مردم لبنان علیرغم کارشکنی‌های دشمنان بار دیگر با آرمان‌های حزب‌الله بیعت کردند
هراس از میراث نصرالله
غروب ۳ مهرماه (۲۵سپتامبر ۲۰۲۵)، هنگامی که خورشید در خلیج بیروت غروب می‌کرد، صخره الروشه، آن نماد سنگی استوار در قلب پایتخت لبنان، به صحنه‌ای از نور و حماسه بدل شد. هزاران نفر از مردم لبنان، از محله‌های جنوبی ضاحیه تا روستاهای دورافتاده بقاع، گرد هم آمدند تا سالگرد شهادت سیدحسن نصرالله، دبیرکل فقید حزب‌الله را گرامی‌دارند.
تصاویر عظیم نصرالله و سیدهاشم صفی‌الدین، بر صخره تابانده شد و جمعیت، با شعارهایی از وحدت و پایداری، پیامی رسا به جهانیان فرستاد. این مراسم، که با مجوز محدود برگزار شده بود، فراتر از یک یادبود، به نمایش عزم راسخ جامعه‌ای تبدیل شد که در میان ویرانه‌های جنگ و بحران اقتصادی، همچنان برای استقلال وعزت خود می‌جنگد.امااین لحظه‌های نورانی، به‌سرعت زیر سایه‌ای سنگین قرار گرفت. نواف سلام، نخست‌وزیر لبنان که به نزدیکی با محافل غربی و به‌ویژه ایالات متحده شهره است، این تجمع را «تخطی آشکار»از مجوز صادره خواند و خواستار دستگیری و بازجویی فوری برگزارکنندگان مراسم یادبود شد. او حتی وزرای کشور، دادگستری ودفاع را به اقدام سریع فراخواند و این مراسم را «غیرقانونی» توصیف کرد. این واکنش تند، نه‌تنها نشانه‌ای از اختلاف داخلی بلکه بخشی ازالگوی گسترده‌تری است که دولت لبنان را به ابزاری برای اجرای دستورات خارجی بدل کرده؛ دستوری که هدفش، شکستن ستون‌فقرات مقاومت و تسلیم لبنان در مقابل خواست‌های رژیم صهیونیستی است.
حزب‌الله، خار چشم دشمنان
برای درک عمق این تقابل، باید به نقش تاریخی شهید سیدحسن نصرالله نگاهی‌انداخت. سید مقاومت، که در سپتامبر ۲۰۲۴ در عملیات تروریستی رژیم‌صهیونیستی به شهادت رسید، نه‌تنها رهبر حزب‌الله بلکه نماد ایستادگی لبنان در برابر اشغال بود. او با رهبری حزب‌الله، جنوب لبنان را در سال ۲۰۰۰ از اشغال اسرائیل آزاد کرد و در جنگ‌های بعدی، ازجمله حملات گسترده ۲۰۲۴، این گروه را به دژی نفوذناپذیر تبدیل نمود.شهادتش، که با شهادت هزاران لبنانی دیگر در حملات اخیر همراه بود، زخمی عمیق بر پیکر جامعه لبنان وارد کرد اما حزب‌الله به‌جای تسلیم،موجی از همبستگی رادرمیان مردم برانگیخت. مراسم‌های پراکنده در روزهای گذشته، از ضاحیه تا مناطق بقاع، با وجود محدودیت‌های دولتی، آرام و معنوی برگزار شد و بر حفظ وحدت ملی تأکید داشت.این همبستگی، برای دولتی که از سایه نصرالله هراس دارد، تهدیدی بزرگ تلقی می‌شود. نواف سلام، که از ژانویه ۲۰۲۵ با حمایت آمریکا و عربستان‌سعودی به قدرت رسید، از همان ابتدا با وزرای شیعه در کابینه‌اش دچار اختلاف شد. خروج وزرای حزب‌الله و جنبش امل از جلسات کابینه که در اعتراض به موضوع خلع‌سلاح حزب‌الله در چند هفته گذشته صورت گرفت، نشانه‌ای از این شکاف بود.
