طنز عمران صلاحی تاریخ انقضا ندارد

عمران صلاحی، متولد ۱۳۲۵و درگذشته به سال ۱۳۸۵، ازشاعران مطرح و نیز یکی از بهترین و موفق‌ترین طنزپردازان معاصر به‌شمار می‌رود.او اولین شعرش را در سال ۱۳۴۰ در مجله «اطلاعات کودکان» چاپ کرد و اولین شعر نیمایی‌اش در سال ۱۳۴۷ در مجله «خوشه» منتشر شد که سردبیرش احمد شاملو بود. صلاحی طنزنویسی را از سال ۱۳۴۵ در مجله «توفیق» آغاز کرد.او بعدها با نشریات «گل‌آقا»، «آدینه»،«دنیای سخن»، «کارنامه» و «بخارا» نیز همکاری داشت. طنزهای مطبوعاتی عمران صلاحی از آثار ماندگار در این حوزه‌اند‌؛ خصوصا طنزهایی که باعنوان «حالا حکایت ماست» منتشر می‌کرد. صلاحی همچنین از شاعرانی بود که متعهدانه به مسائل جامعه می‌نگریست و آنها را ساده و شیوا روایت می‌کرد. از عمران صلاحی آثاری پژوهشی هم در حوزه طنز به جا مانده که ازجمله آنها می‌توان به کتاب «طنز در کاغذ کاهی» اشاره کرد که نویسنده در آن به بررسی چهار نشریه طنز ایرانی، یعنی «باباشمل»، «توفیق»، «چلنگر» و «نسیم شمال» پرداخته است. 
از دیگر آثار صلاحی می‌توان به دفتر شعر «کنار می‌رود مه» و کتاب «دیوان ابوطیاره» که شامل گزیده‌ای از مطایبه‌ها و طنزهای منظوم اوست، اشاره کرد. 
بیابانکی معتقد است: عمران صلاحی قبل از این‌که طنزنویس باشد یک شاعر خلاق بود. اولین کتابی که از او خواندم «گریه در آب» بود که در ایام دانشجویی و حول‌وحوش ۲۰سالگی آن را مطالعه کردم. همین اثر به شاعری من شتاب داد.
کتاب «گریه در آب» شامل آثار نیمایی، غزل، رباعی، ترانه و در مجموع عصاره اشعار عمران صلاحی است و روحیه طنز وی نیز در آن تجلی دارد. او کم‌کم به‌سمت طنز مطبوعاتی هم رفت ولی در این آثار به‌گونه‌ای کار کرده که تاریخ انقضا ندارد و با این‌که ریشه آنها را در جراید ۲۰ یا ۳۰ سال پیش می‌توان یافت، هنوز هم خواندنی هستند.شگرد صلاحی آن بود که براساس اتفاقات و اخبار سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جامعه طنزآفرینی می‌کرد ولی آنچه می‌نوشت خبری نبود. از سوی دیگر قلمی روایتگر داشت که همین امر باعث شد داستان‌های کوتاه و رمان‌های خوبی خلق کند. «موسیقی عطر گل سرخ» رمان عجیب و شیرینی است که اگر دیده می‌شد می‌توانست جوایز ادبی بزرگی را از آن خود کند.وی از نظر شکل و ساختار نوشتار بیشتر از عبید زاکانی و در روایت حکایات فلسفی از مولانا تاثیر گرفته بود. عمران را در طنز یکی از قدرتمندترین‌های معاصر می‌دانم که همچون معلمی بود که هر شعرش را می‌توانیم یک کلاس درس بدانیم. امروز تمام طنزپردازانی که طنز مطبوعاتی خلق می‌کنند کم‌و‌بیش تحت تاثیر عمران صلاحی قرار دارند.او هم در حوزه طنز و هم شعر بسیار توانمند بود و شگردهای پنهان و پیدای هنر خود را به اشکال مختلف طنز، غزل، رباعی و در عرصه نویسندگی نشان می‌داد. عمران صلاحی از موفق‌ترین شاعرانی بود که قالب نیمایی را به خوبی شناخت و در آن هنر خود را به نمایش گذاشت.زوایای بسیاری از هنر شاعری و نویسندگی عمران صلاحی مغفول مانده که نیکوست در پژوهش‌های دانشگاهی به آنها توجه شود.