حاشیه‌های مسترالمپیا؛ از کری‌خوانی هادی تا بغض بهروز تابانی
ساندو در ایران؟!
مسترالمپیا با جذابیت فوق‌العاده‌ای آغاز شد. با کری‌خوانی سنگین هادی چوپان برای تمام قهرمان‌های نامی جهان. درست مثل سال گذشته که آمده بود ساندو را مال خود کند اما داوران ترجیح دادند به جای زیباترین و کات‌ترین بدن، عضلات بزرگ و آبدار سامسون دائودا را انتخاب کنند.
اگر سال گذشته را به یاد بیاورید، در همین ساعات هادی چوپان میکروفن را به دست گرفت و گفت: «مثل بیابان خشکم و خطرناک.» وقتی او روی استیج ظاهر شد همه فهمیدند چرا این جمله را به زبان آورد. عضلات فوق‌العاده و کات‌های عمیق به ویژه از نمای مقابل، تمام حاضران در سالن را مسحور هادی کرد. حالا یک سال بعد، هادی رو به حضار و خبرنگاران چنین گفت: «این‌که همه اینجا آمدند تا ببرند فقط یک خواب است! امسال از هر سال دیگری خطرناک‌تر هستم. مطمئن باشید آخرین نفری که سکو را ترک می‌کند، من هستم. بقیه باید برای نقره تلاش کنند.»
این یکی از سنگین‌ترین کری‌خوانی‌های مسترالمپیاست که البته قبلا هم اتفاق افتاده. در دهه ۹۰ میلادی که این نوع کری‌خوانی‌ها باب بود، بعضا ورزشکاران برای نشان دادن برتری خودشان حتی رقبا را همان لحظه به چالش می‌کشیدند. مثلا کنفرانس مطبوعاتی سالی را به یاد بیاورید که رونی کلمن، جای کاتری و گانتر شیلرکمپ آن‌قدر کری خواند که یکدیگر را به فیگورگیری دعوت کردند و همان لحظه لباس خود را کندند. آن لحظات جزو زیباترین و جذاب‌ترین لحظات تاریخ مسترالمپیاست. سال گذشته هم سامسون دائودا چنین کاری کرد و اگر هادی هم فیگور می‌گرفت، شاید همان لحظه قهرمانی خود را تضمین می‌کرد. دائودا اما با تیزهوشی دست به این کار زد و در نهایت نیز توانست ساندو را مال خود کند.
درگیری لفظی!
امسال تنها کسی که روی استیج بدنش را به رخ کشید علی بلال افغان بود. او که با کوری جر و بحث داشت، بلند شد و لباسش را بالا زد تا کات عمیق و عجیب عضلات شکم و پهلویش را نشان حضار دهد. اتفاقی که با تشویق‌ها همراه شد. اما اختلاف از کجا شروع شد؟ جایی که آنها کری‌خوانی می‌کردند و کوری در واکنش به اظهارات بلال گفت: «او برای جلب توجه مردم یکسری کارها را می‌کند.» بدنساز افغان نیز دستش را روی شانه او گذاشت که حرف بیهوده نزند که کوری واکنش نشان داد: «به من دست نزن.» او ساعتی بعد هم در استوری اینستاگرام خود بلال را متهم به رفتار غیرحرفه‌ای کرد و به او اتهاماتی از جمله ارسال پیام به نامزدش کرد. البته که بلال پیش از این گفته بود مرد روزهای سخت است. او در یکی از مصاحبه‌های خود گفته بود: «من هفت ساله بودم که جنازه‌ها را در زمین افغانستان می‌دیدم. پس با من از سختی نگویید.»
جواب هادی به دنیس جیمز
حالا به کنفرانس مطبوعاتی دسته اوپن بازگردیم. جایی که هادی چوپان مثل الماس می‌درخشید. دنیس جیمز، قهرمان و مربی معروف دنیا که سال‌ها کار کوچینگ و هدایت مرحوم بیت‌الله عباسپور را به عهده داشت، رو به هادی گفت: تو از سال گذشته در ایران تمرین کردی و امروز که برگشته‌ای اتفاقات زیادی افتاده است. درک لانسفورد موفق شد سامسون دائودا را در آرنولدکلاسیک شکست دهد. بعد از او نوبت به نیک واکر رسید که مقابل درک بازنده باشد.
این چه تاثیری در ذهنیت تو گذاشته که هادی هم در پاسخ گفت: «من توقعم از خودم همیشه بالا بوده است. برای خودم سنگ‌تمام گذاشته‌ام. من در این چند سال بهترین سکو بودم. امسال خیلی خطرناک‌تر و بهتر از سال‌های گذشته هستم. اسم‌هایی که آوردی برایم قابل احترام هستند. هر کدام قهرمان مسترالمپیا هستند. محبوب و الگو اما همه چیز روی سکو مشخص می‌شود. ما اینجا فقط حرف می‌زنیم و باید روی سکو عمل کنیم. باید حرف‌مان را آنجا بزنیم.»
