پرسپولیس با این شکل بازی و نتیجه گرفتن، هیچ جایی برای امیدواری باقی نگذاشته است
«حیاکن رهاکن» ادامه دارد
«به نظرم گلی که خوردیم روی یک اتفاق بود. اگر بتوانیم در بازی‌های بعد گل بزنیم با این نمایش خوب، روزهای خوبی پیش روی ماست. از هواداران محترم متشکریم که حضور داشتند و تیم را تشویق کردند. ما از مساوی خوشحال نیستیم و در بازی‌های بعد محکوم به برد هستیم. امیدوارم با تلاشی که انجام می‌دهیم و بازیکنان ملی‌پوشی که به سلامت بازخواهند گشت، بتوانیم پرقدرت ادامه دهیم».
فقط کافی است همین چند خطر را به یکی از هواداران فوتبال نشان دهید و از او بخواهید گوینده این حرف‌ها را حدس بزند. بدون شک وحید هاشمیان، سرمربی پرسپولیس آخرین نفری است که ممکن است به ذهن هر طرفدار فوتبالی بیاید. اما در کمال تعجب، سرمربی قرمزها جمعه شب و بعد از کسب پنجمین تساوی در لیگ بیست و پنجم این حرف‌ها را در کنفرانس خبری بعد از بازی زد.هاشمیان در حالی به تشویق و حضور طرفداران اشاره کرد که هواداران حاضر در ورزشگاه شهدای شهر قدس از قبل از بازی، شعارهای اعتراضی خود علیه کادر مدیریتی پرسپولیس را شروع کردند و در ادامه، این شعارهای تند و تیز به سمت نیمکت تیم هم رفت. با این حال، بررسی نوع بازی کردن پرسپولیس در شش هفته ابتدایی لیگ برتر نشان می‌دهد اگر قرمزها چه با وحید هاشمیان و چه با هر سرمربی جدید دیگری تغییر رویه ندهند، قهرمانی و موفقیت در لیگ امسال روز به روز از آنها دور و دورتر می‌شود.
تیمی که دیگر شجاع نیست
چند سال پیش که پرسپولیس در حال تکرار قهرمانی‌های خود در لیگ برتر بود، برای تحلیل و بیان علت این موفقیت‌ها، با آقای امیر حاج‌رضایی تماس گرفتیم. این کارشناس مطرح فوتبال ایران با همان لحن دلنشین همیشگی خود به این موضوع اشاره کرد که برانکو ایوانکوویچ در چهار سال حضور خود در پرسپولیس، روحیه جنگندگی و شجاعت را در بین بازیکنان این تیم رواج داد که تا قبل از آن در هیچ تیم ایرانی مشاهده نشده بود.به باور او، بازیکنان پرسپولیس به این خودباوری رسیده بودند که حتی با خالی بودن نیمکت و نداشتن بازیکنان ستاره، باید به عنوان تیم پیروز از زمین خارج شوند. یحیی گل‌محمدی و اوسمار ویرا هم دقیقا در ادامه همان مسیر راهی را رفتند که برانکو در پرسپولیس پایه‌گذاری کرده بود. اما تیم وحید هاشمیان را باید ادامه اشتباهات سریالی دانست که روز به روز در حال فاصله گرفتن از آن تیم شجاع و دوست داشتنی است.
هواداران پرسپولیس عادت کرده بودند که به هر تصمیمی از سوی سرمربی‌های تیم احترام بگذارند زیرا در پایان فصل این کاپیتان قرمزها بود که جام قهرمانی را بالای سر می‌برد. اما این روزها تک تک تصمیمات فنی هاشمیان و تیم فنی‌اش زیر شدیدترین انتقادات قرار می‌گیرد. اگرتیم خوب نتیجه گرفته بود، می‌شد بخشی از این انتقادات را به سلایق جامعه هواداری نسبت داد اما تیمی که بعد از شش هفته ۱۰ امتیاز را از دست داده و هر چهار گلش نیز توسط یک بازیکن به ثمر رسیده است، ثابت می‌کند چندان روی خط تعادل در حرکت نیست.
دودستگی روی سکوها
یکی از نکات مثبت و قوت پرسپولیس در سال‌های اخیر، انجسام و یکدستی روی سکوها بود؛ اما به نظر می‌رسد به لطف تیم مدیریتی قرمزها همین شاخصه هم در حال رنگ باختن است. این وضعیت را می‌شد عصر روز جمعه روی سکوهای ورزشگاه شهدای شهر قدس به وضوح تماشا کرد.
رضا درویش اگرچه در میان تماشاگران طرفدار خاصی ندارد اما لیدرهای منتسب به کانون هواداران باشگاه را همچنان وفادار به خود می‌بیند. بر اساس اعلام شاهدان عینی و همچنین اندک ویدئوهای منتشره، لیدرها و همیار هواداران، در خلال بازی با گل‌گهر با برخی از تماشاگران درگیر شده و از آنها می‌خواستند تا این شعارها را قطع کنند.
