکت کردم و قبول شدم و پس از آن دیگر سعی کردم صدایم را به گونه‌ای تربیت کنم. چون اولین کاری که یک دوبلور باید انجام دهد، این است که بتواند صداهای مختلف را دربیاورد. درواقع صدای او باید انعطاف داشته باشد تا صدایش دارای شخصیت شود و در دوبله یک فیلم هم مشخص باشد به هرحال خوشبختانه من جزو افرادی بودم که صدایم قابلیت اینچنینی داشت و به خاطر علاقه‌ای که به کار دوبله داشتم روز به روز سعی کردم در آن پیشرفت کنم.

بیشتر مایل بودید در چه زمینه‌ای دوبله را پیگیری کنید؟

از همان ابتدا انیمیشن و دوبله کارتون را خیلی دوست داشتم. البته دوبله کارهای طنز را هم می‌پسندم. اما خوشحالم از این که نسل‌های زیادی با صدای من بزرگ شده‌اند.

این که نسل‌های گذشته با صدای شما کودکی‌شان را سپری کرده‌اند، چه حسی برای شما به دنبال دارد؟

از این بابت خیلی خوشحال هستم. البته هنوز سعی می‌کنم بیشتر و بیشتر بیاموزم، چراکه هیچ وقت دوست ندارم در جایگاهی که هستم باقی بمانم.

در زمان نوجوانی و جوانی‌‌تان چقدر فرصت فیلم دیدن داشتید؟

باور کنید بهترین تفریح من رفتن به تئاتر و سینما بود. حتی به خاطر دارم زمانی که به دبستان می‌رفتم برای بچه‌های محل، نمایش اجرا می‌کردم و وقتی هم وارد دبیرستان شدم، سرپرستی گروه تئاتر را به من سپردند. یادم می‌آید یکبار یواشکی به دور از چشم پدرم به سینما رفتم و وقتی برگشتم چنان کتکی خوردم که کاملا از دلم درآمد، اما هیچ وقت تسلیم نشدم چون فیلم دیدن جزو علاقه‌های مهم من است.

اولین باری که پشت میز دوبله نشستید را به خاطر دارید؟

بله، فکر می‌کنم 18 ساله بودم و اولین فیلمی هم که حرف زدم، <دیوید کاپرفیلد> بود به سرپرستی آقای خسروشاهی. وقتی فیلم اکران شد آنقدر ذوق‌زده شده بودم که هفت، هشت دفعه رفتم سینما و این فیلم را دیدم.

در آن سال‌ها، دوبله یک فیلم معمولا چقدر زمان می‌برد؟

به نظرم آن زمان دقت و وسواس بیشتر برای دوبله یک فیلم وجود داشت، برای مثال هر فیلم در عرض یک هفته دوبله می‌شد، در صورتی که الان یک فیلم بیشتر از یک روز زمان نمی‌برد. قبلا عجله‌ای در کار وجود نداشت ولی در حال حاضر متاسفانه کارها تکنیکی شده‌اند و از این جهت سرعت گرفته است و طبیعتا کیفیت کارها هم پایین آمده است.

در این سال‌ها کمتر سریال ایرانی‌ای را هم می‌بینیم که دوبله شده باشند. با گرفتن سر صحنه چقدر موافق یا مخالف هستید؟

صدا سر صحنه خوب است. اما به شرطی که بازیگر گویش و معلومات خوبی هم داشته باشد تا بتواند دیالوگ‌هایش را به خوبی ادا کند.

هر بازیگری باید فن بیان را بداند، ضمن این که به نظرم بازیگر راحت‌تر می‌تواند حسش را به مخاطب القا کند تا یک گوینده.

بازیگری که دوست داشتید به جای او حرف بزنید؟

من اکثر بازیگران را دوست دارم، چون اصلا به این حرفه علاقه‌مندم. اما همیشه دوست داشتم به جای <رابرت دنیرو> حرف بزنم. چون به نظرم او یک هنرپیشه ده هزار چهره است، ولی خب صدای من با چهره‌ او هماهنگ نیست. ولی همیشه با دیدن فیلم‌های او، با خودم می‌گویم که ای کاش می‌توانستم به جای او صحبت کنم.

اساسا حرف زدن به جای دیگری چقدر لذتبخش است؟

خیلی زیاد. حتی می‌توان گفت که دوبلور به نوعی دوباره بازیگر را با صدایش زنده می‌کند، باور کنید ما تنها صحبت نمی‌کنیم، بلکه بازی هم می‌کنیم. حتی بدن ما وقتی که دوبله می‌کنیم حرکت دارد چرا که واقعا با شخصیت‌ها درگیر می‌شویم و در قالب آنها فرو می‌رویم.