سایه نفوذ خارجی
ممنوعیت مراسم بزرگداشت نصرالله، تنها یک واکنش داخلی نیست، بلکه بخشی از طرحی گسترده‌تر است که ریشه در فشارهای خارجی دارد. ایالات‌متحده، با هدایت توماس باراک، فرستاده ویژه‌اش به خاورمیانه از مدت‌ها پیش طرح خلع‌سلاح حزب‌الله را به‌عنوان پیش‌شرط کمک‌های اقتصادی کلان از قطر و عربستان مطرح کرده است. باراک، در اظهاراتی جنجالی، لبنان را «زمین بازی» برای مهار حزب‌الله توصیف کرد و خواستار پایان‌دادن به نقش این حزب در دفاع از جنوب لبنان شد. این طرح، که در تابستان ۲۰۲۵ تدوین شد، جدول زمانی سختی را دیکته می‌کند: ارتش لبنان باید تا پایان سال مناطق جنوبی، بیروت و بقاع را از سلاح‌های مقاومت «پاک‌سازی» کند.این فشارها،آشکارا در راستای منافع رژیم صهیونیستی است. اسرائیل، که همچنان بخش‌هایی از جنوب لبنان را اشغال کرده و با نقض مکرر آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۴، حملات پهپادی و بمباران را ادامه می‌دهد، از خلع‌سلاح حزب‌الله به‌عنوان بهانه‌ای برای ایجاد «منطقه حائل» در مرز استفاده می‌کند. دیدارهای باراک با مقامات اسرائیلی، ازجمله بنیامین نتانیاهو، نشان‌دهنده هماهنگی عمیق میان این طرح و خواست‌های صهیونیستی است. دولت سلام، که در دیدارهایش با رهبران غربی بر «اصلاحات امنیتی» تأکید دارد، عملا به مهره‌ای در این بازی بدل شده است. این دولت، به‌جای تمرکز بر بحران اقتصادی ازجمله تورم ۲۰۰درصدی، بیکاری گسترده و فروپاشی زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی سیاست‌هایی را پیش می‌برد که تمامیت‌ارضی لبنان را با خطر مواجه ساخته است.
مقاومت و مدارا؛ ستون‌های استقلال لبنان
دربرابر این فشارها، جامعه شیعی لبنان، با هدایت حزب‌الله، مسیری از مدارا و پایداری را برگزیده است. حزب‌الله، که در انتخابات شهرداری می ۲۰۲۵ حمایت گسترده‌ای از شیعیان کسب کرد، از رویارویی مستقیم با دولت پرهیز می‌کند، نه از سر ضعف بلکه برای حفظ وحدت ملی. این گروه، که شبکه‌ای گسترده از خدمات اجتماعی از بیمارستان‌ها و مدارس تا کمک‌های معیشتی را در بحران‌ها حفظ کرده، تلاش دارد تا گفت‌وگوی ملی را تقویت کند اما خط قرمز خلع‌سلاح را با قاطعیت حفظ می‌نماید.این رویکرد، ریشه در فلسفه نصرالله دارد: مقاومت برای دفاع از لبنان، نه برای قدرت‌طلبی. شیعیان، که بارها شاهد نقش حزب‌الله در بازسازی جنوب و دفاع از کشور بوده‌اند، این مدارا را پلی برای حفظ وحدت می‌بینند اما اجازه نخواهند داد استقلال لبنان قربانی شود. مراسم صخره الروشه، با وجود محدودیت‌های دولتی، نشان داد که یاد شهید نصرالله و آرمان مقاومت همچنان در قلب مردم زنده است. این مراسم که با حضور گسترده زنان، کودکان و سالمندان برگزار شد، نه‌تنها یک یادبود بلکه فریادی علیه تلاش‌های دولت برای خاموش کردن صدای مقاومت بود.
آینده لبنان: مقاومت یا تسلیم؟
لبنان امروز در آستانه آزمونی بزرگ قرار دارد. آیا این کشور، که همیشه از دل بحران‌ها سربلند بیرون آمده، بار دیگر در برابر فشارهای خارجی مقاومت خواهد کرد یا دولت سلام، با تکیه بر حمایت غرب، موفق به تضعیف مقاومت خواهد شد؟ پاسخ در خیابان‌های بیروت نهفته است؛ جایی که صخره الروشه، با نور تصاویر نصرالله، به جهانیان اعلام کرد که مقاومت، نه‌تنها یک نیروی سیاسی بلکه تپش قلب یک ملت است.
حزب‌الله، خار چشم دشمنان
برای درک عمق این تقابل، باید به نقش تاریخی شهید سیدحسن نصرالله نگاهی‌انداخت. سید مقاومت، که در سپتامبر ۲۰۲۴ در عملیات تروریستی رژیم‌صهیونیستی به شهادت رسید، نه‌تنها رهبر حزب‌الله بلکه نماد ایستادگی لبنان در برابر اشغال بود. او با رهبری حزب‌الله، جنوب لبنان را در سال ۲۰۰۰ از اشغال اسرائیل آزاد کرد و در جنگ‌های بعدی، ازجمله حملات گسترده ۲۰۲۴، این گروه را به دژی نفوذناپذیر تبدیل نمود.شهادتش، که با شهادت هزاران لبنانی دیگر در حملات اخیر همراه بود، زخمی عمیق بر پیکر جامعه لبنان وارد کرد اما حزب‌الله به‌جای تسلیم،موجی از همبستگی رادرمیان مردم برانگیخت. مراسم‌های پراکنده در روزهای گذشته، از ضاحیه تا مناطق بقاع، با وجود محدودیت‌های دولتی، آرام و معنوی برگزار شد و بر حفظ وحدت ملی تأکید داشت.این همبستگی، برای دولتی که از سایه نصرالله هراس دارد، تهدیدی بزرگ تلقی می‌شود. نواف سلام، که از ژانویه ۲۰۲۵ با حمایت آمریکا و عربستان‌سعودی به قدرت رسید، از همان ابتدا با وزرای شیعه در کابینه‌اش دچار اختلاف شد. خروج وزرای حزب‌الله و جنبش امل از جلسات کابینه که در اعتراض به موضوع خلع‌سلاح حزب‌الله در چند هفته گذشته صورت گرفت، نشانه‌ای از این شکاف بود.