به گزارش ورزش سه، اعضای کانون هواداران با اشاره به این‌که در طول بازی نباید علیه مدیرعامل و سرمربی شعاری داده شود، تلاش می‌کردند صداها را متوقف کنند و در این بین درگیری‌هایی نیز به وجود می‌آمد که باتوجه به سازمان‌یافتگی اعضای کانون، طبیعتا در این درگیری‌ها شرایط به سود آنها بود.
همچنین در ویدئویی دیگر و حین شعار تماشاگران خانم علیه رضا درویش، یکی از اعضای منتسب به کانون هواداران باشگاه و آنچه «کمیته بانوان» خوانده می‌شود، تلاش کرد تا یکی از هواداران پرسپولیس را به بیرون ورزشگاه راهنمایی کند و در نهایت نیز او را از استادیوم بیرون کردند. این صحنه‌ها دقیقا یادآور روزهای تلخ اوایل دهه ۹۰ است که پرسپولیس در جست‌وجوی آرامش و قهرمانی، روزهای تلخی را پشت سر می‌گذاشت.
تیمی که دیگر شجاع نیست
چند سال پیش که پرسپولیس در حال تکرار قهرمانی‌های خود در لیگ برتر بود، برای تحلیل و بیان علت این موفقیت‌ها، با آقای امیر حاج‌رضایی تماس گرفتیم. این کارشناس مطرح فوتبال ایران با همان لحن دلنشین همیشگی خود به این موضوع اشاره کرد که برانکو ایوانکوویچ در چهار سال حضور خود در پرسپولیس، روحیه جنگندگی و شجاعت را در بین بازیکنان این تیم رواج داد که تا قبل از آن در هیچ تیم ایرانی مشاهده نشده بود.به باور او، بازیکنان پرسپولیس به این خودباوری رسیده بودند که حتی با خالی بودن نیمکت و نداشتن بازیکنان ستاره، باید به عنوان تیم پیروز از زمین خارج شوند. یحیی گل‌محمدی و اوسمار ویرا هم دقیقا در ادامه همان مسیر راهی را رفتند که برانکو در پرسپولیس پایه‌گذاری کرده بود. اما تیم وحید هاشمیان را باید ادامه اشتباهات سریالی دانست که روز به روز در حال فاصله گرفتن از آن تیم شجاع و دوست داشتنی است.
هواداران پرسپولیس عادت کرده بودند که به هر تصمیمی از سوی سرمربی‌های تیم احترام بگذارند زیرا در پایان فصل این کاپیتان قرمزها بود که جام قهرمانی را بالای سر می‌برد. اما این روزها تک تک تصمیمات فنی هاشمیان و تیم فنی‌اش زیر شدیدترین انتقادات قرار می‌گیرد. اگرتیم خوب نتیجه گرفته بود، می‌شد بخشی از این انتقادات را به سلایق جامعه هواداری نسبت داد اما تیمی که بعد از شش هفته ۱۰ امتیاز را از دست داده و هر چهار گلش نیز توسط یک بازیکن به ثمر رسیده است، ثابت می‌کند چندان روی خط تعادل در حرکت نیست.
دودستگی روی سکوها
یکی از نکات مثبت و قوت پرسپولیس در سال‌های اخیر، انجسام و یکدستی روی سکوها بود؛ اما به نظر می‌رسد به لطف تیم مدیریتی قرمزها همین شاخصه هم در حال رنگ باختن است. این وضعیت را می‌شد عصر روز جمعه روی سکوهای ورزشگاه شهدای شهر قدس به وضوح تماشا کرد.
رضا درویش اگرچه در میان تماشاگران طرفدار خاصی ندارد اما لیدرهای منتسب به کانون هواداران باشگاه را همچنان وفادار به خود می‌بیند. بر اساس اعلام شاهدان عینی و همچنین اندک ویدئوهای منتشره، لیدرها و همیار هواداران، در خلال بازی با گل‌گهر با برخی از تماشاگران درگیر شده و از آنها می‌خواستند تا این شعارها را قطع کنند.
به گزارش ورزش سه، اعضای کانون هواداران با اشاره به این‌که در طول بازی نباید علیه مدیرعامل و سرمربی شعاری داده شود، تلاش می‌کردند صداها را متوقف کنند و در این بین درگیری‌هایی نیز به وجود می‌آمد که باتوجه به سازمان‌یافتگی اعضای کانون، طبیعتا در این درگیری‌ها شرایط به سود آنها بود.
همچنین در ویدئویی دیگر و حین شعار تماشاگران خانم علیه رضا درویش، یکی از اعضای منتسب به کانون هواداران باشگاه و آنچه «کمیته بانوان» خوانده می‌شود، تلاش کرد تا یکی از هواداران پرسپولیس را به بیرون ورزشگاه راهنمایی کند و در نهایت نیز او را از استادیوم بیرون کردند. این صحنه‌ها دقیقا یادآور روزهای تلخ اوایل دهه ۹۰ است که پرسپولیس در جست‌وجوی آرامش و قهرمانی، روزهای تلخی را پشت سر می‌گذاشت.