از چه زمانی روی دوبله کارتون‌ها متمرکز شدید؟

از سال 51.

از این روال راضی هستید؟

بله دوبله انیمیشن بخش مهمی از زندگی من است.

این‌طور که در ابتدا گفتید، اول بازیگری را آغاز کردید و سپس دوبله را، درست است؟

بله. پس از دوره دبیرستان کم‌کم به دفاتر سینمایی رجوع کردم و نقش‌های کوتاهی را گرفتم، مثل بازی در فیلم‌ها و سریال‌های آدم و حوا، گذر اکبر، زیر بازارچه و... و بعد از انقلاب هم که بازی در نقش آقای شهروندی بود که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

فکر می‌کنید چرا نقش آقای شهروندی ماندگار شد؟

چون این برنامه طنز شیرینی داشت و اولین جنگی هم بود که به صورت هفتگی پخش می‌شد برای همین هم برای مردم جذاب بود. این جنگ نزدیک به 5 سال روی آنتن بود.

چرا در عرصه بازیگری پراکنده کار می‌کنید؟

چون علاقه اول من دوبله است. حتی اگر پیشنهاد بازی در یک فیلم سینمایی را داشته باشم ترجیح می‌دهم اول به سراغ دوبله بروم و بعد سینما، به هر حال عجیب جذب دوبله شده‌ام.

شاید دوبله برایتان به شکل عادت هم درآمده است؟

خیر. دوبله همیشه برایم جذاب است و عاشق این کار هستم و از این جهت هیچ‌وقت برایم تکراری نمی‌شود.

چه شد که در سریال کارآگاه علوی بازی کردید؟

به دعوت حسن هدایت (کارگردان)‌ در چند اپیزود از این سریال بازی کردم که تا به حال یک قسمت از آن پخش شده است.

چطور شد که برای این نقش انتخاب شدید؟

بیشتر به خاطر نوع فیزیکی که داشتم، انتخاب شدم. چون من نقش مدیر بایگانی اداره پلیس را داشتم که از پرونده‌های بسته شده نگهداری می‌کرد.

با ساخت سریال‌های تاریخی موافق هستید؟

بله. این‌گونه سریال‌ها باعث می‌شوند راحت‌تر بتوانیم اتفاقات گذشته را ورق بزنیم. بخصوص روایت تاریخ برای نسل‌ امروز بسیار واجب و مهم است. البته به شرطی که درست و دقیق روایت شوند و به تصویر کشیده شوند نه این که تحریف شوند.

دوستان زیادی که روی شما تاثیر زیادی داشته‌اند؟

چند تن از دوستانم که متاسفانه مرحوم شده‌اند، آقای سعید شرافت و مرحوم ایرج ناظریان تاثیر زیادی روی من داشته‌اند. همچنین از تجربیات استاد چنگیز جلیلوند هم استفاده می‌کنم.

رمز ماندگاری یک دوبلور؟

عشق و علاقه و صداقتی که باید در کارش داشته باشد.

در زمینه بازیگری چه کارهایی انجام داده‌اید؟

در حال حاضر قرار است در یک سریال 15 قسمتی به کارگردانی سعید روحی بازی کنم که هنوز نام آن مشخص نیست. سریال شهر هرت را هم در نوبت پخش دارم. همین‌طور تله‌فیلم درس عاشقی به کارگردانی جواد عابدی که بزودی به روی آنتن خواهد رفت.

چقدر گذشته‌هایتان را مرور می‌کنید؟

خیلی زیاد بخصوص دوران کودکی‌ام را. هنوز سعی کرده‌ام آن دوره را از یاد نبرم و آن را حفظ کنم، چرا که بهترین دوران زندگی‌ام بود.

انگیزه این روزها برای کار کردن؟

هنوز هم علاقه، باور کنید اگر یک روز در خانه بمانم مریض می‌شوم.

در زمینه دوبله چه کارهای جدیدی انجام داده‌اید؟

در حال حاضر مشغول دوبله فیلم‌ها و کارتون‌های زیادی برای ایام دهه فجر و عید نوروز هستم.

تورج نصر در یک جمله.

هنوز هم می‌آموزد و به کارش عشق می‌ورزد.

محبوبه ریاستی