دنیا را شگفت‌زده می‌کنم
درک لانسورد یکی از چهره‌هایی است که امسال با بدنی متفاوت‌تر ظاهر شده. او که عضلات بزرگی دارد اما به اندازه هادی کات نیست، در یک سال گذشته تلاش کرد تا عضلاتش را برجسته‌تروخشک‌تر کند. ماموریتی که ظاهرادرآن موفق بود زیرا در آخرین آپدیت بدنی‌اش عالی ظاهر شد. حتی جی کاتلر گفت:«ازنظرمن او نفراول مسترالمپیاست.» درک نیز رو به حضار گفت: «من امسال با آمادگی بالایی آمده‌ام و قول قهرمانی نمی‌دهم ولی قول می‌دهم روی استیج عالی ظاهر شوم و دنیا شوکه شود.»
بهروز: ۴ سال اشک ریختم
امسال کنفرانس مطبوعاتی مسترالمپیا یک تغییر جدی داشت. دیگر تمام ورزشکاران کنار هم نمی‌نشستند و قهرمان‌ها ۵ نفر، ۵ نفر روی استیج ظاهر می‌شدند. هادی در گروه اول شامل قهرمان‌ها و پرافتخارترین‌ها می‌شد، بهروز تابانی هم در گروه اول کنار ورزشکارانی چون نیک واکر و اندرو جک قرار گرفت. مجری معروف مسترالمپیا هم برای فراخواندن بهروز چنین جملاتی به زبان آورد: «نماد تسلیم نشدن و استمرار. کسی که با مشکلات ویزا نتوانست چند سال به مسابقات بیاید ولی حالا رسیده. خوش‌آمد می‌گوییم به بهروز تابانی...» بهروز هم ظاهر شد و با تشویق همه روی صندلی نشست. یکی از کارشناسان از تابانی پرسید: «برای تو بودن بین ۵ نفر اول ایده‌آل‌تر است یا اگر بین ۱۰ نفر هم باشی، راضی خواهی بود؟» او هم پاسخ داد: «۲۰ سال برای این رویا جنگیدم و خوشحالم که الان اینجا هستم.(کمی بغض کرد) قطعا همه از ورژنی که من روی استیج می‌آورم، شوکه خواهند شد.» بهروز در پشت صحنه هم در پاسخ به سؤال خبرنگار دیگری گفت: «هر چهار سالی که صندلی خالی‌ام را در مسترالمپیا دیدم، اشک ریختم.»
بامداد امروز مسابقه مقدماتی مسترالمپیا در لاس‌وگاس برگزار شد و بامداد فردا (یکشنبه) نیز قهرمان‌ها برای مسابقه نهایی روی استیج خواهند رفت.
این یکی از سنگین‌ترین کری‌خوانی‌های مسترالمپیاست که البته قبلا هم اتفاق افتاده. در دهه ۹۰ میلادی که این نوع کری‌خوانی‌ها باب بود، بعضا ورزشکاران برای نشان دادن برتری خودشان حتی رقبا را همان لحظه به چالش می‌کشیدند. مثلا کنفرانس مطبوعاتی سالی را به یاد بیاورید که رونی کلمن، جای کاتری و گانتر شیلرکمپ آن‌قدر کری خواند که یکدیگر را به فیگورگیری دعوت کردند و همان لحظه لباس خود را کندند. آن لحظات جزو زیباترین و جذاب‌ترین لحظات تاریخ مسترالمپیاست. سال گذشته هم سامسون دائودا چنین کاری کرد و اگر هادی هم فیگور می‌گرفت، شاید همان لحظه قهرمانی خود را تضمین می‌کرد. دائودا اما با تیزهوشی دست به این کار زد و در نهایت نیز توانست ساندو را مال خود کند.
درگیری لفظی!
