به گزارش جام جم آنلاین، تانک‌های رژیم صهیونیستی در خیابان‌های شهر غزه بر اساس دستور نتانیاهو به حرکت درآمده‌اند؛ او می‌کوشد از نمادین شدن روز هفتم اکتبر آینده بهره گیرد و اعلام کند که کنترل کامل بر این شهر حاصل شده است. این هدف با سرعت‌بخشی به عمق نفوذ در محله‌های مرکزی غزه دنبال می‌شود، به گونه‌ای که تحولات سه روز گذشته در میدان که پیش‌تر انتظار می‌رفت ماه‌ها طول بکشد، عملاً رکوردی بی‌سابقه را رقم زده است.
روزنامه الاخبار لبنان نوشت ارتش اشغالگر از سه محور عملیات زمینی را پیش می‌برد: محور نخست از شمال شرقی (محله‌های ابو اسکندر، النفق و جبالیا البلد به سمت خیابان الجلاء)، محور دوم از شمال غرب (نفوذ تانک‌ها از موضع «زیکیم» تا محله‌های الکرامة و النصر و حاشیه‌های اردوگاه الشاطئ و ساحل شمالی) و محور سوم از جنوب که اخیراً گشوده شده و به سمت محله تل الهوا در حرکت است. تانک‌ها طی سه روز اخیر به نزدیکی چهارراه‌های وزارت دارایی و آموزش و پرورش و محوطه دانشگاه‌های شهر غزه رسیده‌اند.
همزمان، شدیدترین حجم حملات از ابتدای جنگ اعمال می‌شود و اشغالگران برای تسریع کوچ اجباری، مجموعه‌ای از تاکتیک‌ها و روش‌های جنایتکارانه را به کار گرفته‌اند:
- اعمال فشار روانی دائمی با ارسال پیامک و پیام صوتی به مردم و پخش اعلامیه‌های کاغذی برای اخراج آنان به جنوب؛ رسانه‌های عبری نیز با انتشار اظهارات فرماندهان ارتش که به کوچ اجباری افتخار می‌کنند و تهدید به محو شهر می‌نمایند، بر این جنگ روانی می‌افزایند.
- استفاده از خودرو‌های بمب‌گذاری‌شده برای نابودی محله‌های مسکونی پرجمعیت بدون هشدار قبلی.
- تهدید همزمان چندین بلوک مسکونی پرجمعیت به بمباران، بدون تعیین خانه هدف، که باعث خروج هزاران خانواده و اسکان آنان در خیابان‌ها می‌شود.
- تخریب عمدی برج‌ها و ساختمان‌های چندطبقه، به‌گونه‌ای که یک حمله صد‌ها نفر را بی‌خانمان کرده و انگیزه ماندن در شهر را از بین می‌برد.
- ایجاد استحکام آتش از طریق کوادکوپتر‌های مسلح و تک‌تیرانداز‌ها که باعث تبدیل محله‌ها به شهر ارواح می‌شود.
- هدف‌گیری اردوگاه‌های مملو از چادر‌های آوارگان در شمال‌غرب غزه و بندر غزه.
- تخریب شریان‌های حیاتی همچون آب و خدمات درمانی، از جمله تخلیه بیمارستان میدانی اردنی در تل الهوا و مؤسسه «امداد پزشکی»، و نابودی چاه‌ها و خطوط انتقال آب محله‌های پرجمعیت.
- کشتار‌های بزرگ علیه خانواده‌هایی که تصمیم به ماندن گرفته‌اند؛ مانند حمله اخیر به خانه خانواده «دغمش» در تل الهوا و خانواده «زقوت» در الکرامة که منجر به شهادت حدود ۸۰ نفر از آنان شد.
برآورد‌های رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که تاکنون حدود ۵۰۰ هزار نفر شهر غزه را ترک کرده‌اند و شمار مشابهی همچنان مقاومت می‌کنند، هرچند شدت آتش و نابودی مداوم، موج جدیدی از کوچ را به راه انداخته است. نزدیکی تانک‌های دشمن به بیمارستان «الشفاء» نیز خدمات درمانی را به مرز فروپاشی می‌رساند و مانع اصلی مقاومت ساکنان باقی‌مانده می‌شود.
از سوی دیگر، مقاومت هنوز آغاز عملیات فعال خود را به مرحله‌ای بعدی موکول کرده است؛ تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد حملات فرسایشی پس از پایان مرحله مقدماتی حملات و استفاده از خودرو‌های بمب‌گذاری‌شده آغاز می‌شود، یعنی زمانی که نیرو‌های دشمن احساس امنیت کرده و مراقبت‌های شدید امنیتی را کاهش دهند. همزمان، تلاش‌های دیپلماتیک میانجی‌ها برای احیای مسیر مذاکره به سد لجاجت دشمن برخورده است؛ حمله به رهبران «حماس» در قطر نشانه‌ای روشن است که رژیم قصد دارد هرگونه فرصت برای توافق مبادله اسرا را از میان ببرد.