سایه نفوذ خارجی
ممنوعیت مراسم بزرگداشت نصرالله، تنها یک واکنش داخلی نیست، بلکه بخشی از طرحی گسترده‌تر است که ریشه در فشارهای خارجی دارد. ایالات‌متحده، با هدایت توماس باراک، فرستاده ویژه‌اش به خاورمیانه از مدت‌ها پیش طرح خلع‌سلاح حزب‌الله را به‌عنوان پیش‌شرط کمک‌های اقتصادی کلان از قطر و عربستان مطرح کرده است. باراک، در اظهاراتی جنجالی، لبنان را «زمین بازی» برای مهار حزب‌الله توصیف کرد و خواستار پایان‌دادن به نقش این حزب در دفاع از جنوب لبنان شد. این طرح، که در تابستان ۲۰۲۵ تدوین شد، جدول زمانی سختی را دیکته می‌کند: ارتش لبنان باید تا پایان سال مناطق جنوبی، بیروت و بقاع را از سلاح‌های مقاومت «پاک‌سازی» کند.این فشارها،آشکارا در راستای منافع رژیم صهیونیستی است. اسرائیل، که همچنان بخش‌هایی از جنوب لبنان را اشغال کرده و با نقض مکرر آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۴، حملات پهپادی و بمباران را ادامه می‌دهد، از خلع‌سلاح حزب‌الله به‌عنوان بهانه‌ای برای ایجاد «منطقه حائل» در مرز استفاده می‌کند. دیدارهای باراک با مقامات اسرائیلی، ازجمله بنیامین نتانیاهو، نشان‌دهنده هماهنگی عمیق میان این طرح و خواست‌های صهیونیستی است. دولت سلام، که در دیدارهایش با رهبران غربی بر «اصلاحات امنیتی» تأکید دارد، عملا به مهره‌ای در این بازی بدل شده است. این دولت، به‌جای تمرکز بر بحران اقتصادی ازجمله تورم ۲۰۰درصدی، بیکاری گسترده و فروپاشی زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی سیاست‌هایی را پیش می‌برد که تمامیت‌ارضی لبنان را با خطر مواجه ساخته است.
مقاومت و مدارا؛ ستون‌های استقلال لبنان
دربرابر این فشارها، جامعه شیعی لبنان، با هدایت حزب‌الله، مسیری از مدارا و پایداری را برگزیده است. حزب‌الله، که در انتخابات شهرداری می ۲۰۲۵ حمایت گسترده‌ای از شیعیان کسب کرد، از رویارویی مستقیم با دولت پرهیز می‌کند، نه از سر ضعف بلکه برای حفظ وحدت ملی. این گروه، که شبکه‌ای گسترده از خدمات اجتماعی از بیمارستان‌ها و مدارس تا کمک‌های معیشتی را در بحران‌ها حفظ کرده، تلاش دارد تا گفت‌وگوی ملی را تقویت کند اما خط قرمز خلع‌سلاح را با قاطعیت حفظ می‌نماید.این رویکرد، ریشه در فلسفه نصرالله دارد: مقاومت برای دفاع از لبنان، نه برای قدرت‌طلبی. شیعیان، که بارها شاهد نقش حزب‌الله در بازسازی جنوب و دفاع از کشور بوده‌اند، این مدارا را پلی برای حفظ وحدت می‌بینند اما اجازه نخواهند داد استقلال لبنان قربانی شود. مراسم صخره الروشه، با وجود محدودیت‌های دولتی، نشان داد که یاد شهید نصرالله و آرمان مقاومت همچنان در قلب مردم زنده است. این مراسم که با حضور گسترده زنان، کودکان و سالمندان برگزار شد، نه‌تنها یک یادبود بلکه فریادی علیه تلاش‌های دولت برای خاموش کردن صدای مقاومت بود.
آینده لبنان: مقاومت یا تسلیم؟
لبنان امروز در آستانه آزمونی بزرگ قرار دارد. آیا این کشور، که همیشه از دل بحران‌ها سربلند بیرون آمده، بار دیگر در برابر فشارهای خارجی مقاومت خواهد کرد یا دولت سلام، با تکیه بر حمایت غرب، موفق به تضعیف مقاومت خواهد شد؟ پاسخ در خیابان‌های بیروت نهفته است؛ جایی که صخره الروشه، با نور تصاویر نصرالله، به جهانیان اعلام کرد که مقاومت، نه‌تنها یک نیروی سیاسی بلکه تپش قلب یک ملت است.