امسال تنها کسی که روی استیج بدنش را به رخ کشید علی بلال افغان بود. او که با کوری جر و بحث داشت، بلند شد و لباسش را بالا زد تا کات عمیق و عجیب عضلات شکم و پهلویش را نشان حضار دهد. اتفاقی که با تشویق‌ها همراه شد. اما اختلاف از کجا شروع شد؟ جایی که آنها کری‌خوانی می‌کردند و کوری در واکنش به اظهارات بلال گفت: «او برای جلب توجه مردم یکسری کارها را می‌کند.» بدنساز افغان نیز دستش را روی شانه او گذاشت که حرف بیهوده نزند که کوری واکنش نشان داد: «به من دست نزن.» او ساعتی بعد هم در استوری اینستاگرام خود بلال را متهم به رفتار غیرحرفه‌ای کرد و به او اتهاماتی از جمله ارسال پیام به نامزدش کرد. البته که بلال پیش از این گفته بود مرد روزهای سخت است. او در یکی از مصاحبه‌های خود گفته بود: «من هفت ساله بودم که جنازه‌ها را در زمین افغانستان می‌دیدم. پس با من از سختی نگویید.»
جواب هادی به دنیس جیمز
حالا به کنفرانس مطبوعاتی دسته اوپن بازگردیم. جایی که هادی چوپان مثل الماس می‌درخشید. دنیس جیمز، قهرمان و مربی معروف دنیا که سال‌ها کار کوچینگ و هدایت مرحوم بیت‌الله عباسپور را به عهده داشت، رو به هادی گفت: تو از سال گذشته در ایران تمرین کردی و امروز که برگشته‌ای اتفاقات زیادی افتاده است. درک لانسفورد موفق شد سامسون دائودا را در آرنولدکلاسیک شکست دهد. بعد از او نوبت به نیک واکر رسید که مقابل درک بازنده باشد.
این چه تاثیری در ذهنیت تو گذاشته که هادی هم در پاسخ گفت: «من توقعم از خودم همیشه بالا بوده است. برای خودم سنگ‌تمام گذاشته‌ام. من در این چند سال بهترین سکو بودم. امسال خیلی خطرناک‌تر و بهتر از سال‌های گذشته هستم. اسم‌هایی که آوردی برایم قابل احترام هستند. هر کدام قهرمان مسترالمپیا هستند. محبوب و الگو اما همه چیز روی سکو مشخص می‌شود. ما اینجا فقط حرف می‌زنیم و باید روی سکو عمل کنیم. باید حرف‌مان را آنجا بزنیم.»
دنیا را شگفت‌زده می‌کنم
درک لانسورد یکی از چهره‌هایی است که امسال با بدنی متفاوت‌تر ظاهر شده. او که عضلات بزرگی دارد اما به اندازه هادی کات نیست، در یک سال گذشته تلاش کرد تا عضلاتش را برجسته‌تروخشک‌تر کند. ماموریتی که ظاهرادرآن موفق بود زیرا در آخرین آپدیت بدنی‌اش عالی ظاهر شد. حتی جی کاتلر گفت:«ازنظرمن او نفراول مسترالمپیاست.» درک نیز رو به حضار گفت: «من امسال با آمادگی بالایی آمده‌ام و قول قهرمانی نمی‌دهم ولی قول می‌دهم روی استیج عالی ظاهر شوم و دنیا شوکه شود.»
بهروز: ۴ سال اشک ریختم
امسال کنفرانس مطبوعاتی مسترالمپیا یک تغییر جدی داشت. دیگر تمام ورزشکاران کنار هم نمی‌نشستند و قهرمان‌ها ۵ نفر، ۵ نفر روی استیج ظاهر می‌شدند. هادی در گروه اول شامل قهرمان‌ها و پرافتخارترین‌ها می‌شد، بهروز تابانی هم در گروه اول کنار ورزشکارانی چون نیک واکر و اندرو جک قرار گرفت. مجری معروف مسترالمپیا هم برای فراخواندن بهروز چنین جملاتی به زبان آورد: «نماد تسلیم نشدن و استمرار. کسی که با مشکلات ویزا نتوانست چند سال به مسابقات بیاید ولی حالا رسیده. خوش‌آمد می‌گوییم به بهروز تابانی...» بهروز هم ظاهر شد و با تشویق همه روی صندلی نشست. یکی از کارشناسان از تابانی پرسید: «برای تو بودن بین ۵ نفر اول ایده‌آل‌تر است یا اگر بین ۱۰ نفر هم باشی، راضی خواهی بود؟» او هم پاسخ داد: «۲۰ سال برای این رویا جنگیدم و خوشحالم که الان اینجا هستم.(کمی بغض کرد) قطعا همه از ورژنی که من روی استیج می‌آورم، شوکه خواهند شد.» بهروز در پشت صحنه هم در پاسخ به سؤال خبرنگار دیگری گفت: «هر چهار سالی که صندلی خالی‌ام را در مسترالمپیا دیدم، اشک ریختم.»
بامداد امروز مسابقه مقدماتی مسترالمپیا در لاس‌وگاس برگزار شد و بامداد فردا (یکشنبه) نیز قهرمان‌ها برای مسابقه نهایی روی استیج خواهند رفت.
