پرسش‌ و پاسخ نامناسب

دیروز مجلس از وزیر آموزش‌وپرورش درباره افت تحصیلی دانش‌آموزان پرسید اما‌ نه پرسش‌ها و نه پاسخ‌های وزیر، قانع‌کننده نبودند‌؛ مگر میانگین نمرات دانش‌آموزان فقط امسال پایین آمده؟ ما نزدیک به ۲۸ سال است که در هفت دوره آزمون‌های بین‌المللی «تیمز» و «پرلز» شرکت کرده‌ایم و در تمام این سال‌ها، نه‌تنها پیشرفتی نداشته‌ایم، بلکه روندی کاهشی داریم.  
کد خبر: ۱۵۲۱۷۹۲
نویسنده ابراهیم سحرخیز | معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش
 
مهم‌ترین عامل در بهبود کیفیت آموزش، معلم متخصص و توانمندسازی نیروی انسانی است. آموزش معلمان باید از حالت مجازی خارج و کلاس‌های حضوری برای ارتقای مهارت‌های آنان برگزار شود. وزیر باید نظارت‌های بالینی را جدی بگیرد. در دوره ابتدایی، لازم است برخی امتحانات به‌صورت هماهنگ در سطح استان یا شهرستان برگزار شود. مساله بعدی، عوامل اجرایی مدارس، به‌ویژه مدیران هستند. مدیر مدرسه نباید صرفا مسئول دریافت شهریه باشد‌؛ بلکه باید مانند راهبر آموزشی عمل و توانمندترین معلمان را جذب و هدایت کند. از طرفی تنوع‌بخشی به مدارس، فرصت‌های مدارس عادی را محدود کرده است. 
خالص‌سازی آموزش، کالایی‌کردن آن و رشد بی‌رویه‌ مدارس خاص اعم از دولتی و غیردولتی به آموزش عمومی لطمه زده و موجب شکاف‌های جدی شده است.  از سوی دیگر، انگیزه‌ معلمان به‌شدت کاهش یافته. مشکلات معیشتی و اقتصادی، تاثیر مستقیمی بر کیفیت تدریس دارد. نمی‌توان مسائل اجتماعی را در تحلیل وضعیت آموزش‌وپرورش نادیده گرفت. فضای مجازی نیز چالش دیگری است. تمرکز دانش‌آموزان به‌شدت تحت تأثیر موبایل و شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است. حتی کشورهای اروپایی و آمریکایی نیز به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده بی‌رویه از تلفن همراه، مانع یادگیری مؤثر می‌شود.  این مسائل، در عرض شش ماه قابل حل نیستند. اصلاحات بنیادین در آموزش و پرورش، نیازمند گذشت چند‌سال زمان، برنامه‌ریزی دقیق و اقدامات علمی است. وزیر باید دستور دهد تا پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، سازمان پژوهش، مرکز سنجش و سایر نهادهای تخصصی، یک پژوهش جامع و همه‌جانبه انجام دهند.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